ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΙΣ 2.800.000 ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ.

Thursday, August 29, 2013

ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ,9ΜΜ,ΣΤΗΝ ΑΓΓΕΛΑΚΗ ΔΩΡΕΑΝ ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ



Η σκληρότητα του σκοταδισμού, της βαρβαρότητας, της απάτης πολλές φορές  αντιμετωπίζονται με τον εύστοχο δρόμο του γέλιου, την ανατροπή, τη «μαύρη» σάτιρα. 
Επειδή πολλές φορές τα ιστορικά γεγονότα και οι πολιτικές αποφάσεις λειτουργούν ως φάρσες, ο καλύτερος τρόπος να τα αντιμετωπίσεις είναι το γέλιο, η απομυθοποίηση, η σατιρική ματιά. 
Έτσι, λοιπόν, οι εργαζόμενοι των τριών ραδιοφώνων της ΕΡΤ-3 (102 FM, 9,58, βραχέα) συνεχίζουν με μεγάλη επιτυχία (πάνω από 100 άτομα κάθε φορά) τις προβολές της άτυπης κινηματογραφικής λέσχης με τη συμπαράσταση του ΚΕΜΕΣ και την ευγενική χορηγία των ταινιών από τη NEW STAR και τον κ. Βελισσάριο Κοσυβάκη. Μετά το εκπληκτικό αφιέρωμα στο κλασικό φιλμ- νουάρ με πέντε ταινίες που ενθουσίασαν, παρουσιάζουν τώρα ένα άλλο με θέμα Σύγχρονη ανατρεπτική κωμωδία και σάτιρα. Έτσι, παράλληλα με το γέλιο οι θεατές θα εισπράξουν και πολλά διαχρονικά μηνύματα. Ως πρώτο φιλμ τη Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου στις 9μμ θα προβληθεί σε πρώτη προβολή για τη Θεσσαλονίκη για  επανέκδοση στον πεζόδρομο της Αγγελάκη η αγαπημένη σάτιρα των Νεοελλήνων Ένας προφήτης μα τι προφήτης (έγχρωμο, Μεγάλη Βρετανία 1979).
Η σκηνοθεσία είναι  του Τέρι Τζόουνς. Πρωταγωνιστούν: Γκράχαμ Τσάπμαν, Τζον Κλιζ, Έρικ Άιντλ, Τέρι Γκίλιαμ, Τέρι Τζόουνς, Μάικλ Πάλιν. Μ. Βρετανία. 1979. Διάρκεια: 94΄. 
Την ταινία θα προλογίσει ο Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, που θα αναλύσει και το θέμα της αντιμετώπισης δύσκολών συγκυριών μέσα από τη φάρσα.
Η είσοδος είναι πάντα δωρεάν σε μια εξωστρεφή, πολιτισμική ψυχαγωγική παρέμβαση των εργαζομένων. Οι θεατές καλούνται να έλθουν το ταχύτερο, γιατί  δύσκολα θα βρουν θέσεις.
Παράλληλα, οι οργανωτές θέλουν να ευχαριστήσουν τον κόσμο που προσέρχεται στις προβολές για την πολλαπλή, αμέριστη συμπαράστασή τους. Ενθουσιάζονται με τις ταινίες, χειροκροτούν, παίρνουν αφίσες ως αναμνηστικά, θέτουν ερωτήματα, συνεχώς λένε Μπράβο, συνεχίστε», εκτιμώντας ότι κανένα καλοκαίρι, κανένας φορέας δεν σκέφθηκε και δεν αποφάσισε να οργανώσει τέτοια λαϊκή, θερινή λέσχη.
Αυτό το αυτοδιαχειριζόμενο θερινό σινεμά εντυπωσιάζει για την οργάνωση και τις επιλογές του.
Στους θεατές θα διανεμηθεί έντυπη κριτική που παραχώρησε ευγενικά ο γνωστός κριτικός κινηματογράφου Χρήστος Μήτσης. Είναι η ακόλουθη: 
«Αν υπάρχει μια ταινία η οποία «κοιτά πάντα τη φωτεινή πλευρά της ζωής», αυτή είναι… οποιαδήποτε ταινία των Μόντι Πάιθον. Το σπουδαιότερο κωμικό γκρουπ από την εποχή των αδελφών Μαρξ κατόρθωσε με το ξεκίνημά του («Monty Python’s flying circus», 1969 – 74) να επαναπροσδιορίσει τους όρους της τηλεοπτικής σάτιρας και με μια ανατρεπτικά ξεκαρδιστική εκδοχή των περιπετειών του βασιλιά Αρθούρου («Το Αδελφάτο των Ιπποτών της Ελεεινής Τραπέζης», 1975) να στείλει την βρετανική κινηματογραφική κωμωδία στον 21ο αιώνα. Δεύτερη ταινία τους, ο «Προφήτης…» περιγράφει τα διασκεδαστικά βάσανα του Μπράιαν, ο οποίος, γεννημένος Χριστούγεννα δίπλα στο Θείο Βρέφος, προσπαθεί σ’ όλη του τη ζωή να αποδείξει πως δεν είναι αυτός ο περιβόητος Μεσσίας. Ποτέ πριν η cool σπιρτάδα του βρετανικού φλέγματος δεν συνδυάστηκε τόσο αριστοτεχνικά με τα ξέφρενα γκαγκς της σλάπστικ κωμωδίας: Μνημειώδεις ατάκες, σουρεαλιστικό χιούμορ, υποδειγματικό τάιμινγκ και μια ασυγκράτητη, μα τόσο μεθοδική κατεδάφιση όχι μόνο των μύθων της οργανωμένης θρησκείας, αλλά, κυρίως, των επικών χολιγουντιανών αναπαραστάσεών τους. Αποτέλεσμα, η ευφυέστερη, μαζί με τον «Φρανκενστάιν Τζούνιορ», κινηματογραφική παρωδία και μια από τις απολαυστικότερες κωμωδίες των τελευταίων χρόνων.
Γεννημένος Χριστούγεννα δίπλα στο Θείο Βρέφος, ο Μπράιαν προσπαθεί σ’ όλη του τη ζωή να αποδείξει σε Ρωμαίους και Ιουδαίους πως δεν είναι αυτός ο περιβόητος Μεσσίας.
Η δεύτερη ταινία των Μόντι Πάιθον συνδυάζει αριστοτεχνικά και ανεπανάληπτα την cool σπιρτάδα του βρετανικού φλέγματος με τα ξέφρενα γκαγκς της σλάπστικ κωμωδίας: Ξεκαρδιστικές ατάκες, σουρεαλιστικό χιούμορ, υποδειγματικό τάιμινγκ και μια ασυγκράτητη, μα τόσο μεθοδική κατεδάφιση όχι μόνο των μύθων της οργανωμένης θρησκείας, αλλά, κυρίως, των επικών χολιγουντιανών αναπαραστάσεών τους».

No comments:

Post a Comment