Γκόλφω: Η πρώτη ελληνική 

ταινία μεγάλου μήκους 

 

Η πρώτη μεταφορά στη μεγάλη οθόνη του βουκολικού δράματος του Σπυρίδωνος Περεσιάδου «Γκόλφω», που αποτελεί και την πρώτη ταινία μεγάλου μήκους στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. Είναι, επίσης, η πρώτη ταινία «φουστανέλας», ενός αποκλειστικά ελληνικού κινηματογραφικού είδους, που άκμασε τις δεκαετίες του '50 και του '60.

Η πρώτη κινηματογραφική «Γκόλφω» γυρίστηκε το 1914 στα στούντιο της οδού Χαλκοκονδύλη στην Αθήνα από τον Σμυρνιό σκηνοθέτη και παραγωγό Κώστα Μπαχατώρη, με γνωστούς ηθοποιούς εκείνης της εποχής, μέλη των λεγόμενων «μπουλουκιών», που τριγύρναγαν την επαρχία κι έπαιζαν το θεατρικό έργο του Περεσιάδη σε πόλεις και χωριά. Στον επώνυμο ρόλο η Βιργινία Διαμάντη και σε βασικούς ρόλους οι ηθοποιοί Ολυμπία Δαμάσκου (1878-1951), Ζάχος Θάνος (1884-1946) και Γεώργιος Πλουτής.

Ο Μπαχατώρης ξόδεψε 100.000 δραχμές για την ταινία, ποσό μυθικό για την εποχή εκείνη, που όμως δεν είχε αντίκρυσμα στο «ταμείο», με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει οριστικά τα φιλόδοξα κινηματογραφικά σχέδιά του. Έμεινε, όμως, στην ιστορία ως ένας από τους πιονιέρους του ελληνικού κινηματογράφου.

Η πρεμιέρα της ταινίας, που ήταν ασπρόμαυρη και βουβή, δόθηκε στις 22 Ιανουαρίου1915 στον κινηματογράφο «Πάνθεον» της πλατείας Ομονοίας (Πανεπιστημίου 73). Η κριτική στάθηκε ευμενής απέναντί της, αν και επισήμανε τα πολλά τεχνικά λάθη της.