ΟΙ ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΟΙ «ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΙΣ ΦΟΝΟΙ ΣΤΟ ΜΑΝΧΑΤΑΝ» ΤΟΥ ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΕΝ

ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ 2 ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΟ ΒΑΚΟΥΡΑ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΡΤ-3 

Την Καθαρά Δευτέρα, 2 Μαρτίου,  στις 21:00 στο ΒΑΚΟΥΡΑ από την κινηματογραφική λέσχη εργαζομένων ΕΡΤ3 και το ΚΕΜΕΣ θα προβληθεί η άκρως απολαυστική ταινία του Γούντι Άλεν, «Μυστηριώδεις φόνοι στο Μανχάταν» (Manhattan murder mystery, έγχρωμο, ΗΠΑ, 1993, διάρκεια 104΄). Το σενάριο είναι των Γούντι Άλεν και Μάρσαλ Μπρίκμαν και παίζουν οι Γούντι Άλεν, Ντάιαν Κίτον, Τζέρι Άντλερ, Άλαν Άλντα και Αντζέλικα Χιούστον. Η ταινία ήταν υποψήφια για βραβείο Σεζάρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας και απέσπασε επίσης υποψηφιότητες για  Χρυσή Σφαίρα καλύτερου γυναικείου ρόλου σε κωμωδία ή μιούζικαλ (Κίτον) και για BAFTA δεύτερου γυναικείου ρόλου (Χιούστον).

Ο Λάρι και η Κάρολ, ζουν μονότονα στο Νεοϋορκέζικο διαμέρισμά τους, μετά τον πολύχρονο γάμο τους. Εκδότης, νευρωτικός και λάτρης της ανωνυμίας μέσα στη μεγαλούπολη ο Λάρι, νοικοκυρά και μητέρα που ονειρεύεται να ανοίξει το δικό της εστιατόριο η Κάρολ. Μια μέρα, γνωρίζονται τυχαία με ένα ηλικιωμένο ζευγάρι γειτόνων και λίγο αργότερα ανακαλύπτουν πως η γυναίκα πέθανε ξαφνικά. Το γεγονός κινεί τις υποψίες της Κάρολ, που καταλήγει να θεωρεί τον μυστηριώδη θάνατο, δολοφονία. Πανέξυπνο ανατρεπτικό νουάρ με κωμικά και δραματικά στοιχεία και έξυπνη ανάλυση για το πως ανανεώνονται οι συζυγικές σχέσεις αλλά και ποια είναι τα όρια της παραβατικότητας στην ιδιωτική ζωή.

Την ταινία θα προλογίσει ο Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, στο κοινό θα διανεμηθεί έντυπη κριτική του Θεσσαλονικιού κριτικού  κινηματογράφου Δημήτρη Μπάμπα, ενώ το προς συζήτηση θέμα μετά το τέλος της προβολής θα είναι: Η σινεφίλ σκηνοθετική ματιά του Γούντι Άλεν.

Η κριτική που θα διανεμηθεί είναι η ακόλουθη:

«Στην ταινία Manhattan Murder Mystery θα αναγνωρίσουμε συνέχεια, όσον αφορά την επιλογή του τρόπου γραφής- αφού φαίνεται ότι η επιρροή του Κασσαβέτη (αρκετά καθαρή στη προηγούμενη ταινία) και των σκηνοθετικών τρόπων του -κάμερα στο χέρι, πολύ κοντά στα πρόσωπα κ.λπ.- είναι παραπάνω από έντονη. Στο επίπεδο του μύθου θα βρεθούμε αντιμέτωποι με μία ιστορία που σαν χώρο καταγωγής της έχει το φιλμ νουάρ. "Η κυρία της Σαγκάης"i, "Διπλή ταυτότητα"/ Double Indemnity και "Σιωπηλός μάρτυρας"/ Rear Window: είναι το φιλμικό παρελθόν που δίνει στοιχεία και χαρακτήρες στον μύθο. Από τον «Σιωπηλό μάρτυρα» ο σκηνοθέτης κρατά την παραβίαση της ιδιωτικής ζωής, αλλά και το ανήσυχο μέλος του ζεύγους -εδώ η γυναίκα- που δυσφορεί μέσα στη συμβατικότητα και μονοτονία της συζυγικής ζωής. Αυτήν ακριβώς την έλλειψη εντάσεων και συγκινήσεων θα την αναζητήσει στην παραβίαση της προσωπικής ζωής των άλλων. Από τις δύο άλλες ταινίες, θα αντλήσει στοιχεία για τη σκοτεινή πλευρά της συζυγικής ζωής, για την εξαπάτηση και για το ψεύδος, για τις μη ελεγχόμενες εντάσεις της.

Εξαπάτηση και ψεύδος είναι δύο στοιχεία που χαρακτηρίζουν -όχι το βασικό ζευγάρι των κεντρικών χαρακτήρων- αλλά το ζευγάρι των ηλικιωμένων γειτόνων. Ένα ζευγάρι το οποίο οι κεντρικοί ήρωες αντιλαμβάνονται ως μια προβολή της πορείας τους στο μέλλον. Τα δύο ζευγάρια μέσα στο μύθο δημιουργούν μια ιδιόμορφη αντίθεση, η οποία κυρίως οφείλεται στην εικόνα που προσλαμβάνει ο θεατής για καθένα από αυτά. Το ένα ζευγάρι (Woody Allen- Diane Keaton) σχεδιάζεται με έντονους ρεαλιστικούς τόνους, αφού χρησιμοποιείται ως ο χώρος έκθεσης της προβληματικής του σκηνοθέτη για το ζεύγος. Το άλλο ζεύγος, σχεδιάζεται με έντονα τα μη ρεαλιστικά στοιχεία, αφού κατάγεται από τη μυθολογία του κινηματογράφου, ορίζεται από την κινηματογραφοφιλία: μια ζωντανή κινηματογραφική παρουσία μέσα στην καθημερινότητα του πρώτου ζεύγους, ή αλλιώς ο άλλος πόλος μιας διαλεκτικής αντίθεσης.

Το ανήσυχο θηλυκό, το εφησυχασμένο αρσενικό, οι πειρασμοί που διασταυρώνονται με την πορεία μιας σχέσης, οι ευκαιρίες που χάθηκαν, αλλά και αυτές -που παρόλο το πέρασμα του χρόνου- εξακολουθούν να φαντάζουν ιδιαίτερα ελκυστικές, η αναζήτηση της αλήθειας ως απόρροια μιας προσωπικής αγωνίας: όλα τα προηγούμενα βρίσκονται μέσα σε μία ιστορία, που διασταυρώνει τις παραμέτρους που αναπτύχθηκαν παραπάνω, μαζί με το σαρκασμό του δημιουργού του για τους ήρωες του. Ένα σαρκασμό πάντα θετικό απέναντι στα πρόσωπα του μύθου και ο οποίος σαν βάση του έχει τον ίδιο το αυτοσαρκασμό του σκηνοθέτη.

Η τελευταία επισήμανση ανήκει δικαιωματικά στη γοητευτική παρουσία της Νταϊάν Κίτον. Η επιστροφή της επαναφέρει στον θεατή μνήμες και εικόνες από την πιο γόνιμη περίοδο του σκηνοθέτη, από ταινίες όπως το "Μανχάταν" ή ο "Νευρικός εραστής/ Annie Hall”, που σχεδίασαν την εικόνα ενός σκηνοθέτη ευαίσθητου στα προβλήματα σχέσεων. Η παρουσία της Νταϊάν Κίτον δηλώνει και την αντίστοιχη προσήλωση του σκηνοθέτη σε θεματικές, προβληματισμούς και τρόπους έκφρασης οικείους και προσφιλείς».

Ταινίες που πλησιάζουν το στιλ ή την προβληματική του «Μυστηριώδεις φόνοι στο Μανχάταν»  είναι: «Σιωπηλός μάρτυρας» του Άλφρεντ Χίτσκοκ, «Η κυρία από τη Σαγκάη» του Όρσον Γουέλς, «Με διπλή ταυτότητα» του Μπίλι Γουάιλντερ , «Η κατάρα του πράσινου σκορπιού» και «Παντρεμένα ζευγάρια» του Γούντι Άλεν, το «Πάθος» του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, «Σύζυγοι» του Τζον Κασσαβέτη.

Την επόμενη Δευτέρα 9 Μαρτίου θα προβληθεί το αριστουργηματικό κοινωνικό φιλμ του Αλεξάντερ Μακέντρικ «Η γλυκειά μυρωδιά της επιτυχίας»  με τους Μπαρτ Λανκάστερ και Τόνι Κέρτις.

Για οποιαδήποτε επικαιροποιημένη πληροφορία  για τις προβαλλόμενες ταινίες και τους συντελεστές τους, για έγκυρη και έγκαιρη πληροφόρηση να ανατρέχετε στο kemes facebook  ή στο kemes.wordpress.com