Wednesday, February 19, 2020


ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ#39

IS IT LOVE OR IS IT CONSCRIPTION?
Οι Bishop – Singer το συνέθεσαν το 1940 και το έκανε επιτυχία η ορχήστρα Vaughn Monroe με ερμηνευτή τον ίδιο. Η β’ πλευρά είχε το «So you’re the one» –επιτυχία του 1941.

ISLAND IN THE SUN
Από το επιτυχημένο άλμπουμ του 1957 «Belafonte sings of the Carribean» είναι η σύνθεση «Island in the sun», που ήταν και η τελευταία παρουσία του Harry Belafonte στο hit parade. Μολονότι φέρεται ότι είναι δική του δημιουργία και του Irving Burgess, δεν αποκλείεται να βασίζεται στα παραδοσιακά τραγούδια των νήσων της Καραϊβικής που εκείνη την περίοδο αποτελούσαν μόνιμη πηγή έμπνευσης κι επιτυχίας για τον νέγρο ερμηνευτή. Το «Island in the sun» ακούγεται, βέβαια, και στην ομώνυμη ταινία του 1957, όπου πρωταγωνιστούν: James Mason, Joan Fontaine, Dorothy Dandridge, Patricia Owens και ο ίδιος ο Belafonte. Το άλλο γνωστό τραγούδι του φιλμ είναι το «Cocoanut woman».

ISLE OF CAPRI
Ο συνθέτης Will Grosz, που είναι δημιουργός επιτυχιών όπως «Harbor lights», «Make believe island», «Red sails in the sunset» έγραψε το 1934 (σε στίχους Jimmy Kennedy) το «Isle of Capri», που εκδόθηκε στο Λονδίνο, βασισμένο σε έναν άλλο σκοπό με τίτλο «Ich bin ein kleiner armer strassensanger» (είμαι ένας μικρός, φτωχός τραγουδιστής του δρόμου), που είχε ακουστεί για πρώτη φορά σε μία δημοφιλή ρεβί στη Βιέννη. Όταν έγινε επιτυχία το «Isle of Capri», o εκ των τριών δημιουργών της βιεννέζικης σύνθεσης, Paul Reif, πήγε στα δικαστήρια διεκδικώντας τα πνευματικά του δικαιώματα και αποζημίωση. Κέρδισε την αποζημίωση και δεν ενδιαφέρθηκε για τίποτα άλλο. Όταν, όμως, μερικά χρόνια αργότερα πήγε στις ΗΠΑ, μετάνιωσε πικρά που δεν ζήτησε ποσοστά και την αναφορά του ονόματός του στις διάφορες εκτελέσεις του τραγουδιού. Σε δίσκους έγινε επιτυχία από τους Ray Noble (1/ 35), Freddy Martin (2/ 35), Lew Stone (3/ 35), Gaylords (14/ 54), Jackie Lee (17/ 54). Ακόμα υπήρξαν δημοφιλείς εκτελέσεις από τους Xavier Cugat, Joe Manone κ. ά. Ο Jackie Lee γεννήθηκε το 1932 στη Φιλαδέλφεια. Εκτός από το «Isle of Capri» είχε άλλες δύο επιτυχίες «Happy vacation» (95/ 59) και «Τhe duck» (14/ 66).

ISN’T IT A PITY
Όταν το 1932 ο Ira Gershwin και ο George Gershwin συνέθεσαν το «Isn’t it a pity», για το μιούζικαλ «Pardon my English», πρόσθεσαν άλλη μία επιτυχία στο ενεργητικό τους. Ήταν ένα τραγούδι, για να αποδοθεί από ντουέτο, που εκφράζει με τρυφερό τρόπο τη λύπη για τα χρόνια τα οποία χάθηκαν χωρίς να έχουν συναντηθεί πιο πριν οι δύο ερωτευμένοι. Λένε οι στίχοι σ’ ένα σημείο, «Εσύ διάβαζες Χάινε, κι εγώ ήμουν κάπου στην Κίνα» (You reading Heine, I somewhere in China). Το κομμάτι αυτό ηχογραφήθηκε, μεταξύ άλλων, από τη Sarah Vaughan το 1957, από την Ella Fitzgerald το 1964. Με τη δική του ευαισθησία το αποδίδει στο άλμπουμ του 1960 «The rhythms and ballads of Broadway» ο Johnny Mathis.

ΙS YOU IS OR IS YOU AIN’T
Ο Louis Jordan (1908-75) ήταν τραγουδιστής των rhythm ’n’ blues, σαξοφωνίστας και μαέστρος. Το 1987, το όνομά του προστέθηκε στο «Rock ’n’ Roll Hall of Fame» ως πιονέρης του rock ’n’ roll. Το 1944, ο Jordan συνέθεσε για την ταινία «Follow the boys» το τραγούδι «Is you is or is you ain’t» που ερμήνευσε ο ίδιος. Πρωταγωνιστές του φιλμ, που ήταν στην πραγματικότητα ένα είδος βαριετέ, οι George Raft, Marlene Dietrich, W. C. Fields, Orson Welles, Dinah Shore κ. ά. Το ίδιο τραγούδι αποδίδουν στο φιλμ του 1945 «Her lucky night» οι Andrews Sisters και στο έργο της ίδιας χρονιάς «Easy to look at» οι Delta Rhythm Boys. Το 1960, το ίδιο τραγούδι ξαναηχογράφησε με μεγάλη απήχηση ο Buster Brown.

ΙΤ ΑΙΝ’Τ ΝΕCΕSSARILY SO
Για την όπερα «Porgy and Bess» του 1935 έγραψαν ο George και ο Ira Gershwin το «It ain’t necessarily so». Σε δίσκους το κάνει επιτυχία το 1935 ο Leo Reisman και το 1936 ο Bing Crosby. Το 1959, στην κινηματογραφική έκδοση του «Porgy and Bess» το ερμηνεύει με έναν δικό του τρόπο ο Sammy Davis Jr. Στην ηχογράφηση του δίσκου τον συνοδεύει ορχήστρα που διευθύνει ο Buddy Bregman. Μαζί του οι Bill Thompson Singers.

IT AIN’T WHAT YOU DO
Ο τρομπετίστας κι ενορχηστρωτής Sy Oliver συνέθεσε το 1939 μαζί με τον τραγουδιστή James «Trummy» Young το «It ain’t what you do (it’s the way that you do it)», που έκανε αμέσως επιτυχία η ορχήστρα του Jimmie Lunceford, με ερμηνευτή τον συνδημιουργό του τραγουδιού J. T. Young, ενώ μεγάλη απήχηση είχε και ηχογράφηση της Ella Fitzgerald με την ορχήστρα Chick Webb. Ο σαξοφωνίστας Lunceford είχε από τις καλύτερες ορχήστρες swing στις δεκαετίες του ’30 και ’40. Πέθανε το 1947 σε ηλικία 45 χρόνων. Από το 1934-46 είχε 22 επιτυχίες.

ITALIAN HUCKLE – BUCK (THE HUCKLE BUCK)
Επηρεασμένοι από τη σύνθεση «Now’s the time» (1945) του Charlie Parker, ο στιχουργός Roy Alfred και ο συνθέτης Andy Gibson έγραψαν το 1948 το «The Huckle Buck» που έκανε δημοφιλές η ορχήστρα Tommy Dorsey (5/ 49) αλλά και ο Frank Sinatra με μαέστρο τον Axel Stordahl (10/ 49). O Lou Monte, συνοδευόμενος από την ορχήστρα Hugo Winterhalter, ηχογράφησε με τη σειρά του το τραγούδι, ερμηνευμένο στα αγγλικά και στα ιταλικά (30/ 54), που έξι χρόνια αργότερα θα ξανάκανε επιτυχία ο Chubby Checker (14/ 60).

ITALIAN STREET SONG
Στην οπερέτα του 1910 «Naughty Marietta» η πρωταγωνίστρια, που σύμφωνα με την υπόθεση βρίσκεται στη Νέα Ορλεάνη, το 1780, αναπολεί τα εφηβικά χρόνια της στη Νάπολη και τραγουδά το «Italian Street Song». Όταν έγινε ταινία το έργο, το 1935, το ερμήνευσε η Jeanette MacDonald και το 1945 στο φιλμ «Holiday in Mexico» το τραγούδησε η Jane Powell. Ελάχιστα γνωστή είναι η ηχογράφηση της Anna Moffo, της Αμερικανίδας υψιφώνου. H Moffo γεννήθηκε το 1935, σπούδασε στη Ρώμη κι έκανε την εμφάνισή της σε όπερα στην ιταλική τηλεόραση, το 1956, ως «Butterfly». Η πρώτη σκηνική εμφάνιση της στο Σπολέτο το 1957. Το 1957, στην Όπερα του Σικάγου. Το 1959, στη Μετροπόλιταν Όπερα της Νέας Υόρκης ως Violetta στη «La Traviata». Tο 1964, στο Covent Garden.

IT CAN’T BE WRONG

Σπουδαίος συνθέτης του κινηματογράφου ο Max Steiner έγραψε το «It can’t be wrong» σε στίχους του Kim Gannon (1942) για την ταινία «Now, voyager», όπου πρωταγωνιστούν οι Bette Davis, Paul Henreid, Claude Rains. Η υπόκρουση του Steiner απέσπασε Όσκαρ στην κατηγορία «καλύτερης μουσικής υπόκρουσης δράματος ή κωμωδίας». Σε δίσκους έγινε επιτυχία το 1943 και από τον Dick Haymes και από τον Allen Miller με την ορχήστρα του.
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΚΟΓΚΑΛΙΔΗΣ

No comments:

Post a Comment