Prince και Μάικλ Τζάκσον: Τους χώρισε ένα αβυσσαλέο μίσος 

-A+A

Είχαν λιγότερο από τρεις μήνες διαφορά ηλικίας, τρέφονταν 

προφανώς από τις ίδιες μουσικές και πολιτισμικές επιρροές, 

μοιράζονταν την ίδια αίσθηση υπερβολής και γνώρισαν την

 αποθέωση και τη δημοφιλία την ίδια περίπου εποχή. Και

 μισούσαν ο ένας τον άλλο.

Ο Prince και ο Michael Jackson υπήρξαν αδελφικοί εχθροί. Ο ανταγωνισμός τους

 έφτανε σε μυθολογικά επίπεδα, όπως μόνο ο πλανήτης pop ξέρει να δημιουργεί.

 Ηταν ένας ανταγωνισμός όπως Coca vs Pepsi, Sheila vs Sylvie Vartan, Blur vs Oasis.

 Ηταν δύο ιδιοφυίες του ναρκισσισμού, ιδιότροποι πρίγκιπες. Όταν τη δεκαετία του

 '80 η κουλτούρα ποπ έπαιρνε μια νέα στροφή και πρόσφερε έδαφος στις 

αφροαμερικανικές μουσικές, οι δύο σταρ βρέθηκαν αντίπαλοι σε επίπεδο

 δημιουργικότητας, ντυσίματος, πωλήσεων και δίσκων.

Το 1982, στο τότε νέο κανάλι MTV, δύο ήταν τα βίντεο κλιπ που παίζονταν

 συνέχεια και ανταγωνίζονταν: το «Billie Jean» και το «Little Red Corvette».

 Το 1983, σε μια συναυλία του Τζέιμς Μπράουν στο Beverly Theater του Λος 

Αντζελες, ο Τζάκσον είναι καλεσμένος στη σκηνή. Μουρμουρίζει στο αυτί του

 Μπράουν ότι ο Prince βρίσκεται ανάμεσα στο κοινό. Ο Μπράουν τον φωνάζει

 να ανέβει στη σκηνή. Όλα εξελίσσονται μαγικά, ο Prince γδύνεται στη σκηνή 

και κάνει έναν καταπληκτικό αυτοσχεδιασμό με την κιθάρα του. Σύμφωνα 

με πολλές βιογραφίες του Τζάκσον, ο τραγουδιστής του «Thriller» είχε

 αποκαλέσει τον Prince «κακό» σε εκείνη την εμφάνισή του και ξανάβλεπε 

συχνά το βίντεο. 

Ο Τζάκσον επίσης κορόιδευε την ταινία Under the Cherry Moon που είχε γυρίσει ο Prince, τον οποίο έβρισκε «τραγικό». Το 1987 ο Τζάκσον πρότεινε στον εχθρό του να γράψουν μαζί το τραγούδι «Bad», αλλά ο Prince αρνήθηκε γιατί έβρισκε το κομμάτι γελοίο. Ο Τζάκσον το γυρίζει μόνος του.

Στο βιογραφικό βιβλίο MJ: The Genius of Michael Jackson, ο Steve Knopper,

 δημοσιογράφος στο περιοδικό Rolling Stone, διηγείται ότι σε μια συναυλία του 

Prince, όπου ο Τζάκσον βρισκόταν στο κοινό, ο τραγουδιστής είχε σταθεί 

μπροστά του, με την κιθάρα στα χέρια και είχε παίξει λίγα εκατοστά από το

 πρόσωπό του, σαν να του έδινε μια συμβολική σφαλιάρα. Ο Τζάκσον έγινε

 έξαλλος και είχε δηλώσει: «Ο Prince πάντα ήταν κακός. Ολοι λένε ότι ο Prince είναι

 αναγεννησιακός και ότι εγώ είμαι απλά ένας τύπος που χορεύει πάνω στα

τραγούδια. Εγώ όμως έγραψα το "Billie Jean" και το "We Are the World". Εγώ

 γράφω τραγούδια».

Η μάχη δύο υπερβολικών «εγώ» συνεχίστηκε σε όλη τη ζωή τους. Η ζήλια έκανε

 τον Prince να χλωμιάζει μπροστά στην απίστευτη επιτυχία του Τζάκσον, ενώ 

ο Τζάκσον ζήλευε την αύρα αυτού του μουσικού βιρτιόζου που ήταν ο Prince.

 Οι μουσικόφιλοι πάντα προτιμούσαν τον ήχο και το ταλέντο του μικρόσωμου 

τραγουδιστή από τη Μινεάπολις, παρά τις κραυγές του «κατεψυγμένου» 

υπερφίαλου από τη Neverland.

Ωστόσο, το μίσος ανάμεσα στους δύο γίγαντες της μουσικής, που σήμερα είναι

 και οι δύο νεκροί, δημιούργησε τελικά την καριέρα τους και τους ώθησε πιο ψηλά. 

Κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει αν στην πραγματικότητα θαύμαζαν ο ένας 

τον άλλο. Eξάλλου και οι δύο γιοι του Μάικλ Τζάκσον έχουν για όνομα ή

 παρατσούκλι το Prince. Δίνει κανείς στα παιδιά του το όνομα κάποιου που

 περιφρονεί;