Η ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ #18

DEARLY BELOVED

Ο συνθέτης Jerome Kern το έγραψε σε στίχους του Johnny Mercer για το φιλμ του 1942 «You were never lovelier», όπου το ερμηνεύει ο Fred Astaire. Η πρώτη που τραγούδησε τη μελωδία ήταν η Margaret Whiting, η οποία ακόμα δεν είχε αρχίσει την επαγγελματική της σταδιοδρομία. Συνέβη στο σπίτι του Jerome Kern στο Whittier Drive του Beverly Hills. O Kern τής έδωσε την παρτιτούρα και τη συνόδευσε στο πιάνο. Ήταν τόσο τρακαρισμένη δίπλα στον κορυφαίο συνθέτη, που δεν μπορούσε ν’ αρθρώσει λέξη, όταν τελείωσε την ερμηνεία. «Εάν δε σου άρεσε, δε θα ήσουν σε θέση να το τραγουδήσεις τόσο καλά», είπε ο συνθέτης. Σε δίσκους έγινε επιτυχία από τους: Dinah Shore (1942), Alvino Rey (1942), Glenn Miller (1943).

DEEP IN MY HEART, DEAR

Το «Deep in my heart, dear», που έγραψε το 1924 για την οπερέτα «The student prince (in Heidelberg)» ο συνθέτης Sigmund Romberg σε στίχους της Dorothy Donnelly, είναι άσχετο με το «Deep in my heart», επίσης του 1924, σύνθεση του Vincent Youmans σε στίχους Zelda Sears για το μιούζικαλ εκείνης της χρονιάς «Lollipop». Σε δίσκους το έκαναν επιτυχία το 1924 και ο τενόρος Franklyn Baur και η ορχήστρα του Benny Krueger. Το φλογερό αυτό ντουέτο ερμηνεύεται στην κινηματογραφική έκδοση («The student prince») από τον Edmund Purdom (ντουμπλαρισμένο από τον Mario Lanza) και την Ann Blyth ενώ, επίσης, ακούγεται στο φιλμ που αναφέρεται στη ζωή του Romberg «Deep in my heart» (1954) και συγκεκριμένα στους τίτλους της αρχής, από χορωδία. Στο άλμπουμ με τη μουσική υπόκρουση της ταινίας «The student prince» που κυκλοφόρησε η RCA το 1954 το «Deep in my heart, dear» ερμηνεύουν ο Mario Lanza και η Elizabeth Doubleday (που δεν συμμετέχει στο φιλμ), ενώ η Ann Blyth το ηχογράφησε σε δίσκο 45 στροφών για λογαριασμό της MGM, που ήταν και παραγωγός του έργου. Πάντως και οι δύο ταινίες («The student prince» και «Deep in my heart») είναι παραγωγές της MGM. Σε μία από τις ηχογραφήσεις του «Deep in my heart» ερμηνευτές είναι η Roberta Peters και ο τενόρος Jan Peerce (1904-84).

DEEP IN THE HEART OF TEXAS

Όταν το 1941 η στιχουργός June Hershey έγραψε τους στίχους ενός τραγουδιού για το Τέξας, δεν είχε ακόμα επισκεφθεί τη μεγάλη πολιτεία. Ήταν το πιο επιτυχημένο τραγούδι της καριέρας της. Κι ήταν τόσο χαρακτηριστικό ώστε έμελλε να χρησιμοποιηθεί στην υπόκρουση πολλών ταινιών. Το «Deep in the heart of Texas» ακούγεται στις ταινίες του 1942 «Hi neighbour» με τον Roy Accuff, «Heart of the Rio Grande» με τον Gene Autry και «Deep in the heart of Texas» με τον Tex Ritter. Το 1943 στο «King of the cowboys» με τον Roy Rogers, το 1950 στο «I’ll get by» με τους Dennis Day/ Harry James, το 1951 στο «Rich, young and pretty» με ερμηνευτή τον Wendell Corey και στο «Texas carnival» με τον Howard Keel, το 1952 στο «With a song in my heart» με τις Susan Hayward και Thelma Ritter, το 1952 στο «The teahouse of the August moon» με τους Glenn Ford, Eddie Albert και Marlon Brando. Σε δίσκους η δημοφιλέστερη ηχογράφηση ήταν με τον Bing Crosby που τον συνοδεύει η ορχήστρα Woody Herman (1942). Την ίδια περίοδο μεγάλη απήχηση είχε στις εκτελέσεις των Alvino Rey, Horace Heidt, Merry Macs. Το 1962 ξαναγύρισε στην εκτέλεση του κιθαρίστα Duane Eddy.

DEEP PURPLE

Το «Deep Purple» ξεκίνησε σαν πιανιστική μελωδία το 1933. Την έγραψε ο Peter DeRose, που έχει δώσει επιτυχίες όπως «Somebody loves you». Το 1935, την παρουσίασε η ορχήστρα Paul Whiteman. To 1939, πρόσθεσε στίχους ο Mitchell Parish και την ίδια χρονιά κάνουν αίσθηση πέντε ηχογραφήσεις: του Larry Clinton, του Jimmy Dorsey, του Guy Lombardo, του Bing Crosby, του Artie Shaw. Το 1949 επιστρέφει στην εκτέλεση του Paul Weston, το 1957 του Billy Ward με τους Dominoes. Το 1963 ο Nino Tempo και η April Stevens ανεβαίνουν στο Νο 1 και το ξανακάνουν επιτυχία το 1976 ο Donny και η Marie Osmond. To «Deep Purple» ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία στην καριέρα της ορχήστρας Larry Clinton, που το απέδωσε με ερμηνεύτρια την Bea Wain, κι αποτέλεσε μοντέλο για εκατοντάδες άλλες εκτελέσεις. H Wain διακρίθηκε ως τραγουδίστρια ορχήστρας. Έγινε γνωστή χάρη στη συνεργασία της με τον Clinton.

DELICADO

Η σύνθεση του Βραζιλιάνου Waldyr Azevedo «Delicado» φθάνοντας το 1952 στις ΗΠΑ έγινε αμέσως τεράστια επιτυχία σε τέσσερις εκτελέσεις. Με τους Percy Faith (1/ 52), Stan Kenton (25/ 52), Ralph Flanagan (26/ 52), Dinah Shore (με την ορχήστρα Henri Rene – 28/ 52). Επίσης ηχογραφήθηκε από τις ορχήστρες Stanley Black, Frank Cordell κ. ά. Η εκτέλεση του Faith ξεχώρισε για έναν επιπλέον λόγο, για τον διαφορετικό τρόπο του τσέμπαλου που παίζει ο Stan Freeman. 

DELICIOUS

Στη δεκαετία του ’50 ήταν δημοφιλέστατη μια τηλεοπτικη σειρά κινουμένων σχεδίων με ήρωα τον πρεσβύωπα «Mr Magoo». Η φωνή του ανήκε στον ηθοποιό Jim Backus, που γεννήθηκε το 1913 και πέθανε από πνευμονία το 1989. Ο Backus εμφανίστηκε το 1964-66 στην τηλεοπτική σειρά «Gilligans’ Island», ενώ από το 1949 παίζει στον κινηματογράφο, σε ταινίες όπως «Επαναστάτης χωρίς αιτία» (1955), όπου υποδύεται τον πατέρα του James Dean ή «It’s a mad mad mad world» (1963). Ηχογράφησε, επίσης, μερικούς δίσκους, και το 1958 κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία του «Rocks on the roof». Ανάμεσα στους δίσκους που ηχογράφησε είναι το απολαυστικό «Delicious», όπου τον συνοδεύει το συγκρότημα Appleknocker & His Group και μια απροσδιόριστη γυναικεία φωνή, που στην ετικέτα αναφέρεται ως «Φίλη» (40/ 58).

DER FUEHRER’S FACE

Το 1942, για την ταινία κινουμένων σχεδίων «Donald Duck in Natzy Land» ο βρετανός συνθέτης Oliver Wallace, που από το 1936 ήταν μαέστρος-ενορχηστρωτής στα στούντιο του Ντίσνεϊ, έγραψε το τραγούδι «Der Fuehrer’s Face», με στόχο τη γελοιοποίηση του Χίτλερ. Τη σύνθεση ηχογράφησε η ορχήστρα Spike Jones, με παράδοση στις παρωδίες, όπου τραγουδούσε ο Carl Grayson, ενώ ο Willie Spicer έκανε την πάπια. Ο δίσκος είχε τόσο μεγάλη απήχηση –ας μην ξεχνάμε ότι ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν σε εξέλιξη– ώστε το φιλμ ξαναβαπτίστηκε από τον τίτλο του τραγουδιού «The Fuehrer’s Face».

DESAFINADO

Όταν άρχισε η μόδα της bossa nova στις ΗΠΑ, η πρώτη επιτυχία στο ιδίωμα αυτό ήταν το «Desafinado» που έγραψαν το 1959 οι Βραζιλιάνοι Antonio Carlos Jobim – Newton Mendonca. Εκτελεστές ο Charlie Byrd (που επηρεάστηκε από τη βραζιλιάνικη μουσική κατά τη διάρκεια περιοδείας του στη νότια Αμερική) και ο Stan Getz (15/ 62). O Byrd γεννήθηκε το 1925. Βιρτουόζος της κλασικής και τζαζ κιθάρας. Σπούδασε δίπλα στον Σοφοκλή Παπά και τον Andres Segovia. Το 1959, συνεργάστηκε με τον Woody Herman. Άλλη επιτυχία του ήταν το «Medidation» (66/ 63), επίσης σύνθεση του Jobim. O Stan Getz (πραγματικό όνομα Stan Gayetzsky), ρωσοεβραϊκής καταγωγής, γεννήθηκε στη Φιλαδέλφεια το 1927 και πέθανε το 1991. Κέρδισε 17 φορές στα δημοψηφίσματα του περιοδικού «Downbeat» στην κατηγορία του κορυφαίου τενόρου σαξοφωνίστα. Συνεργάστηκε με τους Stan Kenton (1944-45), Jimmy Dorsey (1945-46), Benny Goodman (1946), Woοdy Herman (1947-49). Θεωρείται υποκινητής της υστερίας για την bossa nova στις ΗΠΑ, στη δεκαετία του ’60. Άλλη επιτυχία του είναι το «Girl from Ipanema» (5/ 64) όπου τραγουδά η Astrud Gilberto. Μία ακόμα δημοφιλής εκτέλεση του «Desafinado» είναι από την Pat Thomas, που το ηχογράφησε με αγγλικούς στίχους και τίτλο «Slightly out of tune» (78/ 62). Ένας από τους δυο δημιουργούς της bossa nova, ο Antonio Carlos Jobim (1927-94), έχει γράψει πάνω από 300 συνθέσεις. Γεννημένος στο Pίο ντε Tζανέιρο είναι αυτός που εμπνεύστηκε το «Desafinado», o οποίος θεωρείται ο ύμνος της bossa nova, τα «The girl from Ipanema» (1964), «One note samba», «How incensitive», «Wave», «Meditation». Yπήρξε συνυπεύθυνος για την υπόκρουση του φιλμ «Black Orpheus» («Oρφέο Nέγκρο» – 1958). Tις δημιουργίες του ηχογράφησαν καλλιτέχνες όπως Frank Sinatra, Ella Fitzgerald, Dizzy Gillespie, Gerry Mulligan, Astrud Gilberto, Sergio Mendez κ. ά.

DESERT SONG, The

Στο τέλος της πρώτης πράξης του θεατρικού μιούζικαλ «The desert song» (1926) ο ήρωας προσπαθεί να παρασύρει την πρωταγωνίστρια να τον ακολουθήσει στην έρημο και την πείθει τραγουδώντας αυτή την εγκεφαλική, παθιασμένη άρια. Στις τρεις κινηματογραφικές εκδόσεις του έργου την ερμηνεύουν: το 1929 ο John Boles και η Carlotta King, το 1943 ο Dennis Morgan και η Irene Manning και το 1953 ο Gordon MacRae και η Kathryn Grayson. Σε δίσκους έγινε επιτυχία μόνο το 1927 χάρη στον Nat Shilkret αλλά υπάρχει και μία άλλη ηχογράφηση που ζευγαρώνει φωνητικά την Kathryn Grayson με τον Tony Martin.

DIANA

Η πρώτη επιτυχία του Paul Anka «Diana» (No 1 το 1957 και στις ΗΠΑ και στην Αγγλία), με παραγωγό τον Don Costa, γράφτηκε από τον ίδιο τον ερμηνευτή όταν ήταν 14 χρονών για μία μπέιμπι σίτερ που φρόντιζε τα αδέλφια του. Αυτή ήταν τρία χρόνια μεγαλύτερή του. Ο Paul τής έγραψε ένα ποίημα, όπου αποκάλυπτε τα αισθήματά του. Αυτή αδιαφόρησε, αλλά όταν αργότερα άκουσε στο ραδιόφωνο το ποίημα ως τραγούδι και ενδιαφέρθηκε ήταν πολύ αργά. Ο Anka ήταν ήδη αστέρι. Eίδε το τραγούδι του να πουλάει εννέα εκατομμύρια αντίτυπα σ’ όλο τον κόσμο και μέσα σε 6 χρόνια είχε 320 διαφορετικές εκτελέσεις σε 22 χώρες. Ήταν ο πρώτος Καναδός που ένας δίσκος του (στις 45 στροφές) πούλησε πάνω από 1 εκατομμύριο αντίτυπα. Και η επιτυχία του ήταν πηγή μεγάλης ευτυχίας για τους πρόσφυγες γονείς του που κατάγονταν από τη Συρία και είχαν εστιατόριο στην Οττάβα του Καναδά. Το παράπονο του Anka, όπως εκφράζεται στους στίχους της «Diana», έγινε εφηβικό σύνθημα «Είμαι τόσο νέος κι είσαι τόσο μεγάλη» («I’m so young and you’re so old»).

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΚΟΓΚΑΛΙΔΗΣ