Πέθανε σήμερα την νύχτα σε ηλικία 93 ετών έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο ο βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης, πρώην Πρόεδρος του Ισραήλ Σιμόν Πέρες. Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι ότι ο Σίμον Πέρες σιγοτραγουδούσε συχνά ...ελληνικά τραγούδια!
Αυτή την ενδιαφέρουσα ελληνική πτυχή της πολυκύμαντης ζωής του αναδεικνύει σε ένα ρεπορτάζ του , το 2012 στα ΝΕΑ, ο δημοσιογράφος Λουκάς Δημάκας - που εξηγεί και το γιατί! Αυτό οφείλεται στο ότι <<με την Ελλάδα συνδέθηκε με προσωπικούς δεσμούς, από τα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν ο πατέρας του βρέθηκε στη χώρα μας πολεμώντας τους Ναζί και επιβίωσε χάρις στην πολύτιμη βοήθεια Ελλήνων>>- μια επισήμανση για τον πατερα του που γίνεται και στην σημερινή ανακοίνωση του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών!
Συγκεκριμένα ο πατέρας του πρώην Προέδρου του Ισραήλ πέρασε περιπετειωδώς στη χώρα μας στη διάρκεια της Κατοχής δύο χρόνια συνεργαζόμενος με την Αντίσταση και επιβίωσε ζώντας και δρώντας ως κομάντο, τρώγοντας... σαύρες, ακόμη και ως τρόφιμος μοναχών σε μοναστήρι για να ξεφύγει από τους Γερμανούς.
Την άγνωστη και πλούσια σε δράση αυτή ιστορία της οικογένειας του Σιμόν Πέρες είχε καταγράψει ο Λουκάς Δημάκας στα ΝΕΑ στις 4/ 8/2012 που γράφτηκε ενόψει της επικείμενης επίσημης επίσκεψης του Πέρες στην Ελλάδα.
"Ο Σιμόν Πέρες σιγοτραγουδάει ελληνικά πολλές φορές! Ο Πρόεδρος του Ισραήλ έμαθε ελληνικά τραγούδια από τον πατέρα του Γιτζάκ Πέρσκι και συγκινείται πολύ όταν ακούει ελληνικά μοτίβα, ιδιαίτερα από τον πολύ γνωστό ισραηλινό τραγουδιστή Γεχούντα Πόλικερ, γιο εβραϊκής οικογένειας της Θεσσαλονίκης.
Ο 89χρονος (σ.σ. τότε, το 2012) Πρόεδρος, πρώην πρωθυπουργός, υπουργός Εξωτερικών, Αμυνας και Οικονομικών, θεμελιωτής του εξοπλιστικού προγράμματος του νεοσύστατου ισραηλινού στρατού στην αρχή της πολύπτυχης καριέρας του, επισκέπτεται τη Δευτέρα (2012) επισήμως την Ελλάδα για πρώτη φορά με την ιδιότητα του αυτή. Στόχος να σηματοδοτήσει η επίσκεψη τη συνέχιση, αναβάθμιση και εμβάθυνση των ελληνοϊσραηλινών σχέσεων στον πολιτικό, στρατιωτικό, ενεργειακό και εμπορικό - τουριστικό τομέα.
Αιχμαλωτίστηκε και δραπέτευσε δύο φορές
Πώς όμως προέκυψε η γνώση ελληνικών τραγουδιών; Μια άγνωστη στους πολλούς ιστορία δένει με την Ελλάδα τον πατέρα του τιμηθέντος ισραηλινού Προέδρου με το Νομπέλ Ειρήνης χάρη στους αγώνες του για ειρήνευση με τους Παλαιστινίους.
Εξελίχτηκε τη δύσκολη εποχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και σχετίζεται με την ελληνική Αντίσταση στους Γερμανούς κατακτητές. Για σχεδόν δυο χρόνια έζησε περιπετειωδώς στην κατεχόμενη Ελλάδα όπου έπεσε με αλεξίπτωτο με βρετανική αποστολή, αιχμαλωτίστηκε από τους Γερμανούς, δραπέτευσε, επιβίωσε ως κομάντο τρώγοντας... σαύρες, έζησε ως τρόφιμος μοναχών σε μοναστήρι - μάλλον στη Χασιά - αγναντεύοντας για έναν χρόνο την Ακρόπολη από το κελί του! Εφυγε με βάρκα με τη βοήθεια των ανταρτών, ξαναπιάστηκε, ξαναδραπέτευσε και τελειωμό δεν είχε η ελληνική περιπέτειά του, την οποία ο Πρόεδρος του Ισραήλ θυμάται πάντα. Τη διηγήθηκε και πέρυσι στον ομόλογό του Κάρολο Παπούλια αλλά και - το 1998 - την εκμυστηρεύτηκε στην πρέσβη Φωτεινή Τομαή, η οποία ως προϊσταμένη της Υπηρεσίας Διπλωματικού και Ιστορικού Αρχείου του Υπουργείου Εξωτερικών την περιέλαβε σε εργασία της.
Έπεσε με αλεξίπτωτο μεταξύ Παρνασσού -Ελικώνα
Η ιστορία ξεκίνησε το 1942 όταν ομάδα Βρετανών σαμποτέρ στην οποία ανήκε και ο πατέρας του Σιμόν Πέρες έπεσε στα βουνά της Αττικοβοιωτίας. Ο πολωνοεβραίος Γιτζάκ Πέρσκι είχε εγκατασταθεί από το 1932 στην υπό βρετανική διοίκηση Παλαιστίνη και στον πόλεμο κατετάγη εθελοντικά στο εβραϊκό τάγμα του Βρετανικού Στρατού. Πέφτοντας στον Κιθαιρώνα ή κάπου μεταξύ Παρνασσού και Ελικώνα, έχασε τους συντρόφους του και συνελήφθη σχεδόν αμέσως από τους Γερμανούς. «Γρήγορα, ωστόσο, κατόρθωσε να αποδράσει από τη φυλακή και πέρασε αρκετούς μήνες περιπλανώμενος σε δασώδεις περιοχές της Αττικής, τρώγοντας χόρτα και σαύρες», είχε αφηγηθεί ο Σιμόν Πέρες και αναφέρει στην εισαγωγή του βιβλίου της η Φωτεινή Τομαή.
Τρόφιμος στο Μοναστήρι της Χασιάς, αγναντεύοντας την Ακρόπολη
Σε μια από τις περιπλανήσεις του συνάντησε καλογήρους που αναζητούσαν κι αυτοί στο δάσος τροφή. Τον έκρυψαν και τον περιέθαλψαν για έναν περίπου χρόνο στη μονή τους. Η εξιστόρηση δεν αναφέρει ποιο ήταν το μοναστήρι, ωστόσο από έρευνα που έκανε αργότερα η προϊστάμενη του Διπλωματικού και Ιστορικού Αρχείου συμπέρανε βασίμως ότι πιθανότατα είναι το Μοναστήρι της Χασιάς, κοντά στην Πάρνηθα, που τότε ήταν αντρικό.«Από το κελί όπου τον έκρυβαν έβλεπε την Ακρόπολη» - τότε ο αττικός ουρανός ήταν καθαρός και μπορούσε κανείς να διακρίνει στον ορίζοντα τον Ιερό Βράχο"
No comments:
Post a Comment