ΤΟ ΝΕΟΝΟΥΑΡ «ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΣΑ»

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΡΤ-3

Η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 και το ΚΕΜΕΣ παρουσιάζουν στα πλαίσια του αφιερώματός τους Το ζεύγος και η βία την Τρίτη του Πάσχα 18 Απριλίου στις 21:00 στην αίθουσα ΒΑΚΟΥΡΑ 1 (Ιωάννου Μιχαήλ 8, τηλ. 2310233665) το νεονουάρ του Τζιμ ΜακΜπράιντ Χωρίς ανάσα (ΗΠΑ, 1983, έγχρωμη, 100'), βασισμένο στο αριστούργημα του Ζαν Λικ Γκοντάρ Με κομμένη την ανάσα. Παίζουν: Ρίτσαρντ Γκιρ, Βαλερί Καπρίσκι, Αρτ Μετράνο. Ως έκπληξη θα προβληθεί μικρό πεντάλεπτο κινηματογραφικό απόσπασμα.

Θα προλογίσει ο Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, του οποίου έντυπη ανάλυση θα διανεμηθεί στους θεατές, ενω στο τέλος της προβολής θα ακολουθήσει μακρά συζήτηση με το κοινό.

Το προς συζήτηση θέμα στο μάθημα για τον κινηματογράφο θα είναι: Χωρίς ανάσα: ριμέικ ή επανεγγραφή.

Ένας νέος χωρίς ιδανικά ερωτεύεται μια νεαρή φοιτήτρια. Όταν κινδυνεύει να συλληφθεί, της προτείνει να φύγουν μαζί, αλλά αυτή διστάζει να κάνει το βήμα.

Η ανάλυση που θα διανεμηθεί είναι η ακόλουθη:

«Ένας νέος χωρίς ιδανικά γνωρίζει και ερωτεύεται μια νεαρή φοιτήτρια. Όταν μπλέκεται και κινδυνεύει να συλληφθεί, της προτείνει να φύγουν μαζί, αλλά αυτή διστάζει να θυσιάσει τα πάντα για τον έρωτα.

«Because I love you too much baby…». Ναι, γι’ αυτό συμβαίνουν όλα αυτά «Γιατί σ’ αγαπώ  πάρα πολύ μωρό μου». Πώς αλλιώς μπορείς να δικαιολογήσεις  (παρά μόνο μ’ αυτόν τον έξοχο στίχο από το Suspicious minds από τον Πρίσλεϊ, το οποίο ακούγεται στο φιλμ ) ότι στο άχαρο 1983 θα γυριστεί το remake της γκονταρικής «Κομμένης ανάσας»; Καμιά ομοιότητα, παρά μόνον αποστροφή, καταστολή… με μόνο κοινό σημείο την προδοσία.

Στο remake αντιστρέφονται  οι εθνικές ταυτότητες. Γαλλίδα αυτή (όπως ο Μπελμοντό στο αρχικό φιλμ), Αμερικανός αυτός (όπως η Σίμπεργκ στο original). Πάθος, ταχύτητα, ορμή κι αγάπη. Και  ο Πάπας Γκοντάρ κατέληξε χωρίς αφορισμούς: «Αυτή είναι μια διαφορετική ταινία από τη δική μου».

Και βεβαίως είναι! Με underground αντίληψη, «βρώμικη» ιμπρεσιονιστική φωτογραφία και μοντάζ που εκτοξεύει  πυραυλικά τα πλάνα. Από τα γκονταρικά  jump cuts στην επιθετική ως σφαίρα κίνηση του μοντάζ. Γκράφιτι στους τοίχους, εκκωφαντικοί θόρυβοι, προδοσία ή όχι.

Αντισυμβατικό κορυφαίο φιλμ του΄80, αποκομμένο, μοναχικό, φορμαλιστικό. Με την επανάσταση νεκρή και την ανάπτυξη εκτινασσόμενη, η ευμάρεια δεν αρκεί να ξεθωριάσει  τους παριζιάνικους δρόμους των Μπελμοντό και Σίμπεργκ. Έχει  αφαιρεθεί πλέον και η δυνατότητα αναπνοής.

Χωρίς ανάσα λοιπόν, 23 χρόνια μετά, έτσι για μαρτυρία και επιβεβαίωση. Αυτό κι αν είναι προδοσία…»

ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΟ «ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΣΑ»

Εξάλλου, 10 λόγοι για να μη χάσετε το Χωρίς ανάσα είναι:

Για τους ιδανικούς ρόλους των Ρίτσαρντ Γκιρ και Βαλερί Καπρίσκι.

Για την υπέροχη λειτουργική χρήση του τραγουδιού Suspicious minds του Έλβις Πρίσλεϊ που καθορίζει την πολλαπλή διαφοροποίηση των σχέσεων του ζευγαριού.

Για την εκπληκτική βρώμικη φωτογραφία του Ρίτσαρντ Κλάιν, που αποδίδει το ξεθώρασμαι μιας ολόκληρης εποχής.

Για το συναρπαστικό στην κυριολεξία μοντάζ που δίνει την ευκαιρία στην ταινία να έχει ταχύτητα πυραύλου.

Για την εξαιρετική επιλογή των εξωτερικών ντεκόρ και των γκράφιτι.

Για τη συνεχή χρήση των διπόλων αγάπη-μίσος, προδοσία-προστασία, συμφέρον-αυτοθυσία.

Για την επιτυχημένη προσπάθεια του σκηνοθέτη να σεβαστεί το κλασικό φιλμ αλλά ταυτόχρονα να δείξει και τις σύγχρονες προοπτικές του.

Για την αφηγηματική δύναμη του σκηνοθέτη που χάρη στο μοντάζ αλλά και στις διαφοροποιημένες αντεργκράουντ απόψεις μετατρέπει την “ιδεολογική ταχύτητα” του γκονταρικού φιλμ σε έξοχο πολιτισμικό σχόλιο για τις διαφορές των εποχών.

Γιατί μπορούμε άνετα να παρακολουθήσουμε την ταινία χωρις κατ'ανάγκη να έχετε δει την ταινία του Γκοντάρ.

Γιατί και ο ίδιος ο μεγάλος Γάλλος σκηνοθέτης της νουβέλ βαγκ δήλωσε πως οι δύο ταινίες είναι κάτι το διαφορετικό μεταξύ τους, κάτι που λειτουργεί ως επιδοκιμασία.

Υ.Γ. Τη Δευτέρα 24 Απριλίου η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 και το ΚΕΜΕΣ, τιμώντας τη μνήμη του Αντρέι Ζουλάφσκι, παρουσιάζουν ως κλείσιμο του μακροσκελούς αφιερώματος Το ζεύγος και η βία το υπέροχο αισθηματικό του δράμα Σημασία έχει ν'αγαπάς (1975).