1934
THE CONTINENTAL
Μουσική: Con Conrad. Στίχοι: Herb Magidson
Ερμηνευτές: Fred Astaire, Ginger Rogers, Erik Rhodes, Lillian Miles
από την ταινία “The Gay Divorcee” (εύθυμη ζωντοχήρα)
Σκηνοθεσία: Mark Sanndrich
Πρωταγωνιστούν: Fred Astaire, Ginger Rogers, Alice Brady, Edward Everett Horton, Erik Rhodes, Eric Blore, Betty Grable.
Χορογραφίες: Hermes Pan
Άλλα τραγούδια: Don’t let it bother you / Let’s k-nock k-nees / A needle in a haystack / Night and day
Ένα χρόνο πριν ο Fred Astaire και η Ginger Rogers είχαν κάνει το κινηματογραφικό τους ντεμπούτο στο φιλμ “Flying down to Rio” («Καριόκα»)
Στην ταινία “The gay divorcee” τα ονόματα των Astaire, Rogers ήταν στην τρίτη και τέταρτη θέση αντίστοιχα.
Ο Astaire και η Rogers ακούν το τραγούδι στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου καθώς η μουσική εκτελείται από ορχήστρα μπροστά σε μια πίστα. Τραγουδούν μαζί για τη νέα χορευτική επιδημία που θέλει τα ζευγάρια να φιλιούνται καθώς χορεύουν και σιγά-σιγά οι δυο χορευτές βγαίνουν από το δωμάτιο και πλησιάζουν τους άλλους χορευτές. Το τραγούδι περνάει μετά στα χείλη των Erik Rhodes – Lillian Miles που αναφέρονται σε πόλεις – χώρες της Ευρώπης όπου ο χορός έχει κερδίσει φανατικούς οπαδούς. Οι Astaire – Rogers στην αρχή χορεύουν τανγκό και μετά διάφορους άλλους ρυθμούς. Το κοινό που παρακολουθούσε τότε την ταινία χειροκροτούσε ασυγκράτητα τους εκπληκτικούς χορευτές.
Ασυνήθιστα μεγάλη η διάρκεια του τραγουδιού (72 μέτρα) για την εποχή (διαρκεί 8’ 22), αλλά θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν ότι υπηρετούσε την χορευτική δεξιοτεχνία των δύο πρωταγωνιστών.
Η ταινία είχε άλλη μια αγέραστη επιτυχία, το “Night and day” του Cole Porter.
H παρτιτούρα του “The continental” είχε 27 φωτογραφίες των Astaire-Rogers για όσους ήθελαν να μάθουν τα βήματα του χορού.
Σε δίσκους το τραγούδι έγινε επιτυχία από την ορχήστρα Leo Reisman με δύο ακόμα εκτελέσεις να ξεχωρίζουν – των Jolly Coburn, Lud Gluskin.
1935
LULLABY OF BROADWAY
Μουσική: Harry Warren. Στίχοι: Al Dubin
Ερμηνευτές: Dick Powell – Wini Shaw
από την ταινία “Gold Diggers of 1935” («Παλλάς Οτέλ»)
Σκηνοθεσία: Busby Berkeley
Πρωταγωνιστούν: Dick Powell, Adolphe Menjou, Gloria Stuart, Alice Brady, Glenda Farrell, Frank Mc Hugh, Winifred Shaw.
Άλλα τραγούδια: I’m goin’ shoppin’ with you / The words are in my heart / We’ re in the money / Dagger dance.
Στην ταινία το τραγούδι ερμηνεύεται σε μια μεγαλειώδη απόδοση που σχεδίασε ο Busby Berkeley (για την οποία ήταν υποψήφιος για την Καλύτερη Χορευτική Σκηνοθεσία), με επικεφαλής των εκατοντάδων χορευτών τους Dick Powell – Winifred Shaw. Η σκηνή διαρκεί γύρω στα 15 λεπτά και ξεκινάει με ένα κοντινό πλάνο της Shaw που σιγά-σιγά γίνεται ο ορίζοντας του Μανχάτταν.
Η Shaw τραγουδά για μια χορεύτρια του Broadway που κοιμόταν όλη τη μέρα, διασκέδαζε όλο το βράδυ, κι είχε τραγικό τέλος. Εκτός από την Shaw τραγουδά και ο Powell και χορωδία. Εκατοντάδες ζευγάρια χορεύουν γύρω από τους Powell – Shaw ως τη στιγμή που κάποιος την σπρώχνει από ένα παράθυρο και σκοτώνεται.
To “Lullaby of Broadway” έγινε επιτυχία το 1935 από τους Dorsey Brothers Orchestra, Little Jack Little, Reginald Forsythe, Hal Kemp, Chick Bullock. To “Lullaby of Broadway” («Ας χαρούμε μαζί») ήταν ο τίτλος ταινίας του 1951 όπου το ερμηνεύει η Doris Day και το χορεύει με τον Gene Nelson.
1936
THE WAY YOU LOOK TONIGHT
Μουσική: Jerome Kern. Στίχοι: Dorothy Fields
Ερμηνευτής: Fred Astaire
από την ταινία “Swing Time” («Δεν χορεύω πια»)
Σκηνοθεσία: George Stevens
Πρωταγωνιστούν: Fred Astaire, Ginger Rogers, Victor Moore, Helen Broderick, Eric Blore, Betty Furness.
Χορογραφία: Hermes Pan
Άλλα τραγούδια: Bojangles of Harlem / A fine romance / Never gonna dance / Pick yourself up.
H Ginger Rogers λούζει τα μαλλιά της με σαμπουάν, ενώ στο διπλανό δωμάτιο ο Fred Astaire παίζει πιάνο και τραγουδά. Η Rogers συγκινείται από το τραγούδι και με το σαμπουάν (στην πραγματικότητα για περισσότερη αληθοφάνεια χρησιμοποιήθηκε σαντιγύ) στα μαλλιά της έρχεται κοντά του ενώ εκείνος ψιθυρίζει ότι δεν θα ξεχάσει «όπως είσαι απόψε».
Αργότερα στην ταινία την μελωδία επαναλαμβάνει ως διευθυντής ορχήστρας και τραγουδιστής ο Georges Metaxa σε νυκτερινό κλαμπ. Στο τέλος του φιλμ το ερμηνεύουν μαζί με το “A fine romance” οι Astaire-Rogers.
Μ’ αυτό το τραγούδι η Fields έγινε η πρώτη γυναίκα που κέρδισε Όσκαρ τραγουδιού.
Το 1935 συναγωνίζονταν σε επιτυχία οι εκτελέσεις του τραγουδιού από τους Fred Astaire (Νο 1 για έξι εβδομάδες), Guy Lombardo, Teddy Wilson-Billie Holiday, Benny Goodman-Peggy Lee.
O Kern θα κέρδιζε ένα δεύτερο Όσκαρ το 1941 για το “The last time I saw Paris”.
1937
SWEET LEILANI
Μουσική - Στίχοι: Harry Owens
Ερμηνευτής: Bing Crosby
από την ταινία “Waikiki Wedding” («Αγάπη στη Χαβάη»)
Σκηνοθεσία: Frank Tuttle
Πρωταγωνιστούν: Bing Crosby, Martha Raye, Shirley Ross, Bob Burns, Leif Erickson, Grady Sutton, Anthony Quinn.
Άλλα τραγούδια: Blue Hawaii / In a little hula heaven / Okolehao / Sweet is the word for you
O Bing Crosby ερμήνευσε το τραγούδι στο φιλμ και η ηχογράφηση του πούλησε πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα. Μολονότι η μουσική και τα άλλα τραγούδια του έργου ήταν του συνθέτη Ralph Rainger και του στιχουργού Leo Robin o Crosby ζήτησε την σύνθεση του Χαβανέζου μαέστρου Harry Owens “Sweet Leilani” να προστεθεί γιατί του άρεσε ιδιαίτερα. Τελικά αυτή η μελωδία ήταν η μεγάλη επιτυχία της ταινίας.
Υπάρχει, όμως, κι άλλη ιστορία για το τραγούδι αυτό. Στις 19 Οκτωβρίου 1934 ο Owens και η σύζυγος του Bess απέκτησαν το πρώτο τους παιδί. Το κοριτσάκι είχε τα χαμογελαστά ιρλανδέζικα γαλάζια μάτια της μητέρας της και μαύρα μαλλιά. Αποφάσισαν να την ονομάσουν Leilani που στα χαβανέζικα σημαίνει «λουλουδένιο στεφάνι από τον ουρανό». Το όνομα ήταν πολύ κοινό στην Χαβάη. Κάθε οικογένεια είχε τουλάχιστον μια Leilani.
Σε λιγότερο από μια ώρα στις 20 Οκτωβρίου όταν η κόρη του ήταν μιας ημέρας ο Owens ολοκλήρωσε το τραγούδι.
Ένα βράδυ ο Owens με τον φίλο του Bing Crosby και τις συζύγους τους γευμάτιζαν και χόρευαν στο Royal Hawaiian Hotel, όπου η ορχήστρα έπαιξε το “Sweet Leilani”. O Crosby ενθουσιάστηκε όχι, όμως, και ο παραγωγός της ταινίας. Για να τον πείσει ο τραγουδιστής εγκατέλειψε τα γυρίσματα και πήγε για γκολφ. Έτσι ενέδωσε ο παραγωγός.
Όταν ο Irving Berlin στην τελετή της απονομής των Όσκαρ ανακοίνωσε ότι το βραβείο πηγαίνει στον Owens ο συνθέτης δεν πίστευε στ’ αυτιά του.
1938
THANKS FOR THE MEMORY
Μουσική: Ralph Rainger. Στίχοι: Leo Robin
Ερμηνευτές: Bob Hope – Shirley Ross
από την ταινία “The Big Broadcast of 1938”
Σκηνοθεσία: Mitchell Leisen
Πρωταγωνιστούν: W.C. Fields, Martha Raye, Dorothy Lamour, Shirley Ross, Lynn Overman, Bob Hope, Ben Blue, Leif Erickson.
Άλλα τραγούδια: “Mama, that moon is here again”, “Truckin’ ”, “The waltz lives on”, “This little ripple had rhythm”, “Charleston”, “At a Georgia camp meeting” “You took the words right our of my heart”, “Dixie”, “Zuni zuni”, “Don’t tell a secret to a rose”, “Noche de ronda”. Τα δύο τελευταία ερμηνεύει ο Tito Guizar.
Αυτό το τραγούδι, από την πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση του Bob Hope, έγινε το μουσικό σήμα των εμφανίσεων του στην τηλεόραση, το ραδιόφωνο και σε παραστάσεις.
Στο μπαρ του υπερωκεάνειου “S.S. Gigantic”, οι πρώην σύζυγοι Shirley Ross-Bob Hope συναντιώνται μετά από πολλά χρόνια χωρισμού και πολύ ευγενικά ευχαριστούν ο ένας τον άλλο για τις υπέροχες στιγμές που πέρασαν μαζί – οι στίχοι του Robin αναφέρονται τρυφερά σε καθημερινά πράγματα όπως βροχερά απογεύματα, μια καμένη φρυγανιά, πίτες που έψηναν, πυτζάμες που αγόρασε και δεν φόρεσε, μια σερενάτα του Σούμπερτ, κλπ.
Σε δίσκους έγινε επιτυχία από τον Shep Fields (Νο1 το 1938, διότι η ηχογράφηση του κυκλοφόρησε τρεις μήνες πριν από την προβολή της ταινίας) και από την Mildred Bailey.
Ο σκηνοθέτης του φιλμ έκανε κάτι ασυνήθιστο. Όταν ήρθε η ώρα να προηχογραφήσουν το τραγούδι για την ταινία ζήτησε από την μεγάλη ορχήστρα της «Παραμάουντ» να ανέβει στην σκηνή και να το παίξει «ζωντανά», ενώ και οι δύο ηθοποιοί το τραγούδησαν επίσης «ζωντανά». Η «Παραμάουντ» ενθουσιάστηκε τόσο πολύ από το τραγούδι ώστε στο τέλος του 1938 γύρισαν μια ταινία με τίτλο “Thanks for the memory” και πρωταγωνιστές τους Bob Hope-Shirley Ross.
No comments:
Post a Comment