Τατιάνα Μπλάτνικ: Τι έμαθα από την κηδεία του πεθερού μου, τέως βασιλιά Κωνσταντίνου -«Οι άγρυπνες νύχτες...»

Συντετριμμένη από τον θάνατο του πεθερού της, τέως βασιλιά Κωνσταντίνου, εξακολουθεί να είναι η Τατιάνα Μπλάτνικ. 

Η σύζυγος του Νικολάου Γλύξμπουργκ, τρίτου γιου του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου και της Άννας Μαρία, εξήγησε σε ανάρτησή της πώς βίωσε η οικογένεια τις προετοιμασίες για την κηδεία που έγινε στις 16 Ιανουαρίου καθώς και τα συναισθήματα που την κατακλύζουν καθώς θυμάται όλα όσα συνέβησαν στο τελευταίο αντίο στον πεθερό της, ο οποίος πέθανε στις 10 Ιανουαρίου μετά από αρκετές ημέρες νοσηλείας σε ιδιωτικό νοσοκομείο της Αθήνας. 

Οι άγρυπνες νύχτες της οικογένειας για την οργάνωση της κηδείας

Η Τατιάνα Μπλάτνικ εξήγησε ότι όλη η οικογένεια πέρασε μια «εβδομάδα άγρυπνων νυχτών για να οργανώσει μια άψογη κηδεία, εξασφαλίζοντας την υποδοχή οκτώ αρχηγών κρατών και πολλών ακόμη βασιλικών οικογενειών και αξιωματούχων.

Αναγνωρίζει επίσης πως δεν ήταν «εύκολη υπόθεση» η πραγματοποίηση μιας τέτοιας κλίμακας εκδήλωσης, αλλά είναι πολύ ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα: «Ποτέ δεν ήμουν πιο περήφανη που συμμετείχα σε μια τέτοια ιστορική στιγμή και σε αυτή την οικογένεια που εργάστηκε με χάρη, ταπεινότητα και σιωπηλή δύναμη, υποστηριζόμενη και βοηθούμενη από τόσους πολλούς». 

Τι γράφει στην πρώτη της ανάρτηση η Τατιάνα Μπλάτνικ

Στην πρώτη της λοιπόν ανάρτηση μετά την κηδεία του πεθερού της η Τατιάνα Μπλάτνικ μοιράστηκε στιγμιότυπα από την τελετή και έγραψε: «Οικογένεια. Ενότητα. Δύναμη. Αξιοπρέπεια. Παράδοση. Περηφάνια. Όλες αυτές οι λέξεις έρχονται στο μυαλό μου καθώς κοιτάζω φωτογραφίες από σχεδόν δύο εβδομάδες πριν. Τα δάκρυα έρχονται ακόμα στα μάτια μου όταν σκέφτομαι πώς αυτή η οικογένεια ενώθηκε για να διασφαλίσει πως ο πατέρας, ο σύζυγος, ο παππούς, ο αδερφός και πρώην αρχηγός κράτους αναπαύθηκε – με αξιοπρέπεια. 

Μια εβδομάδα άγρυπνων νυχτών για να οργανωθεί μια απρόσκοπτη κηδεία, εξασφαλίζοντας τη φιλοξενία οκτώ αρχηγών κρατών και πολλών ακόμη βασιλικών οικογενειών και αξιωματούχων. Δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Ποτέ δεν ήμουν πιο περήφανη που συμμετείχα σε μια τέτοια ιστορική στιγμή και για αυτή την οικογένεια που εργάστηκε με χάρη, ταπεινότητα και με ήρεμη δύναμη, υποστηριζόμενη και βοηθούμενη από τόσους πολλούς.

Είπα στην προηγούμενη ανάρτησή μου ότι έμαθα την "αγάπη για την πατρίδα" από τον πεθερό μου. Αυτό που είδα και ένιωσα περισσότερο από ποτέ με τον θάνατό του είναι η έννοια της οικογένειας. Η κληρονομιά του θα ζει για πάντα μέσα από την αγάπη της οικογένειας και των ανθρώπων του.