«Είναι κάτι που μου το λέει πάντα ο Τζον όταν τον συναντάω. Πραγματικά πιστεύω ότι υποδυόμουν μια γυναίκα. Οι άντρες συνήθων δεν συμπεριφέρομαι έτσι, οπότε μάλλον έπαιζα σαν να μιμούμουν περισσότερο τη συμπεριφορά μιας γυναίκας. Δεν γνώριζα και πολλά για στυλ και ρούχα αλλά παρ' όλα αυτά πέρασα πολύ καλά. Ήταν μια περιπέτεια για μένα».

Όσο για το ποια ταινία τον δυσκόλεψε περισσότερο ανάμεσα στο «Επάγγελμα ζιγκολό» και το «Pretty woman», ο ηθοποιός απάντησε: «Και οι δύο ήταν αρκετά δύσκολες ταινίες για διαφορετικούς λόγους. Δεν είχα πολύ χρόνο για να αποκτήσω μια φυσική κατάσταση που ήθελα στο "Επάγγελμα Ζιγκολό" και αυτό με έκανε αρκετά νευρικό. Από τη στιγμή όμως που αφοσιώθηκα στον συγκεκριμένο ρόλο, ήταν υπέροχα. Η ταινία " Pretty woman"ήταν πιο δύσκολη, γιατί για μένα δεν υπήρχε ουσιαστικά χαρακτήρας .Όταν διάβασα το σενάριο είπα στον σκηνοθέτη ότι ουσιαστικά δεν χρειαζόταν κάποιον ηθοποιό αλλά ένα κοστούμι. Συνέχισα να αρνούμαι και μάλιστα σε όλο αυτό είχε αναμειχθεί και ένας φίλοι μου που εργαζόταν στην Ντίσνεϊ. Βρισκόμουν στη Νέα Υόρκη και επέμεναν να συναντήσω την Τζούλια Ρόμπερτς. Με το που έφτασε εκείνη, μέσα σε 10 λεπτά, δέχτηκα να κάνω την ταινία. Υπήρχε εξαιρετική ισορροπία ανάμεσα μας. Είχαμε πολλή χημεία».