ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ-ΛΕΣΒΟΣ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕ ΠΛΟΙΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Οι ακτοπλοϊκές συνδέσεις της Θεσσαλονίκης με τα νησιά του Β. Αιγαίου, των Σποράδων, των Κυκλάδων, ακόμη και της Κρήτης πολλές φορές στο παρελθόν έχουν γίνει αντικείμενο συζητήσεων σε λάθος βάση. Η λάθος βάση είναι ότι τέτοιου τύπου ζητήματα, που δεν τα λες ζωής και θανάτου, τα ρυθμίζει η ζωή και η πραγματικότητα, εν προκειμένω η αγορά. Η προσφορά και κυρίως η ζήτηση, διότι όταν υπάρχει ζήτηση η προσφορά σπεύδει να την καλύψει. Τα προηγούμενα χρόνια πολλές απόπειρες ακτοπλοϊκών συνδέσεων από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης απέτυχαν, διότι στήθηκαν τεχνητά. Κατά κάποιον τρόπο με το ζόρι. Ο κόσμος δεν ανταποκρίθηκε, οι εφοπλιστές δεν ήθελαν να χάνουν λεφτά και πολλά δρομολόγια κόπηκαν. Αυτός ο μακροσκελής πρόλογος θέλει να καταλήξει ότι για φέτος τα πράγματα θα είναι διαφορετικά, επειδή αυτή τη φορά το άλογο μπήκε μπροστά από το κάρο, στη σωστή του θέση.

 Το φετινό καλοκαίρι, λοιπόν, η Θεσσαλονίκη θα συνδέεται με τη Λέσβο με δύο δρομολόγια την εβδομάδα, ένα με συμβατικό καράβι κι ένα με ταχύπλοο. Το περσινό πείραμα από τα μέσα του καλοκαιριού έπιασε, η ζήτηση είναι υπαρκτή και τα δύο δρομολόγια θα κινηθούν χωρίς επιχορήγηση και την εξευτελιστική πατέντα της… άγονης γραμμής. Κάτι ανάλογο ισχύει τα τελευταία χρόνια και για τις Σποράδες, επειδή υπάρχει κόσμος που θέλει να πάει στη Σκιάθο, την Σκόπελο και την Αλόννησο χωρίς αυτοκίνητο και άρα το καταμαράν που δρομολογείται έχει ζήτηση. Έτσι γίνονται οι δουλειές. Ή μάλλον οι δουλειές έχουν πραγματικό νόημα μόνο όταν υπάρχει ουσιαστικό αντικείμενο και όχι επειδή κάποιος ή κάποιοι λίγοι θα ήθελαν τα πράγματα να είναι όπως οι ίδιοι τα έχουν στο κεφάλι τους.