ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΙΣ 2.800.000 ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ.

Sunday, March 31, 2024

 Όμιλος της UNESCO Τεχνών, Λόγου και Επιστημών Ελλάδος :Απονομή του πρώτου βραβείου στον Κωνσταντίνο Μπακλατζή για την “Επιστροφή της Καρυάτιδας”

Χθες Σάββατο 30 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε η επίσημη τελετή απονομής των βραβείων  του 12ου Διεθνούς Λογοτεχνικού Διαγωνισμού, για το  2023 από τον  Όμιλο  της UNESCO Τεχνών, Λόγου και Επιστημών Ελλάδος  με το πρώτο βραβείο στην κατηγορία  «Ποίηση» να  απονέμεται στον Λημνιό Κωνσταντίνο Μπακλατζή.

 

Πρόκειται  για ένα σπουδαίο  διαγωνισμό που  την τελευταία δεκαετία, διοργανώνεται σε ετήσια βάση από τον Όμιλο και έχει καθιερωθεί πλέον ως ένας από τους θεσμούς του. Έχει δε ως στόχο, να αποτελέσει «βήμα» για την ανάδειξη νέων ταλέντων στη Νέα Ελληνική Λογοτεχνία, στα είδη του γραπτού λόγου: Ποίηση, Διήγημα, Νουβέλα, Παιδικό παραμύθι και Παιδικό – νεανικό διήγημα.

  

Στης Ακρόπολης τα μέρη , σα βρεθείς κάποια βραδιά, νιώθεις δέος, περηφάνια, θεΐκή παρηγοριά. Όμως μέσα στην ψυχή σου, μια πληγή αιμορραγεί. Για την κόρη που εκλάπη, απ’ την Άγια τούτη γη! 

Στο Βρετανικό Μουσείο, στου Λονδίνου την καρδιά, έφτασε από την Κρήτη, μια παρέα από παιδιά. Την Ελληνική σημαία, ξεδιπλώνουν κι αρχινούν. <<Τζιβαέρι>> αναστενάζουν, τα παιδιά και τραγουδούν! 

<<Καρυάτιδα Αθηναία, φως αστείρευτο, λαμπρό. Κάθε βράδυ σε προσμένω, να γυρίσεις καρτερώ. Στον ναό του Ερεχθείου, είν’ η θέση σου αδειανή.  Μα σα θα’ρθεις πάλι πίσω, θα’ναι μέρα γιορτινή!>>. 

Δάκρυσε η Λευκοθέα, και πλημμύρισε με φως. Κι καρδιά της ζωντανεύει, απ’ τα λόγια της Σαπφώς! 

<<Ελληνόπουλα παιδιά μου, της Πατρίδος οι ανθοί! Η ψυχή μου αναγεννάται, και τη λευτεριά ποθεί. Όμως τώρα πλησιάστε, να σας πω το μυστικό. Όταν φως θα αντικρίσω, φως ανέσπερο , λευκό, με την πρώτη ηλιαχτίδα, θα πετάξω και θα ρθω!>>> 

Σαν απόμεινε μονάχη, ο Μορφέας την καλεί. Και στη χώρα του ονείρου, μυστικά την προσκαλεί. Ξάφνου, κάτι την ξυπνάει, ένας φοβερός σεισμός. <<Λευκοθέα, μη φοβάσαι, σήμανε ο γυρισμός!>>. 

Μια τρελούτσικη ηλιαχτίδα, την κοιτάζει και γελά. Απ’ τα βάθη των αιώνων, λάμπει και χαμογελά! Απαστράπτουσα η κόρη, κλαίει τώρα από χαρά. Ήγγικε του νόστου η ώρα, για ν’ ανοίξει τα φτερά! 

Μ΄ένα άγγιγμα ηλιαχτίδας, μες στα σύννεφα πετά.  Θάλασσες , βουνά περνάει, την Ελλάδα αναζητά. Η ματιά της καρφωμένη, στο ναό το λαμπερό. Στο ναό του Παρθενώνα, στης Παλλάδας το ιερό! 

Στης Ακρόπολης τα μέρη, έρχεται κάθε βραδιά… Νιώθει δέος, περηφάνια, θεΐκή παρηγοριά!! 

No comments:

Post a Comment