Η ιστορία της στρατιωτικής ραδιοφωνίας στην Ελλάδα ξεκίνησε το 1946 στην σχολή τηλεπικοινωνίας (πτέρυγα των Σχολών Εκπαίδευσης τεχνητών του Κέντρου Υποδοχής και Εκπαίδευσης Τεχνικών- ΚΥΕΤ) με πρωτοβουλία του τότε λοχαγού Γιάννη Μητσιάδη. Πρώτα διασκευάστηκε μία κανονική συσκευή ασυρμάτου C43 έτσι ώστε να εκπέμπει με καλή απόδοση μουσικά προγράμματα (αφού βρέθηκε τρόπος διεύρυνσης της απόκρισης πάνω από 10.000 hz και κάτω των 40 HZ).
Μία μικρή αίθουσα διαμορφώθηκε σε στούντιο, τρία μικρόφωνα και τρία πίκ άπ και ο ασύρματος που μετατράπηκε σε πομπό μεσαίων και βραχέων κυμάτων ήταν ο πρώτος τεχνικός εξοπλισμός Στα τέλη του ’46 λειτουργεί με πολλές ελλείψεις και ατέλειες αλλά με ακροαματικότητα μεγάλη, σε μία δύσκολη για την Ελλάδα περίοδο, την εποχή του εμφυλίου πολέμου.
Στην αρχή χρησιμοποιούνταν μόνο δίσκοι. Αργότερα άρχισαν ζωντανές εκπομπές με καλλιτέχνες όπως η Μαίρη Λώ και ο Νίκυ Γιάκοβλεφ, ο Γιώργος Οικονομίδης και η Ρένα Ντόρ, η Νάντια Κωνσταντοπούλου και ο Τάκης Μωράκης, αλλά και ηθοποιοί όπως ο Κυριάκος Μαυρέας που παρουσίαζε σατιρικές παρλάτες.
Η Σχολή Τηλεπικοινωνίας, όπου ήταν το στούντιο και ο πομπός, βρισκόταν στο στρατόπεδο της παλιάς Εφορείας Υλικού Πολέμου, όπου σήμερα είναι το ξενοδοχείο «Χίλτον».
Ο ραδιοφωνικός σταθμός λειτουργούσε αρχικά χωρίς άδεια, υπό την ανοχή της «Διεύθυνσης Τύπου και Πληροφοριών του ΓΕΣ». Σιγά-σιγά έγινε γνωστός με το όνομα «Κεντρικός Ραδιοφωνικός Σταθμός Ενόπλων Δυνάμεων Ελλάδος».
Το 1948 μία αίθουσα στην οδό Ζαλοκώστα διατίθεται για την μετατροπή της σε στούντιο ραδιοφωνίας. Τότε για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκαν ως επενδύσεις αυγοθήκες για απορρόφηση των ηχητικών ανακλάσεων. Ένας από τους πρώτους εκφωνητές ήταν ο τότε στρατιώτης Τζών Βεινόγλου που αργότερα έκανε καριέρα στην ΕΡΤ.
Ο μικρός πομπός αντικαταστάθηκε το 1948 με πομπό βραχέων κυμάτων, (κατασκευή της σχολής Τηλεπικοινωνίας με ισχύ ενός κιλοβάτ και Western Electric, ενός κιλοβάτ μεσαίων κυμάτων), προσφορά της «Φωνής της Αμερικής» στον στρατάρχη Αλέξανδρο Παπάγο.
Ο σταθμός αργότερα μετονομάστηκε ΥΕΝΕΔ και στην συνέχεια ΕΡΤ2 για να ενσωματωθεί στο τέλος στην ΕΡΑ
(Τα στοιχεία προέρχονται από την εφημερίδα «Ήφαιστος» του συνδέσμου Αποστράτων Αξιωματικών Τεχνικού Σώματος Στρατού)
Μία μικρή αίθουσα διαμορφώθηκε σε στούντιο, τρία μικρόφωνα και τρία πίκ άπ και ο ασύρματος που μετατράπηκε σε πομπό μεσαίων και βραχέων κυμάτων ήταν ο πρώτος τεχνικός εξοπλισμός Στα τέλη του ’46 λειτουργεί με πολλές ελλείψεις και ατέλειες αλλά με ακροαματικότητα μεγάλη, σε μία δύσκολη για την Ελλάδα περίοδο, την εποχή του εμφυλίου πολέμου.
Στην αρχή χρησιμοποιούνταν μόνο δίσκοι. Αργότερα άρχισαν ζωντανές εκπομπές με καλλιτέχνες όπως η Μαίρη Λώ και ο Νίκυ Γιάκοβλεφ, ο Γιώργος Οικονομίδης και η Ρένα Ντόρ, η Νάντια Κωνσταντοπούλου και ο Τάκης Μωράκης, αλλά και ηθοποιοί όπως ο Κυριάκος Μαυρέας που παρουσίαζε σατιρικές παρλάτες.
Η Σχολή Τηλεπικοινωνίας, όπου ήταν το στούντιο και ο πομπός, βρισκόταν στο στρατόπεδο της παλιάς Εφορείας Υλικού Πολέμου, όπου σήμερα είναι το ξενοδοχείο «Χίλτον».
Ο ραδιοφωνικός σταθμός λειτουργούσε αρχικά χωρίς άδεια, υπό την ανοχή της «Διεύθυνσης Τύπου και Πληροφοριών του ΓΕΣ». Σιγά-σιγά έγινε γνωστός με το όνομα «Κεντρικός Ραδιοφωνικός Σταθμός Ενόπλων Δυνάμεων Ελλάδος».
Το 1948 μία αίθουσα στην οδό Ζαλοκώστα διατίθεται για την μετατροπή της σε στούντιο ραδιοφωνίας. Τότε για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκαν ως επενδύσεις αυγοθήκες για απορρόφηση των ηχητικών ανακλάσεων. Ένας από τους πρώτους εκφωνητές ήταν ο τότε στρατιώτης Τζών Βεινόγλου που αργότερα έκανε καριέρα στην ΕΡΤ.
Ο μικρός πομπός αντικαταστάθηκε το 1948 με πομπό βραχέων κυμάτων, (κατασκευή της σχολής Τηλεπικοινωνίας με ισχύ ενός κιλοβάτ και Western Electric, ενός κιλοβάτ μεσαίων κυμάτων), προσφορά της «Φωνής της Αμερικής» στον στρατάρχη Αλέξανδρο Παπάγο.
Ο σταθμός αργότερα μετονομάστηκε ΥΕΝΕΔ και στην συνέχεια ΕΡΤ2 για να ενσωματωθεί στο τέλος στην ΕΡΑ
(Τα στοιχεία προέρχονται από την εφημερίδα «Ήφαιστος» του συνδέσμου Αποστράτων Αξιωματικών Τεχνικού Σώματος Στρατού)
No comments:
Post a Comment