1981
ARTHUR’S THEME
Μουσική: Burt Bacharach. Στίχοι: Carole Bayer Sager, Christopher Cross, Peter Allen
Ερμηνευτής: Christopher Cross
από την ταινία “Arthur ” («Άρθουρ, αυτός ο καταπληκτικός κύριος»)
Σκηνοθεσία: Steve Gordon.
Πρωταγωνιστούν: Dudley Moore, Liza Minnelli, John Gielgud, Geraldine Fitzgerald, Jill Eikenberry, Stephen Elliott, Ted Ross, Barney Martin.
Άλλα τραγούδια: “Blue moon”, “If you knew Susie”, “Santa Claus is coming to town”.
Κωμωδία σε στυλ της δεκαετίας του ’30 σε σενάριο του πρωτοεμφανιζόμενου Gordon, που πέθανε ένα χρόνο μετά. Ένας κακομαθημένος εκατομμυριούχος που πίνει πολύ πρέπει να διαλέξει είτε τα πλούτη (μ’ έναν σχεδιασμένο γάμο) είτε τον αληθινό έρωτα (με την σερβιτόρα Liza Minnelli). Στον ρόλο του υπηρέτη, με γλώσσα ξυράφι, ο Sir John Gielgud που κέρδισε Όσκαρ β’ ρόλου, σε ηλικία 78 χρονών.
O Dudley είχε ήδη αγαπηθεί από το κοινό χάρη στην προηγούμενη αμερικάνικη ταινία του «10».
Τέσσερις ταλαντούχοι άνθρωποι συνεργάστηκαν για το βραβευμένο τραγούδι “Arthur’s theme (Best that you can do)”. O Burt Bacharach συνέθεσε την μουσική σε δύο βραδιές, η Carole Bayer Sager (που είχε εγκαταλείψει τον Marvin Hamlisch ως σύντροφος του και συνεργάτις του και είχε παρόμοια σχέση με τον Bacharach), o Christopher Cross, που ερμήνευσε το τραγούδι και ο Peter Allen τραγουδιστής-τραγουδοποιός, σύζυγος της Minnelli από το 1967-73, που έγραψε και το “I honestly love you”.
O Cross από το 1980-85 είχε δέκα επιτυχίες με μεγαλύτερη τα “Arthur’s theme” (Νο 1 το 1981 και χρυσός δίσκος). Άλλες επιτυχίες του τα “Ride like the wind” (1980), “Sailing” (1980).
Για την επιλογή του Cross ο Bacharach δήλωσε ότι «ένα χρόνο πριν είχε κερδίσει πέντε Grammy, τον θέλαμε και ήταν μια λογική κίνηση». Ο στίχος που έμεινε στο ευρύ κοινό είναι “the moon and New York city”.
1982
UP WHERE WE BELONG
Μουσική: Jack Nitzsche – Buffy Sainte-Marie. Στίχοι: Will Jennings
Ερμηνευτές: Joe Cocker – Jennifer Warnes
από την ταινία “An officer and a Gentleman ” («Ιπτάμενος και τζέντλεμαν»)
Σκηνοθεσία: Taylor Hackford.
Πρωταγωνιστούν: Richard Gere, Debra Winger, David Keith, Louis Gossett Jr., Robert Loggia, Lisa Blount, Lisa Eilbacher, Victor French, Grace Zabrinskie, David Caruso.
Άλλα τραγούδια: Be real / Hungry for your love / Love theme / Main title / Morning after love theme / Treat me right / Tunnel of love / Tush.
Δυο απροσάρμοστοι νέοι προσπαθούν να βρουν τον δρόμο τους στην χωρίς διέξοδο ζωή τους. Αυτός πηγαίνει σε ναυτική σχολή, αυτή προσπαθεί να τον τυλίξει ως σύζυγο. Ο Gossett για τον ρόλο του εκπαιδευτή κέρδισε Όσκαρ β’ ανδρικού ρόλου.
Το “Up where we belong” ήταν το μόνο πρωτότυπο τραγούδι της ταινίας, αφού ο σφιχτός προϋπολογισμός προέβλεπε μόνο για συνθέσεις γνωστές, από το ρεπερτόριο των αγαπημένων καλλιτεχνών του σκηνοθέτη – Pat Benatar, Van Morrison, Dire Straits, ZZ Top, κ.α.
Σε δίσκους το “Up where we belong” έγινε επιτυχία από τους Joe Cocker – Jennifer Warnes, που ακούγονται να το ερμηνεύουν στην ταινία. Έγινε ο μοναδικός πλατινένιος δίσκος του Cocker στις ΗΠΑ (Νο1 το 1982). Το ίδιο και για την Warnes που το 1987 είχε ένα ακόμα Νο1, το “The time of my life”, σε ντουέτο με τον Bill Bedley από την ταινία “Dirty Dancing”.
O Jack Nitzsche, που ήταν ενορχηστρωτής, παραγωγός, συνθέτης και κιμπορντίστας πέθανε το 2000 σε ηλικία 63 χρονων.
Η Buffy Sainte-Marie, κόρη Ινδιάνου από τον Καναδά, είναι φολκλορική τραγουδίστρια-τραγουδοποιός.
1983
FLASHDANCE… WHAT A FEELING
Μουσική: Giorgio Moroder. Στίχοι: Keith Forsey – Irene Cara
Ερμηνεύτρια: Irene Cara
από την ταινία “Flashdance ”
Σκηνοθεσία: Adrian Lyne.
Πρωταγωνιστούν: Jennifer Beals, Michael Nouri, Lilia Scala, Sunny Johnson, Kyle T. Heffner, Lee Ving, Ron Karabatsos, Belinda Bauer, Cynthia Rhodes, Liz Sagal, Robert Wuhl.
Άλλα τραγούδια: He’s a dream / I’ll be here where the heart is / Imagination / Lady, lady, lady / Love theme / Manhunt / Maniac / Romeo / Seduce me tonight.
Το άλμπουμ με την μουσική υπόκρουση της ταινίας έγινε Νο 1 το 1983 στις ΗΠΑ και πούλησε πάνω από 6 εκατομμύρια αντίτυπα. Η ιστορία μιας εργάτριας σε οικοδομές την ημέρα που μετατρέπεται σε σέξυ χορεύτρια τη νύκτα για να μπορεί να πληρώνει τα δίδακτρα σε σχολή μπαλλέτου, την οποία φλερτάρει το ωραίο και πλούσιο αφεντικό της είχε απήχηση σ’ όλες τις ηλικίες.
Τελικά η ταινία ήταν το τρίτο σε εισπράξεις μιούζικαλ της δεκαετίας του ’80. Ένα μέρος της επιτυχίας αποδίδεται στην εμπορική μουσική υπόκρουση, που ήταν σα να έβλεπες MTV για 96 λεπτά. Η πρωταγωνίστρια Beals ήταν 19 χρονών, φοιτήτρια στο Yale κι επιλέχθηκε από 4000 υποψήφιες. Για τις σκηνές του χορού χρησιμοποιήθηκε σωσίας της.
H Irene Cara που ερμηνεύει το τραγούδι “Flashdance… what a feeling” δεν εμφανίζεται στην ταινία, αλλά ο δίσκος της έγινε Νο1 (1983) πουλώντας πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα.
Στην τελετή των Όσκαρ το ερμήνευσε η Cara συνοδευόμενη από 44 νεαρά αγόρια και κορίτσια από το Εθνικό Ινστιτούτο Χορού των ΗΠΑ.
Ένα άλλο τραγούδι της ταινίας, το “Maniac” με τον Michael Sembello ήταν, επίσης, υποψήφιο για Όσκαρ.
1984
I JUST CALLED TO SAY I LOVE YOU
Μουσική - στίχοι: Stevie Wonder
Ερμηνευτής: Stevie Wonder
από την ταινία “The Woman in Red ” («Η γυναικάρα με τα κόκκινα»)
Σκηνοθεσία: Gene Wilder.
Πρωταγωνιστούν: Gene Wilder, Kelly LeBrock, Gilda Radner, Joseph Bologna, Charles Grodin, Judith Ivey.
Αμερικάνικη έκδοση της Γαλλικής φαρσοκωμωδίας του 1977 “Pardon mon affaire” (άλλες πηγές αναφέρουν το φιλμ “Un elephant ca trompe enormement” του Jean-Loup Dabadie) όπου ένας μεσήλικας άνδρας νυμφευμένος έχει φαντασιώσεις απιστίας.
Ο Wilder έγραψε το σενάριο, σκηνοθέτησε και πρωταγωνιστεί στο φιλμ. Την ίδια χρονιά νυμφεύθηκε την συμπρωταγωνίστρια του Radner, η οποία πέθανε, όμως, το 1989 σε ηλικία 42 χρονών από καρκίνο.
Μέσα σε μια εβδομάδα από την προβολή του φιλμ κυκλοφόρησε το τραγούδι “I just called to say I love you” που έγινε Νο 1 και πούλησε πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα.
Στην τελετή των Όσκαρ το ερμήνευσε η Diana Ross ενώ ο Gregory Hines ανακοίνωσε ότι το Όσκαρ κερδίζει ο Stevie Wonder, ο οποίος το αφιέρωσε στον Nelson Mandela, τον τότε φυλακισμένο Νοτιοαφρικανό ηγέτη, που αγωνιζόταν για τα πολιτικά δικαιώματα, κι αργότερα έγινε πρόεδρος της χώρας του.
Αμέσως μετά απαγορεύτηκε η μετάδοση των τραγουδιών του Wonder από την κρατική ραδιοφωνία της Νότιας Αφρικής, προκαλώντας την δήλωση του Wonder «εάν η απαγόρευση αυτή σημαίνει ότι άνθρωποι θα ελευθερωθούν απαγορέψτε τα τραγούδια μου όσο θέλετε»
1985
SAY YOU, SAY ME
Μουσική - στίχοι: Lionel Richie
Ερμηνευτής: Lionel Richie
από την ταινία “White Nights ” («Λευκές νύκτες»)
Σκηνοθεσία: Taylor Hackford.
Πρωταγωνιστούν: Mikhail Baryshnikov, Gregory Hines, Jerry Skolimowski, Helen Mirren, Geraldine Page, Isabella Rossellini.
Ένα σπουδαίο αστέρι του μπαλέτου, που διέφυγε από την Ρωσία στις ΗΠΑ ζητώντας πολιτικό άσυλο ξαναβρίσκεται στην Ρωσία μετά από την αναγκαστική προσγείωση αεροσκάφους.
Ο τίτλος της ταινίας αναφέρεται στις περιοχές κοντά στον Αρκτικό κύκλο όπου το καλοκαίρι ο «ήλιος του μεσονυκτίου» δημιουργεί «λευκές νύκτες».
Δύο τραγούδια του φιλμ ήταν υποψήφια για Όσκαρ: το “Say you, say me”, με τον Lionel Richie και “Separate lives” με τους Phil Collins – Marilyn Martin.
To “Say you, say me” που κέρδισε το Όσκαρ έγινε Νο1 τον Νοέμβριο 1985, πουλώντας πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα. Ήταν ένα από τα πέντε Νο1 τραγούδια που είχε στην δισκογραφική του καριέρα από το 1981-96 ο Richie.
Τα άλλα τέσσερα “Endless love” (1981), “Truly” (1982), “All night long” (1983), “Hello” (1984).
No comments:
Post a Comment