«Ο εγγονός μου, όποτε έχουν διακοπές στο σχολείο και το καλοκαίρι, έρχεται και με βοηθάει. Του αρέσει πολύ» μας λέει με καμάρι ο κύριος Μανώλης Φορλίδας. Ο ιδιοκτήτης του παλαιότερου καφενείου στην Ελλάδα. Στην πλατεία του Λαύκου, στο Πήλιο. Ο κυρ Μανώλης, είναι η έβδομη γενιά της οικογένειας, που κρατάει το πιο ιστορικό καφενείο της χώρας μας. Ιστορικό, γιατί από κει περνούσανε προσωπικότητες όπως ο Παπαδιαμάντης, ο Βάρναλης, ο Σεφέρης και ο Δελμούζος. Ιστορικό, γιατί εκεί διανυκτερεύανε όλοι οι ταξιδιώτες από την Σκιάθο την Σκόπελο και την Αλόννησο, που ταξιδεύανε με προορισμό τον Βόλο. «Φτάνανε με καϊκάκι στον Κατηγιώργη. Ανεβαίνανε μέχρι τον Λαύκο με τα πόδια και την άλλη μέρα κατεβαίνανε στην Μηλίνα για να πάρουν το άλλο καΐκι που θα τους πήγαινε στον Βόλο. Ο Παπαδιαμάντης, είχε τις αδελφές του και τον αδελφό του στην Πορταριά. Έτσι πήγαινε και ερχόταν συνέχεια. Επάνω από το καφενείο, υπήρχε χάνι. Εκεί κατέλυαν όλοι, προκειμένου την άλλη μέρα να συνεχίσουν το ταξίδι τους» μας περιγράφει ο κυρ Μανώλης.
Το καφενείο άνοιξε το 1785 από το προπροπάπου του. Όταν δημιουργήθηκε και η πλατεία του Λαύκου, αφού αρχικά το χωριό βρίσκονταν λίγο πιο κάτω στην πλαγιά του βουνού και εκεί που βρίσκεται τώρα η πλατεία και η εκκλησία, ήταν τα νεκροταφεία. Στους τοίχους του καφενείου, υπάρχουν εικόνες από την ιστορία των 233 χρόνων. «Εδώ είναι ο παππούς μου που ήταν μουσικός. Μαζεύονταν εδώ διάφοροι μουσικοί και έπαιζαν» συνεχίζει ο κυρ Μανώλης, περιγράφοντας μας την φωτογραφία με τον παππού του: «Ήταν πολύ καλοί μουσικοί. Το χωρίο έφτασε να έχει 2.500 κατοίκους. Εδώ στην φωτογραφία είναι ο Αμέτ, που έπαιζε όλα τα όργανα και μετά έγινε διευθυντής στο ωδείο στην Κωνσταντινούπολη, ο παππούς ο Μανώλης Φορλίδας, ο Κρυστάλης με το κλαρίνο, ο Σφονδιάς με το βιολί που μετά πήγε στην Αμερική, μαζί με τον Γριβογιώργο που πήγε και αυτός στην Αμερική και ο Μούκωτος που είχε καφενείο στον Βόλο και από εκεί ξεκινούσαν όλες οι κομπανίες για τα πανηγύρια του Πηλίου».
Το παλιότερο καφενείο της Ελλάδας, στον Λαύκο του Πηλίου, υπήρξε παράλληλα και κρεοπωλείο και ταβέρνα αλλά και κουρείο. Μάλιστα είχε τόσο κόσμο, που περίμενες την σειρά σου για να κουρευτείς. Και η σειρά κρατιόνταν σε ένα μπλοκάκι, για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις. Το καφενείο Φορλίδα στον Λαύκο του Πηλίου, μετρά ήδη 233 χρόνια ζωής και συνεχίζει. Ο κυρ Μανώλης το αγαπάει όσο τίποτε, αφού όπως λέει και ο ίδιος μεγάλωσε μέσα εκεί. Το υγειονομικό βέβαια, δεν φαίνεται να κατανοεί και τόσο την παράδοση του τόπου, αφού σε κάποια στιγμή του ζήτησαν να αλλάξει τις πέτρες του δαπέδου του καφενείου με πλακάκια, προκειμένου να διατηρήσει την άδεια λειτουργίας του. Εκεί που τελειώνει η λογική, αρχίζει το κράτος.ΑΝΤΩΝΗΣ ΡΕΠΑΝΑΣ
No comments:
Post a Comment