Στην Λημνο με πανσεληνο  και αδυσωπητα μελτεμια

Κυριακή πρωί γύρω στις έξι ξεκινάμε από Θεσσαλονίκη για Καβάλα, το πλοίο για τη Λήμνο φεύγει στις οκτώμισι. Φθάσαμε εγκαίρως. πριν το λιμάνι μια στάση για να δοκιμάσουμε την καλύτερη μπουγάτσα της Καβάλας στο Wke 'n' Bake, στην Ίωνος Δραγούμη 3.

 το πλοίο ήταν όπως και πέρσι το 'Μύκονος' της Blue Star Ferries.  Γέμισε γρήγορα,ολοι υποχρεωτικα με μασκες, μία κενή θέση και δίπλα ο επιβάτης, πoτε δύο επιβάτες μαζί δίπλα δίπλα, εκτός αν ήταν ζευγάρι. H διαδρομή καλύφθηκε σε 3 ωρες.

Φθανοντας πρώτα τακτοποιήσαμε τα πράγματα μας στο ξενοδοχείο 'Λήμνος' και αμέσως μετά φαγητό στην ταβέρνα 'μεταξύ μας' της κυρά Γιώτας. όλα ήταν νόστιμα ξεκινώντας από την χωριάτικη σαλάτα και τις άλλες σπεσιαλιτέ μελι- χλωρό τυρί, μπαρμπούνια και λοιπά, ξεκούραση μετά στο ξενοδοχείο και το απόγευμα ένα κλαμπ σάντουιτς στο προαύλιο του ξενοδοχείου κοιτάζοντας τα εφτά κότερα στο παλιό λιμάνι 20 μετρα μπροστά μας και θαυμαζοντας την λαμπρη πανσεληνο.

την άλλη μέρα πρώτη επίσκεψη στο 'καθ'οδόν' της Βίκυς Βουδάντα η οποία μας εξηγούσε για πολλή ώρα τους τρεις μήνες απομόνωσης 'εδώ στο δρόμο μου μόνο τρία καταστήματα ήταν ανοιχτά σύμφωνα με το νόμο, όλοι φίλοι μου που έρχονταν για καφέ σε μένα, ελάχιστοι οι περαστικοί μια μελαγχολία και όταν βρέχει ακόμα μεγαλύτερη ούτε στο περβάζι του μαγαζιού μπορούσαμε να καθίσουμε όπως συνήθως'. 

Mιλήσαμε με ντόπιους και μας είπαν ότι αυτή την εποχή τα μελτέμια  είναι αδυσώπητα στο νησί, είχαν δίκιο. βγαίνοντας από την Μύρινα από τον περιφερειακό δρόμο φτάσαμε στην απέραντη αμμουδιά του Εβγατη όπου στην μέση ακριβώς υπάρχει το ομωνυμο μικρό ξενοδοχείο- εστιατόριο και beach bar. τα νερά ήταν καθαρά και ήσυχα. ηπιαμε μια παγωμένη γρανίτα από λεμόνι από τα χέρια της πολωνέζας bartender που κατοικεί μόνιμα στη Λήμνο και μιλάει άψογα ελληνικα, μας θυμόταν  από πέρσι.

 Συνεχίσαμε στο Μούδρο όπου επιλέξαμε όπως και το προηγούμενο καλοκαίρι το 'γαλάζιο λιμάνι' για σαρδέλες και αθερίνα.

 το βράδυ στο ρωμαίικο γιαλό είπαμε να δοκιμάσουμε τις πίτσες του Cavo del Mar με Μεξικανa και Μαργαρίτα, δίπλα στη θάλασσα, με πανσέληνο παντα παρουσα και απαλή μουσική και αμέσως μετά στον παρακείμενο 'Ισαλο', το πιο σικ μπαρ -καφέ του νησιού με αδιάφορη μουσική, όπως πάντα. 

την Τρίτη εξόρμηση στο Γοματη(πισω απο τις Αμμοθινες)  χωρίς αποτέλεσμα. όπως και πέρσι το beach bar 'απόδραση' ήταν κλειστό μολονότι οι ξαπλώστρες ήταν ανοικτές, ευτυχώς που προβλέψαμε στο ψυγείο μας να έχουμε σάντουιτς, αναψυκτικά και νερά. η θάλασσα ήταν μανιασμένη ,ο δυνατός αέρας σηκωνε κύματα που δεν ευνοούσαν το κολύμπι, οι μόνοι που απολάμβαναν τον δυνατό αέρα ήταν 20 νεαροι Βούλγαροι που έκαναν kite από τη μία άκρη  του Κόλπου στην άλλη, γλιστρώντας πάνω  στα κύματα. Δεν τους τρομάζει τίποτα, τους θαυμάζαμε αρκετή ώρα.  Κανείς τριγύρω. Δυσκολευτήκαμε να φτάσουμε στην περιοχή   διοτι ο δρόμος της γεμίζει από ψιλή άμμο που μόνο με τέσσερα επί τέσσερα διασχίζεις.

Σε μικρή απόσταση σε ένα ύψωμα βρίσκεται το ξακουστό εστιατόριο Φλωμαρι όπου στην κουζίνα ετοίμαζαν πετεινό με Φλωμάρι, ήπιαμε καφέ και από κει ψηλά βλεπαμε τους ιδιους νεαρούς λάτρεις των θαλάσσιων σπορ που έφταναν ως εκεί με τα kite, ένας νεαρός φίλος τους από την Σοφία κινηματογραφούσε τις επιδόσεις τους και μας είπε ότι  λατρεύουν την περιοχή ,την καθαρη θάλασσα του νησιού και θα μείνουν για μια εβδομάδα.

 Στην πορεία μας ήταν η πολυδιαφημισμενη ταβέρνα 'Μαν -Τέλλα' (από το 1995) που την έχει ένας ομογενης από τη Νότια Αφρική ο Παλαιολόγος Τριανταφύλλου, όπου δοκίμασαμε  πετεινό με Φλωμάρι, παϊδάκια, μελιτζάνα ψητή. σαγανάκι μέλιχλωρό. Η ταβέρνα βρίσκεται στις Σαρδες.

 Το τελευταίο γεύμα ήταν στο πολυδιαφημισμένο, αλλά εξαιρετικό, 'Ρίζα' μέσα στην Μύρινα σε έναν πάραδρόμο, όπου δοκιμάσουμε τον καλύτερο αστακο με  φλωμάρι και άλλες λιχουδιές. Δεν είχαν άδικο όσοι μας το σύστησαν. 

 την Πέμπτη είμαστε στο δρόμο για Καβάλα οπου τρέχουμε στα 'καρβουνάκια', το οβελιστήριο με νωπά κρέατα οπου κάνουν ουρές για γύρο. Στην Κηπούπολη Σοφοκλή Βενιζέλου 17.

Eυχαριστω θερμα τους φιλους μου Αγι και Δημητρα Κασαπογλου για το ταξιδι,την υπεροχη συντροφια και τις εξαιρετικες φωτογραφιες.

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΚΟΓΚΑΛΙΔΗΣ

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ