AΓΡΟΤΙΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ στα Φουρνά Ευρυτανίας -Το σχέδιο της δασκάλας και του ιερέα να φέρουν κόσμο στο χωριό

Ένα αφιέρωμα στη Φουρνά Ευρυτανίας κάνει το Associated Press, μιλώντας για «αγροτική ανάσταση» και περιγράφοντας την προσπάθεια για να αντιμετωπίσει το χωριό την ερημοποίηση.

Η Φουρνά, όπως λέει το δημοσίευμα, είναι ένα χωριό 180 ατόμων, κρυμμένο στα ελατοσκέπαστα βουνά της κεντρικής Ελλάδας, ένα χωριό που εξαφανίζεται και είναι αποφασισμένο να διατηρήσει τη θέση του στον χάρτη.

H Φουρνά Ευρυτανίας

Σε μια δαιδαλώδη διαδρομή τεσσάρων ωρών με το αυτοκίνητο από την Αθήνα, απολαμβάνει σχεδόν απόλυτη ησυχία, που περιοδικά διακόπτεται από τις καμπάνες της εκκλησίας και τα γαβγίσματα των σκύλων. Και οι ηλικιωμένοι κάτοικοι μετρούν τις πιθανότητες επιβίωσης του χωριού τους σύμφωνα με τον αριθμό των παιδιών που εγγράφονται στο τοπικό δημοτικό σχολείο. Πέρυσι υπήρχαν μόνο δύο.

Μια απίθανη συνεργασία: Πώς μια δασκάλα και ένας ιερέας έβαλαν σκοπό να «αναστήσουν» το χωριό

Ωστόσο, όπως αναφέρει το AP, η τύχη του χωριού αντιστράφηκε χάρη σε μια απίθανη συνεργασία. Η δασκάλα, διδακτορική φοιτήτρια στην τεχνητή νοημοσύνη, βρήκε κοινή συνισταμένη με τον αιδεσιμότατο Κωνσταντίνο Ντούσικο, έναν πρώην χειριστή μηχανήματος ξυλείας που χειροτονήθηκε λίγο πριν κλείσει τα 50 του χρόνια.

Ξεκίνησαν μια εκστρατεία για να προσελκύσουν οικογένειες στη Φουρνά, προσφέροντας χρήματα εγκατάστασης που συγκεντρώθηκαν από ιδιωτικές δωρεές και προγράμματα του δήμου.

Φουρνά Ευρυτανίας: Πώς ζουν οι οικογένειες που μετακόμισαν εκεί -Τι δουλειές κάνουν, ποια είναι η καθημερινότητά τους

Δύο οικογένειες μετακόμισαν ήδη στο χωριό

Κι αυτό είχε αποτέλεσμα: Δύο οικογένειες έχουν μετακομίσει στο χωριό, άλλες πέντε βρίσκονται σε μια λίστα αναμονής για το 2025 και εκατοντάδες άλλες έχουν κάνει έρευνες. Οκτώ παιδιά φοιτούν πλέον στο δημοτικό σχολείο του χωριού.

Η δασκάλα του χωριού Παναγιώτα Διαμάντη

Ο Ντούσικος, ο οποίος αισθάνεται εξίσου άνετα πίσω από το τιμόνι του φορτηγού του ή μπροστά από το ιερό της εκκλησίας, αναφέρει ότι η πρωτοβουλία εμπνεύστηκε εν μέρει από τις εκκλήσεις της Ιεραρχίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας που προέτρεπαν τους κληρικούς να προωθήσουν την οικογενειακή ζωή.

«Νομίζω ότι κάναμε το αυτονόητο: Βοηθήσαμε τους ανθρώπους εδώ να κρατήσουν το χωριό μας ζωντανό» σημειώνει στο AP, μπροστά από την εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Χριστού στην κεντρική πλατεία. «Φυσικά, η ζωή στο χωριό δεν είναι για όλους. Πρέπει να είσαι καλός στις χειρωνακτικές εργασίες» προσθέτει.

Η Παναγιώτα Διαμάντη, η μοναδική δασκάλα του δημοτικού σχολείου στη Φούρνα και συνιδρύτρια της πρωτοβουλίας «Νέα ζωή στο χωριό», επισημαίνει ότι η επείγουσα κατάσταση είναι αισθητή. «Αν δεν έρθουν παιδιά, ο δάσκαλος θα πάρει μετάθεση και το σχολείο θα κλείσει. Και ένα κλειστό σχολείο δεν θα ξανανοίξει ποτέ. Χρειαζόμαστε τολμηρή δράση» εξηγεί στο Associated Press.

Μετά το μάθημα, η δασκάλα παίζει μαζί με τους 8 μαθητές της dodgeball στην αυλή του σχολείου. Κι όπως σημειώνει το AP, τα παιδιά είναι κάτι σαν διασημότητες στο χωριό - τα γενέθλιά τους γιορτάζονται στην κεντρική πλατεία.

Πώς τους υποδέχθηκαν οι κάτοικοι του χωριού

Η Βασιλική Εμμανουήλ μετακόμισε στη Φουρνά με τα έξι της παιδιά -πέντε γιους και μία κόρη- και λέει ότι όλοι είναι πολύ ευγενικοί μαζί της. Οι κάτοικοι του χωριού τής αφήνουν φαγητό έξω από την πόρτα της κατά τη διάρκεια της νύχτας και την ενθαρρύνουν να ανοίξει ξανά τον παλιό φούρνο του χωριού όταν ο σύζυγός της επιστρέψει από τη δουλειά του στη Γερμανία.

Η οικογένεια της Βασιλικής Εμμανουήλ

«Είμαι εδώ σχεδόν τρεις μήνες και θα ήμουν αχάριστη αν έλεγα ότι δυσκολεύτηκα» λέει η Εμμανουήλ. «Ο παπάς και η παπαδιά με αντιμετωπίζουν σαν να είμαι μέλος της οικογένειάς τους. Ολόκληρο το χωριό είναι στο πλευρό μας, από την προσφορά καθημερινών ειδών πρώτης ανάγκης μέχρι τη συναισθηματική υποστήριξη».

Και πώς τους είδαν οι κάτοικοι του χωριού

Όσο για τους κατοίκους του χωριού, η εμφάνιση των παιδιών στην εκκλησία και στους δρόμους, που μέχρι πρότινος ήταν άδειοι και ήσυχοι, τους αιφνιδίασε.

«Στην αρχή δεν πίστευα ποτέ ότι θα έρχονταν οικογένειες να ζήσουν εδώ. Είναι ένα απομακρυσμένο χωριό, πολύ μικρό, χωρίς πολλά πράγματα να κάνεις» δήλωσε ο ιδιοκτήτης τοπικής επιχείρησης Γιώργος Βασιλικούδης.

Κάτοικοι στην κεντρική πλατεία του χωριού

«Όμως, προς έκπληξή μου, ήρθαν οικογένειες και είναι ευτυχισμένες. Είναι πολύ καλό για το χωριό και για τους ανθρώπους που έχουν καταστήματα και επιχειρήσεις. Για άλλα χωριά, αποτελεί παράδειγμα. Είναι μια καλή αρχή» πρόσθεσε ο Βασιλικούδης, ο οποίος διατηρεί εστιατόριο και ξενώνα.