Κάθε χρόνο, όταν πλησιάζει η 25η Μαρτίου, υπάρχει ένα μαγαζί όπου τα κάρβουνα τριπλασιάζονται, οι ψησταριές «φουντώνουν» και οι Θεσσαλονικείς σχηματίζουν ουρές για να γευτούν το παραδοσιακό έδεσμα της ημέρας: Tον μπακαλιάρο σκορδαλιά. Στα «Μπακαλιαράκια του Αρίστου» η πόλη συρρέει εδώ και περισσότερο από έναν αιώνα για να απολαύσει θαλασσινές νοστιμιές, σε ένα κατάστημα που έτρωγαν από τον Στέλιο Καζαντζίδη μέχρι τον... συνονόματο Αριστοτέλη Ωνάση.
Από στέκι λιμενεργατών το 1910 σε στέκι «μπακαλιαροφάγων» το 1940
Η ιστορία του μαγαζιού αρχίζει κάπου στο 1910, όταν ο πατέρας του Αρίστου, ανοίγει στην οδό Κατούνη, στα Λαδάδικα, ένα κατάστημα τόσο μικρό, ώστε χωράει μόνο αυτός για να ψήνει τα εμπορεύματα του. Τα πρωινά, έψηνε μπουγάτσα στα κάρβουνα και τα μεσημέρια σέρβιρε διάφορες νοστιμιές της Μικρασιάτικης κουζίνας, φτιαγμένες κυρίως με γαύρο και σαρδέλα. Οι εργάτες του Λιμανιού ήταν οι κύριοι πελάτες του καταστήματος, μέχρι το 1941 που αναλαμβάνει ο Αρίστος, ο οποίος αποφασίζει να σερβίρει Μπακαλιάρο, το οποίο αργότερα θα αποτελέσει και το μοναδικό είδος στο μενού του.
Ο Αρίστος χρησιμοποιούσε κάρβουνα και το ψήσιμο του μπακαλιάρου σταματούσε στις 9-10 το πρωί, καθώς δεν υπήρχε η δυνατότητα μεγάλης παραγωγής. Έτσι, πήγαινε με το τραμ στο Λιμάνι του Αλλατίνη και προμηθευόταν σαρδέλα και γαύρο για να εξυπηρετήσει τους πελάτες του, οι οποίοι σχημάτιζαν πλέον ουρές έξω από το μαγαζί. «Έτρωγαν στην κυριολεξία, όπου μπορούσαν να στηθούν. Συνήθως άπλωναν την εφημερίδα στην οποία σερβίριζε το κατάστημα σε καπώ αυτοκινήτων και σε άμαξες, ή όποιου είδους λαμαρίνα βρισκόταν», αναφέρουν στο Thestival οι ιδιοκτήτες του καταστήματος.
Τα «Μπακαλιαράκια του Αρίστου» μεταφέρθηκαν τότε σε έναν μεγαλύτερο χώρο -όχι πολύ μακριά- ακριβώς στο απέναντι στενό, στη Γ. Φασιανού, όπου στεγάζονται τα τελευταία 37 χρόνια, σερβίροντας τη σπεσιαλιτέ τους, με γαρνιτούρα τηγανιτές πατάτες καθαρισμένες στο χέρι, καυτερή πιπεριά και σκορδαλιά.
Ο Αρίστος χρησιμοποιούσε κάρβουνα και το ψήσιμο του μπακαλιάρου σταματούσε στις 9-10 το πρωί, καθώς δεν υπήρχε η δυνατότητα μεγάλης παραγωγής. Έτσι, πήγαινε με το τραμ στο Λιμάνι του Αλλατίνη και προμηθευόταν σαρδέλα και γαύρο για να εξυπηρετήσει τους πελάτες του, οι οποίοι σχημάτιζαν πλέον ουρές έξω από το μαγαζί. «Έτρωγαν στην κυριολεξία, όπου μπορούσαν να στηθούν. Συνήθως άπλωναν την εφημερίδα στην οποία σερβίριζε το κατάστημα σε καπώ αυτοκινήτων και σε άμαξες, ή όποιου είδους λαμαρίνα βρισκόταν», αναφέρουν στο Thestival οι ιδιοκτήτες του καταστήματος.
Τα «Μπακαλιαράκια του Αρίστου» μεταφέρθηκαν τότε σε έναν μεγαλύτερο χώρο -όχι πολύ μακριά- ακριβώς στο απέναντι στενό, στη Γ. Φασιανού, όπου στεγάζονται τα τελευταία 37 χρόνια, σερβίροντας τη σπεσιαλιτέ τους, με γαρνιτούρα τηγανιτές πατάτες καθαρισμένες στο χέρι, καυτερή πιπεριά και σκορδαλιά.
Η παράδοση συνεχίζεται και... εξαπλώνεται
Το 1987 ο παππούς Αρίστος παρέδωσε το κατάστημα, αλλά και τη γνώση του, στους δύο ανηψιούς του: Τον Δημήτρη και τον Νικόλαο Κερανίδη. Παρόλο που οι δυο τους είχαν πάρει τα πτυχία τους από το Πανεπιστήμιο (μηχανολόγος ο Δημήτρης και φυσικός ο Νίκος), αποφάσισαν να αναπτύξουν την επιχείρηση, αλλάζοντας τα παλιά συστήματα ψησίματος, ενώ το 1999 άνοιξαν και δεύτερο κατάστημα στον Εύοσμο, το οποίο λειτουργεί και ως παρασκευαστήριο. «Η ποιότητα του προϊόντος είναι αυτή που κάνει τη διαφορά. Ο δικός μας είναι γνήσιος μπακαλιάρος και όχι γατόψαρο», λέει στο Thestival ο Νίκος Κερανίδης. Ο μπακαλιάρος εισάγεται από τη Νορβηγία, ενώ στο παρασκευαστήριο ετοιμάζεται και η σκορδαλιά, με τη μυστική συνταγή. «Ο Αρίστος δεν δούλευε τη σκορδαλιά γιατί όσοι έρχονταν τότε, δεν δούλευαν μετά και έφευγαν με τις γυναίκες», αποκαλύπτει γελώντας ο κ. Κερανίδης, τονίζοντας ότι τη συνταγή της φημισμένης αλοιφής, την εμπνεύστηκαν οι ίδιοι.
Τα «Μπακαλιαράκια του Αρίστου» έχουν τιμήσει κατά καιρούς ουκ ολόγες διασημότητες από τον πολιτικό, αλλά και τον καλλιτεχνικό χώρο. «Όλοι οι βουλευτές της Θεσσαλονίκης έχουν περάσει από αυτό το μαγαζί. Ορφανός, Μαγκριώτης, Παπαθεμελής, Κούβελας. Έχει έρθει ο Καζαντζίδης, ακόμη και Ωνάσης. Είχε έρθει με τη θαλαμηγό του, πήρε μπακαλιάρο και τον έφαγαν μαζί με την παρέα του στη θαλαμηγό», λέει ο κ. Κερανίδης.
«Φωτιά» στις ψησταριές την 25η Μαρτίου
Κάθε μέρα, το μαγείρεμα στα «Μπακαλιαράκια του Αρίστου» ξεκινά από τις 10.30 το πρωί. Την ημέρα της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου, όμως, οι κουζίνες ανάβουν από τις 7 το πρωί. Τις παραμονές το τηλέφωνο χτυπάει ασταμάτητα για τις παραγγελίες, ενώ οι ποσότητες μπακαλιάρου που καταναλώνονται είναι τεράστιες. «Οι παραγγελίες ξεκινούν δύο εβδομάδες νωρίτερα για την 25η Μαρτίου. Οι άλλες μέρες που έχουμε πολύ κόσμο είναι η Κυριακή των Βαΐων και του Σωτήρος», αναφέρει ο ιδιοκτήτης του καταστήματος. Ο μπακαλιάρος, όμως, δεν είναι το μόνο είδος που σερβίρει το μαγαζί, καθώς στον κατάλογο έχουν προστεθεί καλαμαράκι, χταποδάκι και γαρίδα στη σχάρα, ενώ το καλοακίρι έχουν την τιμητική τους η σαρδέλα και ο γαύρος.
Και νέο κατάστημα
Οι ιδιοκτήτες σκοπεύουν να ανοίξουν και τέταρτο κατάστημα στην πόλη της Θεσσαλονίκης και σχεδιάζουν και μία επέκταση στην περιφέρεια. Όπως λέει στο Thestival ο Νίκος Κερανίδης, μετά από τόσες δεκαετίας δουλειάς, δεν έχει αλλάξει τίποτα για τα δυο αδέρφια. «Μόνο τα χρόνια μας που πέρασαν, τίποτα άλλο δεν έχει αλλάξει».
Info: «Τα Μπακαλιαράκια του Αρίστου», Κατούνη 3 κ Φασιανού 2, Λαδάδικα.
No comments:
Post a Comment