Τα τραγούδια των Οσκαρ 1971-1975

1971
THEME FROM SHAFT
Μουσική - στίχοι: Isaac Hayes
Ερμηνευτής: Isaac Hayes
από την ταινία “Shaft” («Σαφτ, ο μαύρος πάνθηρ»)

Σκηνοθεσία: Gordon Parks
Πρωταγωνιστούν: Richard Rowndtree, Moses Gunn, Charles Cioffi, Christopher St. John, Drew Bundini Brown, Gwenn Mitchell, Lawrence Pressman, Antonio Fargas.


Ο μαύρος ιδιωτικός αστυνομικός Shaft προσλαμβάνεται για να βρει την απαχθείσα κόρη ενός αρχηγού συμμορίας. Το βίαιο αυτό θρίλερ με την άφθονη δράση προκάλεσε δύο συνέχειες και μια τηλεοπτική σειρά καθώς και πολλές μιμήσεις.

Ο υποψήφιος για το Όσκαρ συνθέτης κι ερμηνευτής Isaac Hayes ανέβηκε στην σκηνή για να ερμηνεύσει το τραγούδι του ντυμένος με αλυσίδες. Ήταν η πρώτη φορά που ένας μαύρος συνθέτης κέρδιζε το Όσκαρ τραγουδιού. Ο Hayes αφιέρωσε το βραβείο του στη γιαγιά του που σε λίγες μέρες θα έκλεινε τα 80.
Σε δίσκους το “Theme from Shaft” έκανε επιτυχία ο Isaac Hayes (Νο1 και χρυσός δίσκος). Τον συνοδεύει το οργανικό συγκρότημα Bar-Kays. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη από τις 15 επιτυχίες που είχε από το 1969-80 ο Hayes.

1972
THE MORNING AFTER
Μουσική - στίχοι: Al Kasha – Joel Hirschhorn
Ερμηνεύτρια: Maureen McGovern
από την ταινία “The Poseidon Adventure” («Η περιπέτεια του Ποσειδώνος»)

Σκηνοθεσία: Ronald Neame
Πρωταγωνιστούν: Gene Huckman, Ernest Borgnine, Red Buttons, Carol Lynley, Roddy McDowall, Stella Stevens, Shelley Winters, Jack Albertson, Leslie Nielsen, Pamela Sue Martin, Arthur O’ Connell, Eric Shea.


Στην εμπροσθοφυλακή των ταινιών καταστροφής στην 10ετία του ’70 είναι η περιπέτεια αυτή όπου το πολυτελές κρουαζιερόπλοιο ανατρέπεται από ένα τεράστιο παλιρροϊκό κύμα, παγιδεύοντας λίγες ομάδες επιβατών που προσπαθούν να βρουν έξοδο για να σωθούν.

Πριν ανατραπεί το κρουαζιερόπλοιο οι επιβάτες διασκεδάζουν στην πολυτελή αίθουσα δεξιώσεων, διότι είναι Πρωτοχρονιά. Η τραγουδίστρια της ορχήστρας Maureen McGovern ερμηνεύει το προφητικό “The morning after” (το επόμενο πρωινό). Το έκανε η ίδια επιτυχία σε δίσκους (Νο1 το 1973 και χρυσός δίσκος).

Οι δύο τραγουδοποιοί κέρδισαν άλλο ένα Όσκαρ το 1974 για το “We may never love like this again” με την ίδια ερμηνεύτρια από την ταινία “The Towering Inferno”.
Η «Περιπέτεια του Ποσειδώνος» κέρδισε ένα ακόμα ειδικό βραβείο για τα οπτικά εφφέ.

1973
THE WAY WE WERE
Μουσική: Marvin Hamlisch. Στίχοι: Alan και Marilyn Bergman
Ερμηνεύτρια: Barbra Streisand
από την ταινία “The way we were”

Σκηνοθεσία: Sydney Pollack.
Πρωταγωνιστούν: Barbra Streisand, Robert Redford, Bradford Dillman, Murray Hamilton, Patrick O’ Neal, Viveca Lindfors, Lois Chiles, Allyn Ann McLerie, Herb Edelman, James Woods, Connie Forslund, Sally Kirkland, George Gaynes, Susie Blakely, Dan Seymour.

Μια ερωτική ιστορία με την πολιτική ακτιβίστρια Streisand και τον αντίπαλο της Redford, στην περίοδο από τα τέλη της δεκαετίας του ’30 έως τις αρχές της δεκαετίας του ’50.

Ο 29χρονος συνθέτης Marvin Hamlisch την βραδιά απονομής των Όσκαρ κέρδισε τρία αγαλματίδια – για το τραγούδι, την υπόκρουση του φιλμ κι ένα ακόμα για τα καλύτερα τραγούδια υπόκρουσης (Best Song Score) του φιλμ “The sting”.

Στην αρχή η Streisand δεν ήθελε να ηχογραφήσει το τραγούδι αλλά όταν διαπίστωσε ότι ο Redford θα είχε όλη την δημοσιότητα από την προβολή της ταινίας πήρε την απόφαση να μπει στο στούντιο το Νοέμβριο του ’73. Ο δίσκος της έγινε πλατινένιος και Νο 1 (το πρώτο Νο1 της καριέρας της), ήταν το κορυφαίο τραγούδι του 1974, απέσπασε Grammy ως τραγούδι της χρονιάς και, φυσικά, κέρδισε το Όσκαρ.

Στην τελετή των Όσκαρ την σύνθεση ερμήνευσε η Peggy Lee διότι η Streisand είπε εφόσον ήταν υποψήφια ως καλύτερη ηθοποιός θα έπρεπε κάποιος άλλος να αναλάβει την εκτέλεση.
Ο Hamlisch συνεργάστηκε 19 χρονών για πρώτη φορά με την Streisand. Έπαιζε πιάνο στις δοκιμές του “Funny girl” στο Μπρόντγουαιη.

1974
WE MAY NEVER LOVE LIKE THIS AGAIN
Μουσική – στίχοι: Al Kasha – Joel Hirschhorn
Ερμηνεύτρια: Maureen McGovern
από την ταινία “The Towering Inferno” («Ο πύργος της Κολάσεως»)

Σκηνοθεσία: John Guillermin, Irwin Allen.
Πρωταγωνιστούν: Steve McQueen, Paul Newman, William Holden, Faye Dunaway, Fred Astaire, Susan Blakely, Richard Chamberlain, Jennifer Jones, O. J. Simpson, Robert Vaughn, Robert Wagner, Susan Flannery, Gregory Sierra, Dabney Coleman.

Συνωστισμός αστέρων πρώτου μεγέθους σε μια ταινία καταστροφής. Ένας ουρανοξύστης (ο υψηλότερος του κόσμου), στην δεξίωση των εγκαινίων του, καίγεται παγιδεύοντας στον τελευταίο όροφο όλους τους καλεσμένους.

Η ταινία κέρδισε Όσκαρ φωτογραφίας, τραγουδιού και μοντάζ. Η Maureen McGovern ερμηνεύει το βραβευμένο τραγούδι στην αρχή της ταινίας. Ο δίσκος της κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο 1975, έξι εβδομάδες μετά την πρεμιέρα της ταινίας, με μικρή απήχηση.
Στην τελετή των Όσκαρ το ερμήνευσαν οι Aretha Franklin, Jack Jones, Frankie Laine.

1975
I’M EASY
Μουσική – στίχοι: Keith Carradine
Ερμηνευτής: Keith Carradine
από την ταινία “Nashville”

Σκηνοθεσία: Robert Altman.
Πρωταγωνιστούν: Henry Gibson, Karen Black, Ronee Blakley, Keith Carradine, Geraldine Chaplin, Lily Tomlin, Michael Murphy, Barbara Harris, Allen Garfield, Ned Beatty, Barbara Baxley, Shelley Duvall, Keenan Wynn, Scott Glenn, Jeff Goldblum, Gwen Welles.

Άλλα τραγούδια: Bluebird / Down to the river / Dues / For the sake of the children / The heart of a gentle woman / Honey, won’t you let me try again? / I don’t know if I found it in you / I never get enough / It don’t worry me / Keep a-goin’ / Let me be the one / Memphis / My baby’s cookin’ in another man’s pan / My Idaho home / Old man Mississippi / One, I love you / Rolling stone / Since you’ve gone / Tapedeck in his tractor / There’s trouble in the USA / Two hundred years / Yes I do.

Λαμπερό μωσαϊκό της αμερικάνικης ζωής μέσω 24 χαρακτήρων που ενέχονται σε ένα πολιτικό ράλλυ στη Νάσβιλ. Ο Elliott Gould και η Julie Christie υποδύονται τους εαυτούς τους.

Αυτό το εξαιρετικά φιλόδοξο και καλλιτεχνικά επιτυχημένο μουσικό δράμα των παρασκηνίων είναι πλημμυρισμένο από τραγούδια της country, αφού, άλλωστε, η Nashville είναι η πρωτεύουσα της μουσικής country στις ΗΠΑ.

Σε δίσκους το “I’m easy” έγινε επιτυχία από τον Keith Carradine (1976). Η άλλη όψη του δίσκου 45 στροφών είχε το “200 years” με τον Henry Gibson από την υπόκρουση της ίδιας ταινίας. Ήταν η μοναδική επιτυχία της καριέρας του Carradine. Είναι γιος του ηθοποιού John Carradine και ετεροθαλής αδελφός του David Carradine.