Μικρές ιστορίες από τη ζωή της δείχνουν όχι μόνο το πόσο όμορφη, αλλά και το πόσο έντονη προσωπικότητα υπήρξε πάντα. Οπως το Δεκέμβριο του 1967, όταν το Παρίσι κρατούσε την αναπνοή του γιατί ο Σαρλ ντε Γκολ και η Μπριζίτ Μπαρντό θα συναντιούνταν για πρώτη φορά. Είχε προσκληθεί στο παλάτι των Ηλυσίων και εκείνη σόκαρε τον κόσμο, σπάζοντας το πρωτόκολλο που απαγόρευε εκείνη την εποχή στις γυναίκες να επιλέγουν παντελόνι για μία βραδινή εμφάνιση.
Η «πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου», όπως την έχουν αποκαλέσει μεταξύ άλλων, έχει επιλέξει να αποσυρθεί από τα φώτα της δημοσιότητας από το 1973, όταν βρισκόταν στο αποκορύφωμα της δόξας και της ομορφιάς της. Από τότε, αφιέρωσε όλο της το είναι στα ζώα. Αλλά υπάρχει το άλμπουμ της ζωής της για να θυμίζει το ποια υπήρξε και πώς την έμαθε ο κόσμος.
Ξεκίνησε ως μπαλαρίνα και μοντέλο. Εκανε στροφή στην ηθοποιία και πραγματοποίησε το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο στα 18 της, με την ταινία Le Trou Normand.
Ο σκηνοθέτης Ροζέ Βαντίμ είχε δει μία φωτογραφία της όταν ήταν πολύ μικρή και περίμενε να κλείσει τα 18 προκειμένου να την παντρευτεί το Δεκέμβριο του 1952.
Την επόμενη χρονιά, εμφανίστηκε δίπλα στον Κιρκ Ντάγκλας στο «Κίτρινο διαβατήριο». Εδώ, στην παραλία μαζί του, στο Φεστιβάλ των Κανών.
Το 1955 ήδη η Γαλλία παραμιλούσε για την ομορφιά και το ταλέντο της.
Στην Αγγλία, για τα γυρίσματα του «Ραντεβού στη Μεσόγειο» πριν η φήμη της εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να περάσει πουθενά απαρατήρητη.
Από την ταινία «Ραντεβού στη Μεσόγειο».
Στα γυρίσματα της ταινίας La Lumière D’en Face, στα τέλη του 1955.
Η Μπριτζίτ Μπαρντό ενώ παρακολουθεί τον Πάμπλο Πικάσο να δουλεύει στο στούντιό του, το 1956, κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ των Κανών.
Ο σύζυγός της τη σκηνοθέτησε για πρώτη φορά το 1956, στο «Και ο Θεός έπλασε τη γυναίκα». Η ταινία συζητήθηκε σε όλο τον κόσμο χάρη στην απροκάλυπτη σεξουαλικότητά της και η Μπαρντό έγινε διεθνής σταρ.
Οι ταινίες στις οποίες πρωταγωνιστούσε- όπως η La Parisienne του 1957- συνέχισαν να προβάλουν το σεξαπίλ της, κάτι που ενέπνευσε τη φράση «γατούλα του σεξ» για εκείνη.
Οι παπαράτσι πλέον την ακολουθούν παντού. Εδώ, μαθαίνει πώς να ιππεύει για τις ανάγκες της ταινίας «La femme et le pantin» του 1958.
Την ίδια χρονιά, σε θέρετρο της Ιταλίας, το Cortina d’Ampezzo.
Διαβάζοντας ένα περιοδικό με εξώφυλλο την ίδια, στα γυρίσματα της ταινίας «Η Μπαμπέτ πάει στον πόλεμο», το 1959.
Ο φωτογράφος Σαμ Λέβιν συνέβαλε στη δημιουργία του μύθου της και αυτή η φωτογράφιση του 1959 είναι από τις πιο χαρακτηριστικές. Η Σιμόν ντε Μποβουάρ είχε γράψει τότε το διάσημο «Η Μπριζίτ Μπαρντό και το σύνδρομο της Λολίτας».
Εχοντας πάρει διαζύγιο με τον Βαντίμ το 1957, παντρεύεται ξανά το 1959, αυτή τη φορά ένα συνομήλικό της ηθοποιό, τον Ζακ Σαριέ. Ο γάμος τους κράτησε ως το 1962.
Στις 11 Ιανουαρίου του 1960 απέκτησε το μοναδικό παιδί της, τον Νικολά.
Η αγάπη της για τη μουσική την οδήγησε στο στούντιο και έβγαλε αρκετούς δίσκους στις δεκαετίες του '60 και του '70. Στη φωτογραφία, παίζει κιθάρα στο Σεν Τροπέ.
Ο κινηματογράφος παρέμεινε η βασική ασχολία της. Εδώ, στα γυρίσματα του «Η Ανάπαυση του πολεμιστή», του Ροζέ Βαντίμ, το Φεβρουάριο του 1962.
Με τον Μισέλ Πικολί στην ταινία «Η περιφρόνηση», του Ζακ Λικ Γκοντάρ, το 1963.
Κέρδισε μία υποψηφιότητα στα βραβεία Bafta για το ρόλο της στο «Viva Maria!» το 1965.
Παντρεύτηκε τον Γκουντέρ Σακς το 1966 και έμειναν μαζί για τρία χρόνια. Στη φωτογραφία με τον Τζόνι Χάλιντεϊ, στο Σεν Τροπέ τον Αύγουστο του 1967.
Ο Τέρι Ο'Νιλ φωτογράφισε τα γυρίσματα του Shalako το 1968, στην Ισπανία. Θεωρούσε αυτή τη φωτογραφία του μία από τις καλύτερες που έχει βγάλει.
Η Μπαρντό ποζάρει για τον Σον Κόνερι. Ηταν η πρώτη φορά που συναντιούνταν.
Το 1973 βγήκαν οι τελευταίες δύο ταινίες της. Στη φωτογραφία με την Τζέιν Μπίρκιν στο «Αν ο Δον Ζουάν ήταν γυναίκα».
Τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες έχει αφιερώσει την ενέργειά της στην καμπάνια για τα δικαιώματα των ζώων. Στη φωτογραφία από επίσκεψή της σε καταφύγιο σκύλων, το οποίο η ίδια δημιούργησε, στο Παρίσι.
No comments:
Post a Comment