Τα τραγούδια των Οσκαρ 1949-1953

1949
BABY, IT’S COLD OUTSIDE
Μουσική - στίχοι: Frank Loesser
Ερμηνευτές: Esther Williams – Ricardo Montalban
από την ταινία “Neptune’s Daughter” («Η κόρη του Ποδειδώνος»)

Σκηνοθεσία: Edward Buzzell.
Πρωταγωνιστούν: Esther Williams, Red Skelton, Keenan Wynn, Betty Garrett, Ricardo Montalban, Mel Blanc και η ορχήστρα Xavier Cugat.

Άλλα τραγούδια: “I love those men”, “My heart beats faster”, “Jungle rhumba”, “Cachita”, “Jungle fanstasy”.

Μουσική ρομαντική κωμωδία με την Williams στον ρόλο σχεδιάστριας μαγιώ. Την σύνθεση που κέρδισε το Όσκαρ την έγραψε αρχικά ο Loesser για να την τραγουδά μαζί με την σύζυγο του στα πάρτυ του Χόλλυγουντ. Στην ταινία την τραγουδούν η Esther Williams και ο Ricardo Montalban. Αργότερα στο φιλμ την κωμική έκδοση του τραγουδιού αποδίδουν ο Red Skelton και η Betty Garrett. Σύμφωνα με τους στίχους ο άνδρας προσπαθεί να πείσει την γυναίκα να μείνει στο σπίτι, διότι έξω έχει κρύο, ενώ εκείνη προβάλλει τις αντιρρήσεις της.

Ο Loesser ήταν υποψήφιος για Όσκαρ το 1941 (“Dolores”), το 1943 (“They’re either too young or too old”) και το 1947 (“ I wish I didn’t love you so”).

Πολλοί τραγουδοποιοί διαμαρτυρήθηκαν στην Κινηματογραφική Ακαδημία ότι η σύνθεση ήταν πέντε χρονών και την γνώριζαν από τα πάρτυ του Χόλλυγουντ. Η Ακαδημία απάντησε «Ναι, αλλά δεν εκτελέστηκε εμπορικά ή επαγγελματικά».

Ο Loesser λίγο καιρό αργότερα πήγε στη Νέα Υόρκη όπου έγραψε για το Μπρόντγουαιη μιούζικαλ όπως “Guys and dolls” (1950), “The most happy fella” (1956), “How to succeed in business without really trying” (1961).

Η Esther Williams ήταν έγκυος όταν γυριζόταν η ταινία.

Πέντε εκτελέσεις του τραγουδιού έγιναν επιτυχία το 1949: Johnny Mercer – Margaret Whiting, Dinah Shore – Buddy Clark, Ella Fitzgerald – Louis Jordan, Sammy Kaye, Homer & Jethro.

1950
MONA LISA
Μουσική - στίχοι: Jay Livingston – Ray Evans
Ερμηνευτής: Ανώνυμος τραγουδιστής
από την ταινία “Captain Carey, USA” («Ο προδότης»)

Σκηνοθεσία: Mitchell Leisen.
Πρωταγωνιστούν: Alan Ladd, Wanda Hendrix, Francis Ledever, Russ Tamblyn.

Ένας πρώην αξιωματικός (στην διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου) επιστρέφει για να βρει τον προδότη των πατριωτών στους Ναζί. Η ταινία γρήγορα ξεχάστηκε όχι, όμως, και το τραγούδι που της χάρισε το Όσκαρ. Ήταν το πιο εμπορικό τραγούδι στην καριέρα του Nat “King” Cole. Στην αρχή οι Livingston – Evans τιτλοφόρησαν το τραγούδι “Prima Donna” μετά το βάπτισαν “After midnight” όταν άλλαξε και ο τίτλος της ταινίας. Η σύζυγος του Evans πρότεινε οι στίχοι να αναφέρονται στην γυναίκα που εικονίζεται στον πιο διάσημο πίνακα του Leonardo daVinci. Στην αρχή σκέφτηκαν μια παρωδία αλλά στο τέλος τους άρεσε η ιδέα. Στην ταινία ελάχιστα μέτρα της σύνθεσης ακούγονται και οι λίγοι στίχοι που ψιθυρίζονται είναι σε ιταλική γλώσσα. Η μελωδία χρησιμοποιήθηκε ως σύνθημα ενός τυφλού μουσικού του δρόμου (τον υποδύεται o David Leonard) ότι έρχεται περίπολος των Ναζί.

Οι δύο τραγουδοποιοί προσπάθησαν να πείσουν διάφορους καλλιτέχνες να το ηχογραφήσουν, οι οποίοι αρνήθηκαν: Frank Sinatra, Pery Como, Vic Damone, Nat “King” Cole. Τελικά πείστηκε ο Cole, παρ’ όλες τις αντιρρήσεις του «Τραγούδι για έναν πίνακα ζωγραφικής; Είναι τίτλος αυτός για τραγούδι;». Στις συζητήσεις που έκανε στο σπίτι του με τους δύο τραγουδοποιούς ένα κοριτσάκι τους διέκοψε αρκετές φορές. Ήταν η Natalie Cole. Ο δίσκος του πούλησε τρία εκατομμύρια αντίτυπα. Και όσοι αρχικά αρνήθηκαν έσπευσαν να ηχογραφήσουν την σύνθεση βλέποντας την απήχηση του δίσκου του Cole.

Η ηχογράφηση του Cole ακούγεται και στην ταινία του 1986 “Mona Lisa”.

Εκτός από τον Alan Ladd στο φιλμ του 1950 παίζουν ο Russ Tamblyn που αργότερα έγινε διάσημος χάρη στο “West Side Story” και η Celia Lovsky που υποδύθηκε την T’ Pau, την αρχηγό του πλανήτη Vulcan στο πρώτο “Star Trek”.

Εκτός από του Nat “King” Cole (Νο1) άλλες έξι εκτελέσεις το 1950 είχαν εμπορική επιτυχία: Victor Young / Harry James / Art Lund / Ralph Flanagan / Charlie Spivak / Dennis Day.

1951
IN THE COOL, COOL, COOL OF THE EVENING
Μουσική: Hoagy Carmichael. Στίχοι: Johnny Mercer
Ερμηνευτές: Bing Crosby – Jane Wyman
από την ταινία “Here comes the groom” («Παντρεύουν τον πατέρα μου»)

Σκηνοθεσία: Frank Capra.
Πρωταγωνιστούν: Bing Crosby, Jane Wyman, Franchot Tone, Alexis Smith, James Barton, Anna Maria Alberghetti. Φιλοξενούμενα αστέρια: Louis Armstrong, Dorothy Lamour, Phil Harris, Cass Daley.

Άλλα τραγούδια: Bonne nuit, good night / Misto Cristofo Columbo / Your own little house

Ο Crosby συνωμοτεί για να μην παντρευτεί η πρώην μνηστή του Wyman τον εκατομμυριούχο Tone σ’ αυτή την ελαφριά μουσική κωμωδία.

Στην ταινία η Wyman τραγούδησε για πρώτη φορά, ενώ η 14χρονη Alberghetti έκανε το κινηματογραφικό ντεμπούτο της σε άριες από τον “Rigoletto”.

Ήδη ο στιχουργός Mercer είχε τρία Όσκαρ για συμμετοχή του σε προηγούμενες ταινίες. Για τον Carmichael ήταν η πρώτη φορά. Το τραγούδι υπήρχε, αχρησιμοποίητο, στα συρτάρια της Paramount. Είχε γραφεί αρχικά για μια ταινία της Betty Hatton που δεν γυρίστηκε ποτέ. Στο φιλμ ερμηνεύεται σε ντουέτο από τους Crosby – Wyman – και μάλιστα ζωντανά – όχι προηχογραφημένο, με απόφαση του σκηνοθέτη.

Σε δίσκους δύο του τραγουδιού είχαν απήχηση εκτελέσεις το 1951: από τους Bing Crosby – Jane Wyman και Frankie Laine – Jo Stafford.

1952
HIGH NOON (Do not forsake me)
Μουσική: Dimitri Tiomkin. Στίχοι: Ned Washington
Ερμηνευτής: Tex Ritter
από την ταινία “High Noon” («Το τραίνο θα σφυρίξει τρεις φορές»)

Σκηνοθεσία: Fred Zinnemann.
Πρωταγωνιστούν: Gary Cooper, Thomas Mitchell, Lloyd Bridges, Katy Jurado, Grace Kelly, Otto Kruger, Lon Chaney Jr., Henry (Harry) Morgan, Lee Van Cleef, Robert Wilke, Sheb Wooley.

Δραματικό γουέστερν που εκτός από το τραγούδι έφερε Όσκαρ και στον Cooper, στην μουσική του Tiomkin, στο μοντάζ των Elmo Williams – Harry Gerstad, στο σενάριο.

Το σενάριο που έγραψε ο Carl Foreman αναφέρεται σε κρίση συνείδησης. Την ημέρα του γάμου του και της συνταξιοδότησης του ο σερίφης Cooper πληροφορείται ότι ένας οπλοφόρος έρχεται στην πόλη διψώντας για εκδίκηση. Μολονότι μπορεί να φύγει μένει στην πόλη για να τον αντιμετωπίσει, αλλά οι ντόπιοι δεν φαίνονται πρόθυμοι να τον βοηθήσουν. Το εξαιρετικό τραγούδι “Do not forsake me, oh my darlin’ ” από την φωνή του Tex Ritter αφηγείται τα γεγονότα ως την επερχόμενη σύγκρουση.

Η κλασική αυτή μπαλάντα (δείγμα υψηλού επιπέδου τραγουδιού country & western) βοήθησε την ταινία που έγινε κλασικό φιλμ γουέστερν, όπως και το φιλμ βοήθησε την μπαλάντα.

Τέσσερις μήνες πριν από την προβολή ο Tiomkin την έδωσε στον Frankie Laine να την ηχογραφήσει, που έγινε αμέσως επιτυχία, βοηθώντας στην διαφήμιση του φιλμ.

Στην υπόκρουση, βέβαια, το ερμηνεύει ο Tex Ritter, που κυκλοφόρησε την δική του έκδοση τρεις μήνες μετά τον Laine.

Ο Tiomkin είχε γράψει την υπόκρουση 150 ταινιών και κέρδισε Όσκαρ για την μουσική του “The high and the mighty” (1954).

Σε δίσκους το “High noon” έγινε επιτυχία το 1952 και από τον Frankie Laine και από τον Tex Ritter. O Ritter που έπαιξε σε 85 ταινίες γουέστερν από το 1935-45 πέθανε το 1974 σε ηλικία 74 χρονών.

1953
SECRET LOVE
Μουσική: Sammy Fain. Στίχοι: Paul Francis Webster
Ερμηνεύτρια: Doris Day
από την ταινία “Calamity Jane” («Η γυναίκα με το μαστίγιο»)

Σκηνοθεσία: David Butler
Πρωταγωνιστούν: Doris Day, Howard Keel, Allyn (Ann) Mc Lerie, Philip Carey, Gale Robbins, Dick Wesson, Paul Harvey.

Άλλα τραγούδια: The black hills of Dakota / The deadwood stage / Higher than a hawk / I can do without you / Just blew in from the windy city / ‘Tis Harry I’m planin’ to marry / A woman’s touch

H Doris Day τραγουδά την ρομαντική μπαλάντα ακουμπώντας σ’ ένα δέντρο, αναγνωρίζοντας ότι αγαπά τον Bill Hickock (Howard Keel), αλλά έκρυβε την αλήθεια αυτή ακόμα κι από τον εαυτό της. Πολλοί κατηγόρησαν την Day ότι προσπάθησε να αντιγράψει την Betty Hutton που τρία χρόνια πριν είχε ερμηνεύσει έναν παρόμοιο ρόλο στο φιλμ “Annie get your gun”.

Σε δίσκους το “Secret love” έγινε επιτυχία το 1954 από τους Doris Day (No 1 με πωλήσεις πάνω από ένα εκατομμύριο), Tommy Edwards, Ray Anthony. Επίσης το ηχογράφησαν οι Slim Whitman, Freddy Fender, Ahmad Jamal, Billy Stewart, κ.α.