Εφυγε ο «Αλ Μπάνο της Ελλάδας». Ετσι τον χαρακτήρισαν, όταν πρωτοεμφανίστηκε στο ελληνικό πεντάγραμμο. Ο Λάκης Αλεξάνδρου έσβησε ολομόναχος στο σπίτι του, όπως μόνος επέλεξε να ζει τα τελευταία χρόνια, όταν το άστρο του έπαψε να λάμπει και η φωνή του να μεσουρανεί.
Το άψυχο σώμα του βρέθηκε την Πέμπτη στο φτωχόσπιτό του, στο Αιγάλεω, δίπλα στο κρεβάτι του... Η καρδιά του πρόδωσε τον Λάκη Αλεξάνδρου, που έσβησε στα 69 του χρόνια στο «ερημητήριό» του, όπου έμενε εδώ και χρόνια. Η πόρτα του γόη της δεκαετίας του ’70 και του ’80, ο οποίος έκανε τις γυναίκες να τρέχουν πίσω του, ήταν ερμητικά κλειστή.
Σε ελάχιστους φίλους και στα παιδιά του -τον Ηλία που από τότε που έμεινε τετραπληγικός ο καλλιτέχνης άρχισε να ζει τον δικό του Γολγοθά και τη Σοφία, την κόρη του, που κάνει καριέρα στο τραγούδι-άνοιγε το σπίτι του.
Στην τελευταία του συνέντευξη στην «Espresso», πραγματική κατάθεση ψυχής, ένιωθε ότι είχε πέσει θύμα των γυναικών που αγάπησε. Τέτοιες ώρες οι στίχοι της παλιάς επιτυχίας του «Σε καρτερώ» μοιάζουν τραγικά προφητικοί. Είναι λες και αναφερόταν σε αυτές τις γυναίκες από τις οποίες ήθελε να απαγκιστρωθεί. «Σε καρτερώ, σε περιμένω με αγωνία, ίσως βρω τον λυτρωμό, και περπατώ και σε ζητώ κι είσαι εσύ η μόνη μου αιτία, κι είσαι εσύ η καταιγίδα που με σέρνει μέρα-νύχτα στον απότομο γκρεμό»...
Ο λαμπρός αυτός καλλιτέχνης έφυγε έχοντας βασανιστεί απ’ τη ζωή και οι δικοί του άνθρωποι, κυρίως τα παιδιά του, «πάγωσαν».
Μαζί με ελάχιστους οικείους του τον συνόδεψαν στην τελευταία του κατοικία το Σάββατο στις 12 το μεσημέρι, στον Ωρωπό, για την εξόδιο ακολουθία και την κηδεία του. Εκεί, στο εξοχικό του, στο μέρος όπου πάντα έβρισκε ησυχία και απ’ όπου έμελλε να ξεκινήσει το τελευταίο ταξίδι...
Εδωσε μάχη, όπως είχε εξομολογηηθεί ο ίδιος , για να γλιτώσει από το «κακό» που τον κυνηγά, να σταθεί στα πόδια του και να αντικρίσει ξανά το μέλλον με αισιοδοξία. Δεν πρόλαβε όμως. Στη μάχη με τον θάνατο βγήκε νικημένος. Η καρδιά του έτσι απλά σταμάτησε να χτυπά
No comments:
Post a Comment