Με ένα δισέλιδο ρεπορτάζ στο χθεσινό της φύλλο η κυριακάτικη εφημερίδα «Το Βήμα» αποκαλύπτει εντυπωσιακές λεπτομέρειες για τα ευρήματα στο λόφο Καστά στην Αμφίπολη. Πέρα από τη σημασία που έχει το μνημείο –για την οποία, πλέον, κανείς δεν αμφιβάλλει- η αξία του επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι σήμερα τρία πολύ σημαντικά μουσεία ανά τον κόσμο, το Λούβρο στο Παρίσι, το Γκετί στο Λος Άντζελες και το μουσείο της Κωνσταντινούπολης, διαθέτουν κομμάτια από τα μάρμαρά του. Προϊόν αρχαιοκαπηλίας φυσικά, ήδη από τον 19ο αιώνα.
Την ίδια στιγμή –σύμφωνα με ρεπορτάζ των τελευταίων εβδομάδων- στην περιοχή έχει επιστρέψει η σιωπή. Τίποτε δεν δείχνει αυτή τη στιγμή ότι η επίσημη ελληνική πολιτεία κάνει οτιδήποτε πέραν των γνωστών γραφειοκρατικών διαδικασιών για την ανάδειξη του μνημείου. Εννοείται ότι το υπουργείο Πολιτισμού παρέχει κάποια χρηματοδότηση, αλλά οι κινήσεις του δεν δείχνουν ότι η επίσημη πολιτεία «καίγεται» να προχωρήσουν η ανασκαφή και τα υπόλοιπα έργα, ώστε το μνημείο να γίνει επισκέψιμο.
Είναι γνωστό ότι στη χώρα μας οι σημαντικότερες επενδύσεις έχουν γίνει από τους αρχαίους ημών προγόνους. Η αίγλη της Ελλάδας μέχρι σήμερα οφείλεται στο δικό τους πνεύμα και στο δικό τους πολιτισμό, ενώ η κλασική Ελλάδα και τα παγκοσμίου εμβέλειας μνημεία της λειτουργούν ως μαγνήτης για τους ξένους επισκέπτες. Πέρα από τον ήλιο, τη θάλασσα και τις ψευτοπολυτέλειες των διαφόρων resort, είναι η ελληνική ιστορία που έχει αναβιβάσει τον τουρισμό στην κατηγορία της βαριάς βιομηχανίας. Μια ιστορία που έχει πολλά ακόμη να δώσει, αρκεί να υπάρξουν πρόθυμοι να δουλέψουν για να τα εισπράξουν.
Η υπόθεση της Αμφίπολης είναι χαρακτηριστική. Πρόκειται για ένα μακεδονικό μνημείο, που αφενός αποτελεί ένα ακόμη εθνικό επιχείρημα και αφετέρου προσδίδει αυτονόητο οικονομικό ενδιαφέρον στην ευρύτερη περιοχή. Έναν τόπο με περιορισμένους πόρους και με αγωνία να κρατήσει τους νέους ανθρώπους. Ο τουρισμός που συνεπάγεται η αξιοποίηση του λόφου Καστά είναι μια διέξοδος. Μια προοπτική από την οποία οι κάτοικοι της περιοχής περιμένουν πολλά. Το καλοκαίρι του 2014 έγιναν παγκόσμιο επίκεντρο, σήμερα η σιωπή και η ομίχλη έχουν επιστρέψει στις όχθες του Στρυμόνα, που λίγο πιο κάτω χύνεται στη θάλασσα.
Την ίδια στιγμή –σύμφωνα με ρεπορτάζ των τελευταίων εβδομάδων- στην περιοχή έχει επιστρέψει η σιωπή. Τίποτε δεν δείχνει αυτή τη στιγμή ότι η επίσημη ελληνική πολιτεία κάνει οτιδήποτε πέραν των γνωστών γραφειοκρατικών διαδικασιών για την ανάδειξη του μνημείου. Εννοείται ότι το υπουργείο Πολιτισμού παρέχει κάποια χρηματοδότηση, αλλά οι κινήσεις του δεν δείχνουν ότι η επίσημη πολιτεία «καίγεται» να προχωρήσουν η ανασκαφή και τα υπόλοιπα έργα, ώστε το μνημείο να γίνει επισκέψιμο.
Είναι γνωστό ότι στη χώρα μας οι σημαντικότερες επενδύσεις έχουν γίνει από τους αρχαίους ημών προγόνους. Η αίγλη της Ελλάδας μέχρι σήμερα οφείλεται στο δικό τους πνεύμα και στο δικό τους πολιτισμό, ενώ η κλασική Ελλάδα και τα παγκοσμίου εμβέλειας μνημεία της λειτουργούν ως μαγνήτης για τους ξένους επισκέπτες. Πέρα από τον ήλιο, τη θάλασσα και τις ψευτοπολυτέλειες των διαφόρων resort, είναι η ελληνική ιστορία που έχει αναβιβάσει τον τουρισμό στην κατηγορία της βαριάς βιομηχανίας. Μια ιστορία που έχει πολλά ακόμη να δώσει, αρκεί να υπάρξουν πρόθυμοι να δουλέψουν για να τα εισπράξουν.
Η υπόθεση της Αμφίπολης είναι χαρακτηριστική. Πρόκειται για ένα μακεδονικό μνημείο, που αφενός αποτελεί ένα ακόμη εθνικό επιχείρημα και αφετέρου προσδίδει αυτονόητο οικονομικό ενδιαφέρον στην ευρύτερη περιοχή. Έναν τόπο με περιορισμένους πόρους και με αγωνία να κρατήσει τους νέους ανθρώπους. Ο τουρισμός που συνεπάγεται η αξιοποίηση του λόφου Καστά είναι μια διέξοδος. Μια προοπτική από την οποία οι κάτοικοι της περιοχής περιμένουν πολλά. Το καλοκαίρι του 2014 έγιναν παγκόσμιο επίκεντρο, σήμερα η σιωπή και η ομίχλη έχουν επιστρέψει στις όχθες του Στρυμόνα, που λίγο πιο κάτω χύνεται στη θάλασσα.
No comments:
Post a Comment