Κίμωλος. Το νησί της κιμωλίας, την οποία οι αρχαίοι μεταχειρίζονταν ως σαπούνι για τον καθαρισμό των ενδυμάτων και το ξύρισμα της γενειάδας.Γνωστή και σαν Εχινούσα. Νησί των αχινών. Το νησί της Κιμώλου, το επισκέπτονταν πειρατές τους οποίους φοβούνταν και οι Τούρκοι. Το 1638 η Κίμωλος καταλήφθηκε και πυρπολήθηκε από τους πειρατές, οπότε οι κάτοικοι κατέφυγαν στη Σίφνο. Στο νησί έμειναν τότε, μόνο 200 ψυχές. Φαίνεται όμως πως οι Κιμώλιοι αδυνατώντας να αντιμετωπίζουν μόνοι τους κάθε φορά τους πειρατές αναγκάσθηκαν να συμφιλιωθούν με αυτούς και να τους παρέχουν ακόμη και υπηρεσίες. Σε αυτό οφείλεται και η μεγάλη ναυτική εμπειρία τους που είχε εκτιμηθεί τα χρόνια εκείνα και από τους Γάλλους αλλά και από τον Σουλτάνο τον οποίο και θεωρούσαν μέγα προστάτη, ενώ έσπευδαν να πληρώσουν τον φόρο υποτέλειας.
Από το νησί της Κιμώλου, που ξεχωρίζει για την απλότητα του, κατάγονταν και οι γονείς της Δομνίκης Βεντούρη. Η Δομνίκη, όταν ήταν παιδί, δεν επισκεπτόταν συχνά το νησί. Τα παιδικά της τότε καλοκαίρια στο νησί, δεν ήταν πολλά. Γιατί η μετάβαση εκείνη την εποχή, από τον Πειραιά στο νησί, ήταν δύσκολή. Πάραυτα, επέστρεψε σε αυτό και δημιούργησε καλοκαιρινές αναμνήσεις με τη δική της οικογένεια. Το 2006 άνοιξε ένα μεζεδοπωλείο και το 2014 τις «κατοικίες Εχινούσα». Η Δομνίκη μαζί με την οικογένεια της επένδυσε στο νησί.
«Εγώ γεννήθηκα στον Πειραιά. Και οι δυο γονείς μου όμως, γεννήθηκαν στην Κίμωλο. Στα εφηβικά τους χρόνια, έφυγαν και εγκαταστάθηκαν στον Πειραιά. Λίγα τα παιδικά μου καλοκαίρια στην Κίμωλο. Τότε θυμάμαι, ήταν δύσκολη η μετάβαση στο νησί. Η επαφή μου με το νησί ξεκίνησε ουσιαστικά το 1994. Μετά τη γέννηση της πρώτης μου κόρης. Έκτοτε, κάθε καλοκαίρι για διάστημα τριών μηνών μέναμε στο νησί. Το καλοκαίρι του 2006 άνοιξα ένα μεζεδοπωλείο σε ιδιόκτητο χώρο, στην παραλία του λιμανιού. Την περίοδο εκείνη, δέθηκα οριστικά με την Κίμωλο. Κοντά στη παραλία, είχα ένα οικόπεδο και κάποια στιγμή μέσα στην περίοδο της κρίσης, αποφασίσαμε με τον σύζυγο μου να φτιάξουμε τις Κατοικίες Εχινούσα. Βλέπαμε ότι ο τουρισμός είναι μια διέξοδος και ότι θα μπορούσαν μελλοντικά να συνεχίσουν τα παιδιά μας. Το έργο ολοκληρώθηκε το 2014. Και το ίδιο καλοκαίρι υποδεχτήκαμε τους πρώτους μας πελάτες».
Πλησιάζοντας, αυτό που αντικρίζει κανείς δεν είναι ένα κοινό ξενοδοχείο αλλά μια ζεστή γειτονιά ανάμεσα σε περιβόλια που αρωματίζουν την αύρα του καλοκαιριού. Η Δομνίκη μαζί με τον σύζυγο της δημιούργησαν ένα συγκρότημα με έξι μοναδικές κατοικίες σε μια ήσυχη τοποθεσία 100 μόλις μέτρα από τη θάλασσα. «Κάθε μια κατοικία έχει τη δική της προσωπικότητα. Στο ισόγειο, “κατώι” οι χτιστοί καναπέδες και οι νιπτήρες έξω από τα μπάνια αναδεικνύουν τη μοναδική αρχιτεκτονική του νησιού, ενώ ο επάνω όροφος, “ανώι” διαθέτει ένα μεγάλο χτιστό κρεβάτι, μπάνια με χαρακτηριστικούς πέτρινους νιπτήρες και μεγάλες ντουζιέρες από βότσαλο ή ψηφίδα». Μας λέει η ιδιοκτήτρια, Δομνίκη.
Το μικρό συγκρότημα μετρά πέντε χρόνια λειτουργίας. Έχει αποκτήσει σταθερούς επισκέπτες, που κάθε καλοκαίρι επιστρέφουν στο «σπίτι τους». «Αυτά τα πέντε χρόνια της λειτουργίας του μικρού μας συγκροτήματος, καταφέραμε να κάνουμε σταθερούς πελάτες. Με τους οποίους έχουμε δεθεί. Και κάθε φορά που επιστρέφουν, λένε πάντα την ίδια φράση. «Καλώς ήλθαμε στο σπίτι μας». Φυσικά, όλοι αυτοί οι επισκέπτες επιστρέφουν και για το νησί. Το οποίο κρατά τον χαρακτήρα της παλιάς Ελλάδας».
H Δομνίκη στην αγαπημένη της Κίμωλο
Η Δομνίκη μένει στο νησί από τα τέλη του Μαρτίου μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου. Τους υπόλοιπους μήνες επιστρέφει στην πρωτεύουσα λόγω υποχρεώσεων. Όμως, ονειρεύεται όπως χαρακτηριστικά μας λέει τη στιγμή που θα γίνει μόνιμος κάτοικος Κιμώλου. «Τα παιδιά μου σπουδάζουν στην Αθήνα γι’ αυτό και επιστρέφω… Αυτή την περίοδο το νησί έχει περίπου 400 κατοίκους. Και μετά από επτά δύσκολους εργασιακούς μήνες, ο κόσμος χαλαρώνει και απολαμβάνει την καθημερινότητα». Η Δομνίκη, όσο ακόμη βρίσκεται στο νησί, απολαμβάνει τις «εξοχές του νησιού».«Στο νησί υπάρχει ένα πάρα πολύ καλό δίκτυο παλιών μονοπατιών, που χάρη στη φιλότιμη προσπάθεια μίας εθελοντικής ομάδας που υπάρχει στο νησί, διατηρείτε το δίκτυο καθαρό. Και μας δίνει την δυνατότητα να γνωρίσουμε μια λιγότερο τουριστική πλευρά της Κιμώλου».
Ρωτήσαμε την Δομνίκη, αν η Κίμωλος θα μπορούσε να έχει τουρισμό όλο το χρόνο. Η απάντηση της ήταν αρνητική. «Όχι, για μένα η Κίμωλος δεν είναι ένας κάλος χειμερινός προορισμός. Οι λόγοι είναι πολλοί. Ο σημαντικότερος, είναι οι συγκοινωνίες».ΜΑΧΗ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙΔΟΥ
Περιπλανηθείτε στη γειτονιά της Εχινούσας:
No comments:
Post a Comment