Προεδρία Trump: Τέσσερα χρόνια που δεν έκαναν τελικά την «Αμερική μεγάλη ξανά»
Σε «ηλεκτρική» έχει μετατραπεί η καρέκλα πίσω από το Οβάλ γραφείο, για τον επόμενο ένοικό του, μετά από 4 χρόνια διακυβέρνησης D. Trump
Τέσσερα χρόνια πριν, το 2016, ο Donald Trump ήταν το outsider που κατάφερε να εκτοπίσει τη μόνη γυναίκα που διεκδίκησε με αξιώσεις, το προεδρικό αξίωμα κι έγινε πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, με την υπόσχεση να κάνει την «Αμερική Μεγάλη Ξανά» και τα πράγματα γρήγορα και διαφορετικά για λογαριασμό του αμερικανικού λαού, μέσω της απόλυτης βούλησης που τον διακρίνει και της ασυναγώνιστης γνώσης που επαίρεται πως κατέχει στην τέχνη της σύναψης συμφωνιών.
Αυτό που δεν υπολόγισε τότε όμως, είναι πως η διακυβέρνηση μιας υπερδύναμης δεν είναι όπως μιας ιδιόκτητης επιχείρησης όπου μπορείς να κάνεις ότι θέλεις και δεν είναι καθόλου εύκολη.
Τα πεπραγμένα μιας δύσκολης τετραετίας: Τι κατάφερε να υλοποιήσει, τι μένει σε εκκρεμότητα
Από τις Κινητοποιήσεις των Γυναικών στην Αξία των Μαύρων Ζωών και στις διαδηλώσεις με αφορμή το θάνατο του G.Floyd, από τις οικονομικές ανισότητες και ένα διαλυμένο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης που εκτίθεται λόγω της πανδημίας και εκθέτει τις ζωές των Αμερικανών σε κίνδυνο, σε μια μετατόπιση της ισορροπίας του δικαστικού κλάδου των ΗΠΑ και σε μια εξωτερική πολιτική που πέτυχε πολλά, αλλά συρρίκνωσε αντί να κάνει την Αμερική μεγάλη ξανά, περιλαμβάνονται θέματα που δημιούργησε ο ίδιος ο Trump και άλλα που δεν ξεκίνησαν όταν ο D.Trump μπήκε στον Λευκό Οίκο και θα συνεχιστούν πολύ μετά τις 3 Νοεμβρίου.
Όταν ο Πρόεδρος Trump μπήκε στον Λευκό Οίκο, η κυβέρνησή του είχε έναν σαφή στόχο: να διαγράψει τα τελευταία οκτώ χρόνια της κυβέρνησης Obama.
Μεγάλο μέρος της απορρύθμισης που συνέβη τα τελευταία τέσσερα χρόνια μπορεί να μην κυριάρχησε στα πρωτοσέλιδα, αλλά θα έχει τεράστιο αντίκτυπο στην κοινωνία, στο περιβάλλον, στην οικονομία και τα χρηματοπιστωτικά συστήματα των ΗΠΑ για τα επόμενα χρόνια.
Φροντίδα υγείας
Ο Πρόεδρος Trump προχώρησε στην πιο σημαντική αναθεώρηση του φορολογικού συστήματος των ΗΠΑ από τον Πρόεδρο Ronald Reagan, πέτυχε ένα πιο δεξιόστροφο Ανώτατο Δικαστήριο με τρεις συντηρητικούς δικαστές, γεγονός που ήθελε και το κατάφερε μετά και την έγκριση της τοποθέτησης της Amy Coney Barrett προ ημερών, όμως απέτυχε να ανατρέψει τον Νόμο για την Προσιτή Φροντίδα στις πρώτες μέρες του στην εξουσία.
Ο Trump κατόρθωσε να υπονομεύσει τον νόμο Obamacare περί ευρείας υγειονομικής περίθαλψης του πληθυσμού, του Προέδρου Barack Obama, αλλά δεν υλοποίησε την υπόσχεσή του να αντικαταστήσει τον Νόμο περί Προσιτής Φροντίδας.
Μόνο τμήματα του νόμου ξερίζωσε, όπως μείωσε τις περιόδους εγγραφής, ορισμένες επιδοτήσεις τελείωσαν και η ατομική εντολή – δηλ. το πρόστιμο για άτομα χωρίς ασφάλιση υγείας – καταργήθηκε.
Παραμένει στόχος και της επόμενης θητείας του η αντικατάσταση του με κάτι «πολύ καλύτερο και πολύ λιγότερο ακριβό», όπως υποστήριξε σε συνέντευξή του στο "60 Minutes" του CBS.
Αποτέλεσμα των παρεμβάσεών του ήταν η αύξηση του αριθμού των ανασφάλιστων Αμερικανών.
Σύμφωνα με στοιχεία του Γραφείου Απογραφής του Σεπτεμβρίου 2020, σχεδόν 30 εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ δεν είχαν ασφαλιστική κάλυψη το 2019, περίπου 1 εκατομμύριο περισσότεροι από 2018.
Αυτό που δεν υπολόγισε τότε όμως, είναι πως η διακυβέρνηση μιας υπερδύναμης δεν είναι όπως μιας ιδιόκτητης επιχείρησης όπου μπορείς να κάνεις ότι θέλεις και δεν είναι καθόλου εύκολη.
Τα πεπραγμένα μιας δύσκολης τετραετίας: Τι κατάφερε να υλοποιήσει, τι μένει σε εκκρεμότητα
Από τις Κινητοποιήσεις των Γυναικών στην Αξία των Μαύρων Ζωών και στις διαδηλώσεις με αφορμή το θάνατο του G.Floyd, από τις οικονομικές ανισότητες και ένα διαλυμένο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης που εκτίθεται λόγω της πανδημίας και εκθέτει τις ζωές των Αμερικανών σε κίνδυνο, σε μια μετατόπιση της ισορροπίας του δικαστικού κλάδου των ΗΠΑ και σε μια εξωτερική πολιτική που πέτυχε πολλά, αλλά συρρίκνωσε αντί να κάνει την Αμερική μεγάλη ξανά, περιλαμβάνονται θέματα που δημιούργησε ο ίδιος ο Trump και άλλα που δεν ξεκίνησαν όταν ο D.Trump μπήκε στον Λευκό Οίκο και θα συνεχιστούν πολύ μετά τις 3 Νοεμβρίου.
Όταν ο Πρόεδρος Trump μπήκε στον Λευκό Οίκο, η κυβέρνησή του είχε έναν σαφή στόχο: να διαγράψει τα τελευταία οκτώ χρόνια της κυβέρνησης Obama.
Μεγάλο μέρος της απορρύθμισης που συνέβη τα τελευταία τέσσερα χρόνια μπορεί να μην κυριάρχησε στα πρωτοσέλιδα, αλλά θα έχει τεράστιο αντίκτυπο στην κοινωνία, στο περιβάλλον, στην οικονομία και τα χρηματοπιστωτικά συστήματα των ΗΠΑ για τα επόμενα χρόνια.
Φροντίδα υγείας
Ο Πρόεδρος Trump προχώρησε στην πιο σημαντική αναθεώρηση του φορολογικού συστήματος των ΗΠΑ από τον Πρόεδρο Ronald Reagan, πέτυχε ένα πιο δεξιόστροφο Ανώτατο Δικαστήριο με τρεις συντηρητικούς δικαστές, γεγονός που ήθελε και το κατάφερε μετά και την έγκριση της τοποθέτησης της Amy Coney Barrett προ ημερών, όμως απέτυχε να ανατρέψει τον Νόμο για την Προσιτή Φροντίδα στις πρώτες μέρες του στην εξουσία.
Ο Trump κατόρθωσε να υπονομεύσει τον νόμο Obamacare περί ευρείας υγειονομικής περίθαλψης του πληθυσμού, του Προέδρου Barack Obama, αλλά δεν υλοποίησε την υπόσχεσή του να αντικαταστήσει τον Νόμο περί Προσιτής Φροντίδας.
Μόνο τμήματα του νόμου ξερίζωσε, όπως μείωσε τις περιόδους εγγραφής, ορισμένες επιδοτήσεις τελείωσαν και η ατομική εντολή – δηλ. το πρόστιμο για άτομα χωρίς ασφάλιση υγείας – καταργήθηκε.
Παραμένει στόχος και της επόμενης θητείας του η αντικατάσταση του με κάτι «πολύ καλύτερο και πολύ λιγότερο ακριβό», όπως υποστήριξε σε συνέντευξή του στο "60 Minutes" του CBS.
Αποτέλεσμα των παρεμβάσεών του ήταν η αύξηση του αριθμού των ανασφάλιστων Αμερικανών.
Σύμφωνα με στοιχεία του Γραφείου Απογραφής του Σεπτεμβρίου 2020, σχεδόν 30 εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ δεν είχαν ασφαλιστική κάλυψη το 2019, περίπου 1 εκατομμύριο περισσότεροι από 2018.
Υποδομές
Η θέσπιση της εβδομάδας των υποδομών απέτυχε να θεσπιστεί από άλλα προβλήματα.
Στην εναρκτήρια ομιλία του το 2016, ο Trump είπε ότι θα ανοικοδομήσει τους εθνικούς αυτοκινητόδρομους, γέφυρες, σήραγγες, αεροδρόμια, σχολεία και νοσοκομεία, καθιστώντας την αμερικανική υποδομή «δεμένη» και δημιουργώντας εκατομμύρια θέσεις εργασίας για τους Αμερικανούς, όμως τέσσερα χρόνια αργότερα, τα λόγια δεν μεταφράστηκαν σε… νομοθεσία.
Τον Απρίλιο του 2019, ο Trump κατέληξε σε συμφωνία με την Πρόεδρο της Βουλής Nancy Pelosi και τον ηγέτη της μειοψηφίας της Γερουσίας Chuck Schumer, σε συμφωνία για ένα σχέδιο υποστήριξης υποδομών ύψους 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Τον Μάρτιο, ανέστησε το «ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ & ΧΡΥΣΟ» σχέδιο για δαπάνες υποδομών προκειμένου να βοηθήσει την κλονισμένη οικονομία να συνέλθει από το σοκ της πανδημίας.
Ενώ η Pelosi και ο Schumer υποστήριξαν ξανά τις μεγάλες δαπάνες για υποδομές, οι Γερουσιαστές αντιμετώπιζαν τις ελλείψεις.
Φόροι και χρέη
Προ τετραετίας είχε υποστηρίξει πως ο έλεγχος των εισοδημάτων του ήταν «υπό έλεγχο ρουτίνας», υποσχόμενος απελευθέρωση των στοιχείων μόλις θα ολοκληρωνόταν το IRS.
Τέσσερα χρόνια μετά, το IRS δεν έχει ακόμη ολοκληρώσει το έργο του και ο πρόεδρος δεν έχει ακόμη εκπληρώσει την υπόσχεσή του να αποδεσμεύσει τις φορολογικές του δηλώσεις.
Κανένας νόμος δεν υποχρέωσε τον Trump να δημοσιοποιήσει τις φορολογικές του επιστροφές.
Τα μεγάλα ερωτήματα σχετικά με την οικονομική του κατάσταση τέθηκαν μετά την αποκάλυψη πως χρωστά περισσότερα από 400 εκατομμύρια δολάρια.
Και αυτό είναι ένα μέγα θέμα αφού, οι ειδικοί δεοντολογίας, ανησυχούν για τυχόν χειραγώγηση του προέδρου των ΗΠΑ από εκείνους στους οποίους είναι χρεωμένος.
Οι New York Times ανέφεραν τον περασμένο μήνα ότι το χρέος του Trump περιλαμβάνει περισσότερα από 300 εκατομμύρια δολάρια σε δάνεια που θα λήξουν τα επόμενα τέσσερα χρόνια.
Ο Trump υποβαθμίζει τα χρέη του σε σχέση με την περιουσία του και παραμένει ο μόνος πρόεδρος μετά το Watergate του Nixon που δεν δημοσιοποίησε τις φορολογικές του δηλώσεις.
Μετανάστευση - Τείχος
Υποσχέθηκε να αντιμετωπίσει με αποφασιστικότητα την παράνομη μετανάστευση και το κατάφερε: αύξησε τις συλλήψεις των μεταναστών στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού.
Ήδη πριν από το ξεκίνημα της θητείας του, το καλοκαίρι του 2015 μιλούσε για το χτίσιμο ενός τείχους δηλώνοντας σθεναρά «Σημειώστε τα λόγια μου».
Με το που ανέλαβε καθήκοντα θέλοντας να επιβληθεί ως ο πολιτικός που κρατά το λόγο του, υποστήριξε ότι θα χτίσει «ένα μεγάλο, μεγάλο τείχος στα νότια σύνορά μας», και μάλιστα πως για το τείχος αυτό θα κάνει το Μεξικό να πληρώσει για αυτό.
Τέσσερα χρόνια μετά το τείχος αποτελεί εκκρεμότητα: από τα 450 μίλια που θα χτίζονταν ως το τέλος του 2020, έχουν κατασκευαστεί τα 371, έχουν αντικατασταθεί εκατοντάδες άλλα που προορίζονταν για να σταματούν τα αυτοκίνητα, ενώ οι ψηλοί του τοίχοι απλά εγείρουν αντιδράσεις από οικολόγους για τη ζημιά που προκαλεί στην άγρια ζωή και τα γύρω οικοσυστήματα.
Το Μεξικό αρνήθηκε σταθερά να πληρώσει για το τείχος των συνόρων, ωστόσο, ο Trump σε ομιλία του προ μηνών, υποστήριξε ότι το τείχος το πληρώνουν εν μέρει, τα εμβάσματα μεξικανών μεταναστών που εργάζονται στις ΗΠΑ.
Όμως οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί: ό,τι έχει γίνει για το τείχος έχει πληρωθεί από τους Αμερικανούς φορολογούμενους κυρίως.
Επιπρόσθετα, ο Trump απελευθέρωσε το 2019, 3,6 δισεκατομμύρια δολάρια για το τείχος, μεταφέροντας χρήματα από στρατιωτικά κατασκευαστικά έργα, καθώς και 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια από εγκεκριμένες δαπάνες για ναρκωτικά.
Εξωτερική πολιτική
Όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, ο πρόεδρος τήρησε πολλές από τις υποσχέσεις του.
Όμως ένα κατακερματισμένο σύστημα μετανάστευσης και πολλές συμμαχίες σε τρικυμία, λόγω της Προτεραιότητας της Αμερικής, «America First», δεν έκαναν την Αμερική μεγάλη… την οδήγησαν σε μεγαλύτερη εσωστρέφεια, συρρίκνωσαν την παγκόσμια ισχύ και επιρροή της, δημιούργησαν κενό ισχύος, δίνοντας πάτημα σε περιφερειακούς δρώντες να ανακατεύουν την τράπουλα της επιρροής σε καίρια σημεία του πλανήτη για αφύπνιση περιφερειακών δυνάμεων.
Δεν ξεκίνησε κανένα νέο πόλεμο.
Μείωσε τον αριθμό των Αμερικανών στρατιωτών στο Αφγανιστάν και τη Μέση Ανατολή.
Το Ισλαμικό Κράτος έχασε τα εδάφη του, ενώ ο ηγέτης της τρομοκρατικής οργάνωσης σκοτώθηκε σε επιδρομή Αμερικανών καταδρομέων.
Οδήγησε τους συμμάχους των ΗΠΑ να σκεφτούν έναν κόσμο στον οποίο οι ΗΠΑ δεν είναι πλέον ανάδοχοι της ασφάλειάς τους.
Ο κ. Trump υπήρξε προσβλητικός προς τους συμμάχους των ΗΠΑ, ιδιαίτερα προς τη Γερμανίδα καγκελάριο Angela Merkel, ενώ έδειξε γοητευμένος από απολυταρχικούς ηγέτες όπως οι Putin, Xi, Kim.
Ωστόσο, δεν δίστασε να συγκρουστεί μαζί τους.
ΝΑΤΟ
Αμφισβήτησε το ΝΑΤΟ, θεωρώντας ότι «πουλάει προστασία», όχι ότι είναι μια συμμαχία αμοιβαίας άμυνας, οπότε οι σύμμαχοι θα πρέπει να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη.
Η απότομη προσέγγιση του Trump οδήγησε σε μια συζήτηση αναφορικά με την ευρωπαϊκή άμυνα, που θα ήταν δύσκολο να φανταστούμε ότι θα γινόταν διαφορετικά.
Οταν πριν από δύο χρόνια αμφισβήτησε την ιδέα πως το ΝΑΤΟ θα πρέπει να υπερασπιστεί το Μαυροβούνιο -μια χώρα που πολλοί Αμερικανοί δεν μπορούν να εντοπίσουν στον χάρτη-, το κατεστημένο της Ουάσινγκτον μετά βίας μπόρεσε να συγκρατήσει την οργή του.
Αλλά ο Trump διοχέτευε απλώς το αίσθημα και την άποψη του μέσου Αμερικανού.
Μπορεί να είναι ριψοκίνδυνο να διαλύσεις το ΝΑΤΟ.
Αλλά δεν είναι εξωφρενικό να συζητήσεις το αν οι ΗΠΑ θα πρέπει να διακινδυνεύσουν έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο για μακρινά μέρη.
Κίνα
O Trump ταυτοποίησε την Κίνα ως την κυρίαρχη απειλή των ΗΠΑ, σε έναν κόσμο όπου ανταγωνίζονται οι μεγάλες δυνάμεις.
Η ισχυρότερη «κληρονομιά» εξωτερικής πολιτικής που αφήνει ο Trump είναι ο νέος ψυχρός του πόλεμος με την Κίνα.
Κάποιες από τις ενέργειές του είναι ξεκάθαρο πως «γύρισαν μπούμερανγκ».
Ο εμπορικός του πόλεμος δεν έχει κάνει τίποτα για να συρρικνωθεί το έλλειμμα ΗΠΑ-Κίνας που κληρονόμησε.
Θα ήταν όμως υπερβολή να τον κατηγορήσουμε για την πιο επιθετική στάση της Κίνας.
Αυτή ήταν απόφαση του κ. Χi και προϋπήρχε του Trump.
Οι ΗΠΑ και η Κίνα μπορεί τώρα να βρίσκονται σε μια επικίνδυνη πορεία σύγκρουσης.
Αλλά επ’ αυτού, και αυτό είναι ασυνήθιστο, ο Trump ηγείται της δικομματικής συναίνεσης που υπάρχει.
Ο κορωνοϊός άφησε στη μέση και πολλά θέματα άλυτα να οξύνουν τις αντιπαλότητες όπως τα 5G δίκτυα και η διείσδυση τηςHuawei, επιβαρύνοντας την ατζέντα των μεταξύ τους θεμάτων.
Είναι αμφίβολο αν η ανταγωνιστική και εν δυνάμει συγκρουσιακή σχέση με την Κίνα οφελεί τις ΗΠΑ μακροπρόθεσμα, όπως και η όξυνση των ανταγωνισμών με την Ευρώπη.
Ρωσία
Μετά από τέσσερα χρόνια ερευνών, καταγγελιών, καταγγελίες και δίκες, εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά που δεν γνωρίζουμε για τις προσπάθειες της Ρωσίας να παρέμβει στις εκλογές του 2016.
Αλλά ένα πράγμα που αποκάλυψε η έρευνα του Ρόμπερτ Μούλερ και η δίκη κατηγορίας είναι ο Πρόεδρος Trump και η εκστρατεία του θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να κερδίσει.
Ατελείωτοι πόλεμοι
Μπορεί να είναι ο μόνος πρόεδρος μετά τον Jimmy Carter που δεν έκανε πόλεμο, ωστόσο δεν τήρησε 100% την υπόσχεσή του να φέρει τους Αμερικανούς στρατιώτες πίσω στη πατρίδα, από τους ατέλειωτους πολέμους της Αμερικής όπως τους αποκάλεσε:
Το 2016 που ανέλαβε το τιμόνι του Λευκού Οίκου, ο αριθμός των αμερικανικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν ήταν περίπου 8.400 και υπήρχαν περίπου 6.800 στρατεύματα στο Ιράκ.
Όσον αφορά στο Ιράκ, ο αριθμός των στρατευμάτων των ΗΠΑ έχει μειωθεί από 5.000 σε περίπου 3.000, αν και αξιωματούχοι λένε ότι ο αριθμός είναι υψηλότερος.
Το 2017, σε έναν χρόνο ο αριθμός τους στο Αφγανιστάν άγγιξε τους 15.000 κατόπιν αιτήσεων των διοικητών για να αντιστρέψουν τα πενιχρά αποτελέσματα στην εκπαίδευση των αφγανικών δυνάμεων, κατά του Ισλαμικού κράτους και προκειμένου να ασκήσουν μεγαλύτερη πίεση στους Ταλιμπάν για να τους εξαναγκάσουν να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Μόλις τον Φεβρουάριο του 2020, οι ΗΠΑ και οι Ταλιμπάν υπέγραψαν συμφωνία υπό τον όρο της πλήρους απόσυρσης των αμερικανικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν.
Και τώρα, παραμονή των εκλογών κάνει ό,τι μπορεί για να επισπεύσει την επιστροφή τους από το Αφγανιστάν, ως το τέλος του χρόνου, με το Πεντάγωνο να υποστηρίζει πως ο αριθμός των στρατιωτών εκεί θα μειωθεί στους 4.500 ως τον Νοέμβριο, αλλά δεν υπάρχει πλάνο επιστροφής για όλους ως το τέλος του 2020, ούτε και για σχέδιο μείωσης του αριθμού τους σε 2.500 ως τις αρχές του 2021.
Αυτή την εβδομάδα, ο πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του κ. Trump, HR McMaster, συνέκρινε την απόσυρση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν σήμερα, με τον κατευνασμό του Αδόλφου Χίτλερ από το Μόναχο το 1938.
Μέση Ανατολή
Από τις προεκλογικές του δεσμεύσεις ο Trump υποστήριξε ότι θα μπορούσε να μεσολαβήσει για μια μακροχρόνια ειρήνη μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης.
Τον Μάιο του 2017 ο Trump δήλωσε σίγουρος πως θα γίνει.
«Θα το κάνουμε», είπε και έθεσε τον γαμπρό και τον ανώτερο σύμβουλό του Τζάρεντ Κούσνερ υπεύθυνο.
Μετέφερε την αμερικανική πρεσβεία στο Ισραήλ από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ, ένα βήμα που έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από τους Ισραηλινούς και τους χριστιανούς υποστηρικτές του στις ΗΠΑ, αλλά εξόργισε τους Παλαιστίνιους ηγέτες.
Στα συν του, η μεγάλη νίκη που σημείωσε η συμφωνία εξομάλυνσης σχέσεων υπό την αιγίδα των ΗΠΑ, μεταξύ των Μπαχρέιν, Σουδάν και Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων - τριών αραβικών κρατών, με το Ισραήλ.
Μπορεί η συμφωνία να είναι σημαντική, όμως, οι συμφωνίες μεταξύ εθνών που δεν ήταν ποτέ σε άμεση σύγκρουση δεν εξυπηρετούν τελικά τον μεγάλο και αόριστο στόχο της επίτευξης ειρήνης μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών.
Πανδημία και οι επιπτώσεις της
Ίσως, το πιο φλέγον θέμα για την 4η Νοεμβρίου κι εκείνον που θα βρεθεί στο Λευκό Οίκο, είναι η αντιμετώπιση της πανδημίας, το σωστό εμβόλιο, η «ανάρρωση» της οικονομίας, η διατήρηση ενός καλού κλίματος στις αγορές.
Ο D. Trump οδεύει προς τις εκλογές έχοντας στην πλάτη του πάνω από 220.000 θανάτους εξαιτίας της COVID-19 ως αυτό το στάδιο στις ΗΠΑ, τη χώρα που έχει υποστεί μακράν το σκληρότερο χτύπημα στον κόσμο.
«Κάποιος που ευθύνεται για τόσους πολλούς θανάτους δεν θα έπρεπε να παραμείνει πρόεδρος των ΗΠΑ», τόνισε ο Joe Biden στο δευτερο debate, κατηγορώντας τον ένοικο του Λευκού Οίκου πως εξακολουθεί να μην έχει «κανένα σχέδιο», προειδοποιώντας πως η χώρα μπαίνει σε «μαύρο χειμώνα» και δεσμευόμενος να «βάλει τέλος» στην αλλοπρόσαλλη πολιτική του Trump.
Ο Τραμπ αντέδρασε χρησιμοποιώντας τα συνηθισμένα του ρητορικά σχήματα, λέγοντας πως ο Biden θα επέβαλλε ξανά lockdown και θα «κατέστρεφε» την αμερικανική οικονομία ενόσω θα «κρυβόταν».
Kαι παρά το γεγονός ότι ανέλαβε «πλήρως την ευθύνη» για τη διαχείριση της πανδημίας, επέρριψε την ευθύνη για το πλήγμα που δέχεται η χώρα του στην Κίνα: «Δεν είναι δικό μου το φταίξιμο που ήρθε εδώ, η Κίνα φταίει», υποστήριξε.
«Ξεπερνάμε» την κρίση και «μαθαίνουμε να ζούμε με αυτόν», διότι «δεν έχουμε άλλη επιλογή» απάντησε ο Trump, αναφερόμενος στον κορωνοϊό, που επανέλαβε ότι «φεύγει», προκαλώντας την οξύτατη αντίδραση του Biden ο οποίος του απάντησε οργισμένα:
«Μαθαίνουμε να ζούμε με αυτόν;
Έλα τώρα.
Πεθαίνουμε απ’ αυτόν».
Και μένει να δούμε στις 3 Νοεμβρίου, αν θα τιμωρήσουν οι Αμερικανοί τον νυν προεδρό τους για αυτούς τους θανάτους, για την κοινωνική οργή ή την αύξηση της ανεργίας, όπως μαρτυρούν πολλές δημοσκοπήσεις, ή αν θα ταυτιστούν με τον δικό του τρόπο, δίνοντάς του την ευκαιρία να ολοκληρώσει τις δουλειές που έμειναν μισές.
Αλεξία Κοσίνα
www.bankingnews.gr
Η θέσπιση της εβδομάδας των υποδομών απέτυχε να θεσπιστεί από άλλα προβλήματα.
Στην εναρκτήρια ομιλία του το 2016, ο Trump είπε ότι θα ανοικοδομήσει τους εθνικούς αυτοκινητόδρομους, γέφυρες, σήραγγες, αεροδρόμια, σχολεία και νοσοκομεία, καθιστώντας την αμερικανική υποδομή «δεμένη» και δημιουργώντας εκατομμύρια θέσεις εργασίας για τους Αμερικανούς, όμως τέσσερα χρόνια αργότερα, τα λόγια δεν μεταφράστηκαν σε… νομοθεσία.
Τον Απρίλιο του 2019, ο Trump κατέληξε σε συμφωνία με την Πρόεδρο της Βουλής Nancy Pelosi και τον ηγέτη της μειοψηφίας της Γερουσίας Chuck Schumer, σε συμφωνία για ένα σχέδιο υποστήριξης υποδομών ύψους 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Τον Μάρτιο, ανέστησε το «ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ & ΧΡΥΣΟ» σχέδιο για δαπάνες υποδομών προκειμένου να βοηθήσει την κλονισμένη οικονομία να συνέλθει από το σοκ της πανδημίας.
Ενώ η Pelosi και ο Schumer υποστήριξαν ξανά τις μεγάλες δαπάνες για υποδομές, οι Γερουσιαστές αντιμετώπιζαν τις ελλείψεις.
Φόροι και χρέη
Προ τετραετίας είχε υποστηρίξει πως ο έλεγχος των εισοδημάτων του ήταν «υπό έλεγχο ρουτίνας», υποσχόμενος απελευθέρωση των στοιχείων μόλις θα ολοκληρωνόταν το IRS.
Τέσσερα χρόνια μετά, το IRS δεν έχει ακόμη ολοκληρώσει το έργο του και ο πρόεδρος δεν έχει ακόμη εκπληρώσει την υπόσχεσή του να αποδεσμεύσει τις φορολογικές του δηλώσεις.
Κανένας νόμος δεν υποχρέωσε τον Trump να δημοσιοποιήσει τις φορολογικές του επιστροφές.
Τα μεγάλα ερωτήματα σχετικά με την οικονομική του κατάσταση τέθηκαν μετά την αποκάλυψη πως χρωστά περισσότερα από 400 εκατομμύρια δολάρια.
Και αυτό είναι ένα μέγα θέμα αφού, οι ειδικοί δεοντολογίας, ανησυχούν για τυχόν χειραγώγηση του προέδρου των ΗΠΑ από εκείνους στους οποίους είναι χρεωμένος.
Οι New York Times ανέφεραν τον περασμένο μήνα ότι το χρέος του Trump περιλαμβάνει περισσότερα από 300 εκατομμύρια δολάρια σε δάνεια που θα λήξουν τα επόμενα τέσσερα χρόνια.
Ο Trump υποβαθμίζει τα χρέη του σε σχέση με την περιουσία του και παραμένει ο μόνος πρόεδρος μετά το Watergate του Nixon που δεν δημοσιοποίησε τις φορολογικές του δηλώσεις.
Μετανάστευση - Τείχος
Υποσχέθηκε να αντιμετωπίσει με αποφασιστικότητα την παράνομη μετανάστευση και το κατάφερε: αύξησε τις συλλήψεις των μεταναστών στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού.
Ήδη πριν από το ξεκίνημα της θητείας του, το καλοκαίρι του 2015 μιλούσε για το χτίσιμο ενός τείχους δηλώνοντας σθεναρά «Σημειώστε τα λόγια μου».
Με το που ανέλαβε καθήκοντα θέλοντας να επιβληθεί ως ο πολιτικός που κρατά το λόγο του, υποστήριξε ότι θα χτίσει «ένα μεγάλο, μεγάλο τείχος στα νότια σύνορά μας», και μάλιστα πως για το τείχος αυτό θα κάνει το Μεξικό να πληρώσει για αυτό.
Τέσσερα χρόνια μετά το τείχος αποτελεί εκκρεμότητα: από τα 450 μίλια που θα χτίζονταν ως το τέλος του 2020, έχουν κατασκευαστεί τα 371, έχουν αντικατασταθεί εκατοντάδες άλλα που προορίζονταν για να σταματούν τα αυτοκίνητα, ενώ οι ψηλοί του τοίχοι απλά εγείρουν αντιδράσεις από οικολόγους για τη ζημιά που προκαλεί στην άγρια ζωή και τα γύρω οικοσυστήματα.
Το Μεξικό αρνήθηκε σταθερά να πληρώσει για το τείχος των συνόρων, ωστόσο, ο Trump σε ομιλία του προ μηνών, υποστήριξε ότι το τείχος το πληρώνουν εν μέρει, τα εμβάσματα μεξικανών μεταναστών που εργάζονται στις ΗΠΑ.
Όμως οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί: ό,τι έχει γίνει για το τείχος έχει πληρωθεί από τους Αμερικανούς φορολογούμενους κυρίως.
Επιπρόσθετα, ο Trump απελευθέρωσε το 2019, 3,6 δισεκατομμύρια δολάρια για το τείχος, μεταφέροντας χρήματα από στρατιωτικά κατασκευαστικά έργα, καθώς και 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια από εγκεκριμένες δαπάνες για ναρκωτικά.
Εξωτερική πολιτική
Όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, ο πρόεδρος τήρησε πολλές από τις υποσχέσεις του.
Όμως ένα κατακερματισμένο σύστημα μετανάστευσης και πολλές συμμαχίες σε τρικυμία, λόγω της Προτεραιότητας της Αμερικής, «America First», δεν έκαναν την Αμερική μεγάλη… την οδήγησαν σε μεγαλύτερη εσωστρέφεια, συρρίκνωσαν την παγκόσμια ισχύ και επιρροή της, δημιούργησαν κενό ισχύος, δίνοντας πάτημα σε περιφερειακούς δρώντες να ανακατεύουν την τράπουλα της επιρροής σε καίρια σημεία του πλανήτη για αφύπνιση περιφερειακών δυνάμεων.
Δεν ξεκίνησε κανένα νέο πόλεμο.
Μείωσε τον αριθμό των Αμερικανών στρατιωτών στο Αφγανιστάν και τη Μέση Ανατολή.
Το Ισλαμικό Κράτος έχασε τα εδάφη του, ενώ ο ηγέτης της τρομοκρατικής οργάνωσης σκοτώθηκε σε επιδρομή Αμερικανών καταδρομέων.
Οδήγησε τους συμμάχους των ΗΠΑ να σκεφτούν έναν κόσμο στον οποίο οι ΗΠΑ δεν είναι πλέον ανάδοχοι της ασφάλειάς τους.
Ο κ. Trump υπήρξε προσβλητικός προς τους συμμάχους των ΗΠΑ, ιδιαίτερα προς τη Γερμανίδα καγκελάριο Angela Merkel, ενώ έδειξε γοητευμένος από απολυταρχικούς ηγέτες όπως οι Putin, Xi, Kim.
Ωστόσο, δεν δίστασε να συγκρουστεί μαζί τους.
ΝΑΤΟ
Αμφισβήτησε το ΝΑΤΟ, θεωρώντας ότι «πουλάει προστασία», όχι ότι είναι μια συμμαχία αμοιβαίας άμυνας, οπότε οι σύμμαχοι θα πρέπει να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη.
Η απότομη προσέγγιση του Trump οδήγησε σε μια συζήτηση αναφορικά με την ευρωπαϊκή άμυνα, που θα ήταν δύσκολο να φανταστούμε ότι θα γινόταν διαφορετικά.
Οταν πριν από δύο χρόνια αμφισβήτησε την ιδέα πως το ΝΑΤΟ θα πρέπει να υπερασπιστεί το Μαυροβούνιο -μια χώρα που πολλοί Αμερικανοί δεν μπορούν να εντοπίσουν στον χάρτη-, το κατεστημένο της Ουάσινγκτον μετά βίας μπόρεσε να συγκρατήσει την οργή του.
Αλλά ο Trump διοχέτευε απλώς το αίσθημα και την άποψη του μέσου Αμερικανού.
Μπορεί να είναι ριψοκίνδυνο να διαλύσεις το ΝΑΤΟ.
Αλλά δεν είναι εξωφρενικό να συζητήσεις το αν οι ΗΠΑ θα πρέπει να διακινδυνεύσουν έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο για μακρινά μέρη.
Κίνα
O Trump ταυτοποίησε την Κίνα ως την κυρίαρχη απειλή των ΗΠΑ, σε έναν κόσμο όπου ανταγωνίζονται οι μεγάλες δυνάμεις.
Η ισχυρότερη «κληρονομιά» εξωτερικής πολιτικής που αφήνει ο Trump είναι ο νέος ψυχρός του πόλεμος με την Κίνα.
Κάποιες από τις ενέργειές του είναι ξεκάθαρο πως «γύρισαν μπούμερανγκ».
Ο εμπορικός του πόλεμος δεν έχει κάνει τίποτα για να συρρικνωθεί το έλλειμμα ΗΠΑ-Κίνας που κληρονόμησε.
Θα ήταν όμως υπερβολή να τον κατηγορήσουμε για την πιο επιθετική στάση της Κίνας.
Αυτή ήταν απόφαση του κ. Χi και προϋπήρχε του Trump.
Οι ΗΠΑ και η Κίνα μπορεί τώρα να βρίσκονται σε μια επικίνδυνη πορεία σύγκρουσης.
Αλλά επ’ αυτού, και αυτό είναι ασυνήθιστο, ο Trump ηγείται της δικομματικής συναίνεσης που υπάρχει.
Ο κορωνοϊός άφησε στη μέση και πολλά θέματα άλυτα να οξύνουν τις αντιπαλότητες όπως τα 5G δίκτυα και η διείσδυση τηςHuawei, επιβαρύνοντας την ατζέντα των μεταξύ τους θεμάτων.
Είναι αμφίβολο αν η ανταγωνιστική και εν δυνάμει συγκρουσιακή σχέση με την Κίνα οφελεί τις ΗΠΑ μακροπρόθεσμα, όπως και η όξυνση των ανταγωνισμών με την Ευρώπη.
Ρωσία
Μετά από τέσσερα χρόνια ερευνών, καταγγελιών, καταγγελίες και δίκες, εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά που δεν γνωρίζουμε για τις προσπάθειες της Ρωσίας να παρέμβει στις εκλογές του 2016.
Αλλά ένα πράγμα που αποκάλυψε η έρευνα του Ρόμπερτ Μούλερ και η δίκη κατηγορίας είναι ο Πρόεδρος Trump και η εκστρατεία του θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να κερδίσει.
Ατελείωτοι πόλεμοι
Μπορεί να είναι ο μόνος πρόεδρος μετά τον Jimmy Carter που δεν έκανε πόλεμο, ωστόσο δεν τήρησε 100% την υπόσχεσή του να φέρει τους Αμερικανούς στρατιώτες πίσω στη πατρίδα, από τους ατέλειωτους πολέμους της Αμερικής όπως τους αποκάλεσε:
Το 2016 που ανέλαβε το τιμόνι του Λευκού Οίκου, ο αριθμός των αμερικανικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν ήταν περίπου 8.400 και υπήρχαν περίπου 6.800 στρατεύματα στο Ιράκ.
Όσον αφορά στο Ιράκ, ο αριθμός των στρατευμάτων των ΗΠΑ έχει μειωθεί από 5.000 σε περίπου 3.000, αν και αξιωματούχοι λένε ότι ο αριθμός είναι υψηλότερος.
Το 2017, σε έναν χρόνο ο αριθμός τους στο Αφγανιστάν άγγιξε τους 15.000 κατόπιν αιτήσεων των διοικητών για να αντιστρέψουν τα πενιχρά αποτελέσματα στην εκπαίδευση των αφγανικών δυνάμεων, κατά του Ισλαμικού κράτους και προκειμένου να ασκήσουν μεγαλύτερη πίεση στους Ταλιμπάν για να τους εξαναγκάσουν να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Μόλις τον Φεβρουάριο του 2020, οι ΗΠΑ και οι Ταλιμπάν υπέγραψαν συμφωνία υπό τον όρο της πλήρους απόσυρσης των αμερικανικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν.
Και τώρα, παραμονή των εκλογών κάνει ό,τι μπορεί για να επισπεύσει την επιστροφή τους από το Αφγανιστάν, ως το τέλος του χρόνου, με το Πεντάγωνο να υποστηρίζει πως ο αριθμός των στρατιωτών εκεί θα μειωθεί στους 4.500 ως τον Νοέμβριο, αλλά δεν υπάρχει πλάνο επιστροφής για όλους ως το τέλος του 2020, ούτε και για σχέδιο μείωσης του αριθμού τους σε 2.500 ως τις αρχές του 2021.
Αυτή την εβδομάδα, ο πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του κ. Trump, HR McMaster, συνέκρινε την απόσυρση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν σήμερα, με τον κατευνασμό του Αδόλφου Χίτλερ από το Μόναχο το 1938.
Μέση Ανατολή
Από τις προεκλογικές του δεσμεύσεις ο Trump υποστήριξε ότι θα μπορούσε να μεσολαβήσει για μια μακροχρόνια ειρήνη μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης.
Τον Μάιο του 2017 ο Trump δήλωσε σίγουρος πως θα γίνει.
«Θα το κάνουμε», είπε και έθεσε τον γαμπρό και τον ανώτερο σύμβουλό του Τζάρεντ Κούσνερ υπεύθυνο.
Μετέφερε την αμερικανική πρεσβεία στο Ισραήλ από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ, ένα βήμα που έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από τους Ισραηλινούς και τους χριστιανούς υποστηρικτές του στις ΗΠΑ, αλλά εξόργισε τους Παλαιστίνιους ηγέτες.
Στα συν του, η μεγάλη νίκη που σημείωσε η συμφωνία εξομάλυνσης σχέσεων υπό την αιγίδα των ΗΠΑ, μεταξύ των Μπαχρέιν, Σουδάν και Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων - τριών αραβικών κρατών, με το Ισραήλ.
Μπορεί η συμφωνία να είναι σημαντική, όμως, οι συμφωνίες μεταξύ εθνών που δεν ήταν ποτέ σε άμεση σύγκρουση δεν εξυπηρετούν τελικά τον μεγάλο και αόριστο στόχο της επίτευξης ειρήνης μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών.
Πανδημία και οι επιπτώσεις της
Ίσως, το πιο φλέγον θέμα για την 4η Νοεμβρίου κι εκείνον που θα βρεθεί στο Λευκό Οίκο, είναι η αντιμετώπιση της πανδημίας, το σωστό εμβόλιο, η «ανάρρωση» της οικονομίας, η διατήρηση ενός καλού κλίματος στις αγορές.
Ο D. Trump οδεύει προς τις εκλογές έχοντας στην πλάτη του πάνω από 220.000 θανάτους εξαιτίας της COVID-19 ως αυτό το στάδιο στις ΗΠΑ, τη χώρα που έχει υποστεί μακράν το σκληρότερο χτύπημα στον κόσμο.
«Κάποιος που ευθύνεται για τόσους πολλούς θανάτους δεν θα έπρεπε να παραμείνει πρόεδρος των ΗΠΑ», τόνισε ο Joe Biden στο δευτερο debate, κατηγορώντας τον ένοικο του Λευκού Οίκου πως εξακολουθεί να μην έχει «κανένα σχέδιο», προειδοποιώντας πως η χώρα μπαίνει σε «μαύρο χειμώνα» και δεσμευόμενος να «βάλει τέλος» στην αλλοπρόσαλλη πολιτική του Trump.
Ο Τραμπ αντέδρασε χρησιμοποιώντας τα συνηθισμένα του ρητορικά σχήματα, λέγοντας πως ο Biden θα επέβαλλε ξανά lockdown και θα «κατέστρεφε» την αμερικανική οικονομία ενόσω θα «κρυβόταν».
Kαι παρά το γεγονός ότι ανέλαβε «πλήρως την ευθύνη» για τη διαχείριση της πανδημίας, επέρριψε την ευθύνη για το πλήγμα που δέχεται η χώρα του στην Κίνα: «Δεν είναι δικό μου το φταίξιμο που ήρθε εδώ, η Κίνα φταίει», υποστήριξε.
«Ξεπερνάμε» την κρίση και «μαθαίνουμε να ζούμε με αυτόν», διότι «δεν έχουμε άλλη επιλογή» απάντησε ο Trump, αναφερόμενος στον κορωνοϊό, που επανέλαβε ότι «φεύγει», προκαλώντας την οξύτατη αντίδραση του Biden ο οποίος του απάντησε οργισμένα:
«Μαθαίνουμε να ζούμε με αυτόν;
Έλα τώρα.
Πεθαίνουμε απ’ αυτόν».
Και μένει να δούμε στις 3 Νοεμβρίου, αν θα τιμωρήσουν οι Αμερικανοί τον νυν προεδρό τους για αυτούς τους θανάτους, για την κοινωνική οργή ή την αύξηση της ανεργίας, όπως μαρτυρούν πολλές δημοσκοπήσεις, ή αν θα ταυτιστούν με τον δικό του τρόπο, δίνοντάς του την ευκαιρία να ολοκληρώσει τις δουλειές που έμειναν μισές.
Αλεξία Κοσίνα
www.bankingnews.gr
No comments:
Post a Comment