Μεγάλες ποσότητες από απανθρακωμένες ρώγες πατημένων σταφυλιών (Vitis vinifera), ένδειξη με άλλα λόγια ότι φρέσκα σταφύλια είχαν πατηθεί για την εξαγωγή χυμού, βρέθηκαν σε κτίσμα, στο οποίο συνεχίζεται η ανασκαφή στην περιοχή Ντικιλί Τας. Στον προϊστορικό οικισμό του Ντικιλί Τας, περίπου 2 χλμ ανατολικά από την αρχαία πόλη των Φιλίππων, μια συστηματική ανασκαφή ελληνογαλλικής συνεργασίας (Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία και Γαλλική Σχολή Αθηνών) συνεχίζεται κατά περιόδους, από το 1961. Ο νέος κύκλος ερευνών άρχισε το 2008, με διευθύνοντες τους Pascal Darcque, Χάιδω Κουκούλη-Χρυσανθάκη, Δήμητρα Μαλαμίδου και Ζωή Τσιρτσώνη.
Αρκετά αγγεία, ολόκληρα ή σε κομμάτια, που έχουν βρεθεί κοντά στις ποσότητες των ρωγών, περιείχαν αρχικά τα ίδια τα στέμφυλα ή τον χυμό των σταφυλιών. Αυτό το εντυπωσιακό και ασυνήθιστο εύρημα, είναι ενδεχομένως η πιο παλιά μέχρι στιγμής ένδειξη οινοποίησης στην Ευρώπη
Το Ντικιλί Τας είναι μία από τις καλύτερα τεκμηριωμένες θέσεις των Βαλκανίων για τις περιόδους από την Αρχαιότερη Νεολιθική (γύρω στο 6400-6200 π.Χ) ως την Ύστερη Εποχή του Χαλκού (12ος αιώνας π.Χ.). Τα οικιστικά κατάλοιπα είναι άφθονα και η κατάσταση διατήρησής τους σπάνια. Τα παραπάνω ευρήματα ανασκάφτηκαν στη λεγόμενη ‘οικία 1’, που χρονολογείται με ακρίβεια στο β’ μισό της 5ης χιλιετίας (4400-4200 π.Χ.). Η μελέτη για την εξακρίβωση του τρόπου εκμετάλλευσης της αμπέλου (μικροσκοπικές και χημικές αναλύσεις) γίνεται σε συνεργασία με την Σουλτάνα-Μαρία Βαλαμώτη, Καθηγήτρια Προϊστορικής Αρχαιολογίας του ΑΠΘ, και χρηματοδοτείται από τη National Geographic Society. Έχουν επίσης προσδιοριστεί και άλλα είδη φυτών, όπως το ρόβι (Vicia ervilia), το μονόκοκκο σιτάρι (Triticum monococcum), καθώς και το λινάρι (Linum usitatissimum), που θα μπορούσε να έχει χρησιμοποιηθεί για το λάδι ή τις ίνες του. Τα είδη των σπόρων και οι ποσότητες που έχουν εντοπισθεί σημαίνουν ότι η καταστροφή του οικήματος αυτού συνέβη το φθινόπωρο, σε μια περίοδο κατά την οποία οι ‘σοδειές’ είχαν αποθηκευθεί για τον επερχόμενο χειμώνα»
No comments:
Post a Comment