Η ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ   #16

COOL WATER

Ένα από τα τρία μέλη του συγκροτήματος Sons of the Pioneers, o Bob Nolan, έγραψε το 1936 το «Cool Water», που έκαναν πρώτοι επιτυχία οι Sons of the Pioneers (25/ 41) οι οποίοι και το ηχογράφησαν στο Σικάγο στις 27 Μαρτίου 1941, και μετά ο Vaughn Monroe με τους Sons of the Pioneers (9/ 48). Το τραγούδι ακούγεται στις ταινίες: «Hands across the border» (1943) από τους Roy Rogers – Bob Nolan και «Along the Navajo Trail» (1945) από τους Roy Rogers – Gabby Hayes. Οι Sons of the Pioneers δημιουργήθηκαν το 1934 από τους Roy Rogers – Bob Nolan. O Rogers έφυγε το 1937 για να ασχοληθεί με την κινηματογραφική του καριέρα.

CORNS FOR MY COUNTRY

Το «(I’m getting) Corns for my country» προέρχεται από την ταινία του 1944 «Hollywood canteen», όπου εμφανίζονται οι Eddie Cantor, Joan Crawford, Bette Davis, Paul Henreid, Peter Lorre, Ida Lupino, Eleanor Parker, Jane Wyman κ. ά. Οι στίχοι και η μουσική είναι των Leah Worth, Jean Barry, Dick Charles. Σε δίσκους το έκαναν επιτυχία μόνο οι Andrews Sisters (1945).

COTTAGE FOR SALE

Από το 1930 είναι η σύνθεση «Α cottage for sale», που έκανε τότε επιτυχία ο Guy Lombardo, αν και πρώτη την παρουσίασε η Ruth Etting. Το 1945, υπήρξε μία νέα περίοδος δημοτικότητας της σύνθεσης, χάρη στην ηχογράφηση του Billy Eckstine και της ορχήστρας του. Ο Eckstine, που έζησε από το 1914-93, ήταν ένας ξεχωριστός βαρύτονος της εποχής με 18 επιτυχίες από το 1945-52.

COUPLE OF SWELLS

Το 1947, ο Irving Berlin έγραψε για την ταινία «Easter Parade», όπου πρωταγωνιστούν οι Fred Astaire, Judy Garland, Ann Miller και Peter Lawford, μια μελωδία κωμικού χαρακτήρα που ήθελε δυο καλλιτέχνες ντυμένους με κουρέλια να χορεύουν και να τραγουδούν. Τον ασυνήθιστο αυτό ρόλο ανέλαβαν ο πάντα κομψός Fred Astaire και η Judy Garland, που αυτοσαρκάζονται στο «A couple of swells».

COW – COW BOOGIE

Όταν ο πιανίστας Charles Davenport, το 1928, άρχισε να συνθέτει μια νέα μελωδία, ήθελε να μιμηθεί τους ήχους του σιδηροδρόμου, γι’ αυτό, άλλωστε, την ονόμασε «Railroad blues». Το 1941, ο συνθέτης πούλησε τα δικαιώματα του τραγουδιού που είχε ήδη ξαναβαπτιστεί «Cow – cow boogie» στους Don Raye, Gene De Paul, Benny Carter οι οποίοι το δίνουν για τις ανάγκες της ταινίας «Ride ’em cowboy» (1942), όπου πρωταγωνιστούν οι Abbott & Costello. Η Ella Fitzgerald το τραγούδησε για το φιλμ, αλλά λίγο πριν από την προβολή του κόπηκε από την τελική κόπια το τραγούδι. Το 1943, η σύνθεση βρίσκει μια θέση στην ταινία «Reveille with Beverly» όπου εκτελείται από την ορχήστρα του πιανίστα Freddie Slack, με ερμηνεύτρια την Ella Mae Morse. Το έργο ήταν ένα μίνι μιούζικαλ, με πρωταγωνίστρια την Ann Miller και φιλοξενούμενα αστέρια τους Frank Sinatra, Mills Brothers, Bob Crosby, Count Basie, Duke Ellington. Ήδη το τραγούδι είχε γίνει επιτυχία σε δίσκους από την Ella Mae Morse με τον Freddie Slack (9/ 42) κι έναν χρόνο αργότερα από τους Ink Spots με την Ella Fitzgerald (10/ 44). Ο Freddie Slack (1910-65), πιανίστας του boogie woogie, είχε δική του ορχήστρα από το 1942. Μια άλλη γνωστή τραγουδίστρια που συνεργάστηκε μαζί του ήταν η Margaret Whiting. Η Ella Mae Morse (1924-99) τραγουδούσε στο ραδιόφωνο από 12 χρονών. Το 1939 ήταν με τον Jimmy Dorsey. Από το 1941-42 με τον Freddie Slack, πριν αρχίσει προσωπική καριέρα.

CRY

Ήταν υπάλληλος σε στεγνοκαθαριστήριο ο Churchill Kohlman. Στις ατελείωτες ώρες της εργασίας του έβρισκε χρόνο να γράφει τραγούδια. Ένα απ’ αυτά που ονόμασε «Cry» το έστειλε σε διαγωνισμό που οργάνωσε μια λέσχη, αλλά απέτυχε. Κάποια στιγμή, όμως, το 1951 έφθασε στα χέρια του ενορχηστρωτή Mitch Miller, ο οποίος υπέδειξε στον Johnnie Ray να το ηχογραφήσει. Έτσι κι έγινε.

Κυρίως μια κιθάρα και το συγκρότημα Four Lads από τον Καναδά συνοδεύουν τη φωνή του Ray. Aυτή ήταν η πρώτη αλλά και η μεγαλύτερη επιτυχία του καλλιτέχνη. Πούλησε πάνω από δύο εκατομμύρια αντίτυπα και έγινε το σήμα κατατεθέν του.

Το 1951 το ηχογράφησε η Georgia Gibbs, το 1952 η Eileen Barton και οι Four Knights. Ακολουθούν οι Jimmy Young, Brenda Lee, Ray Charles, Ronnie Dove, Lynn Anderson.

To χρυσό «Cry» του Johnnie Ray ήταν No 1 στις ΗΠΑ το 1951 για 11 εβδομάδες.

CRYING IN THE CHAPEL

Χρυσό τραγούδι του 1953 είναι το «Crying in the chapel». Εκείνη τη χρονιά το έγραψε ο Artie Glenn και το έκαναν επιτυχία οι: June Valli, Darrell Glenn, Rex Allen, Orioles και Ella Fitzgerald. Μολονότι οι Orioles δεν είχαν την πιο εμπορική εκτέλεση, ο δίσκος τους ήταν ο μόνος από τους πέντε που έγινε χρυσός. Μεγαλύτερη επιτυχία απ’ όλους, όμως, το έκανε ο Elvis Presley το 1965. Oι Orioles, συγκρότημα των rhythm ’n’ blues από τη Βαλτιμόρη, δημιουργήθηκαν το 1947 και διαλύθηκαν το 1955. Ήταν πενταμελές γκρουπ, με επικεφαλής τον τραγουδιστή Sonny Til, που πέθανε το 1981. Tη σύνθεση ηχογράφησε το 1953 ο 16χρονος γιος του συνθέτη Artie Glenn, ο τραγουδιστής της country Darrell Glenn που πέθανε το 1990 σε ηλικία 54 χρόνων. Ήταν η μοναδική επιτυχία του Darrell στον χώρο της country, βέβαια. Aργότερα έγινε ηχολήπτης και παραγωγός δίσκων.

CRY ME A RIVER

Μερικοί τραγουδιστές με μια επιτυχία περνάνε στην αθανασία. Κάτι τέτοιο συνέβη και με την Julie London, γεννημένη το 1926 τραγουδίστρια και ηθοποιό. Όταν το 1955 ηχογράφησε τη δημιουργία του Arthur Hamilton «Cry me a river», ο δίσκος πούλησε πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα και την καθιέρωσε ως αστέρι πρώτου μεγέθους. Δεν είχε άλλη επιτυχία σε δίσκο 45 στροφών, αλλά ακολούθησαν από το 1956-63 έξι άλμπουμ με επικεφαλής το «Julie is her name» που την κράτησαν στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος. Αξέχαστη παραμένει η ερμηνεία του «Cry me a river» στο φιλμ του 1956 «The girl can’t help it», όπου την πρώτη φορά το αποδίδει η London και τη δεύτερη φορά ακούγεται μέσω τζουκ μποξ. Στην πρωτότυπη, λιτή, υποβλητική εκτέλεση του τραγουδιού, την Julie London συνοδεύουν ο κιθαρίστας Barney Kessel και ο μπασίστας Ray Leatherwood.

CUANTO LE GUSTA

Ο συνθέτης του «Amor» Gabriel Ruiz έγραψε το 1940 το «Cuanto le gusta», που έκαναν δημοφιλέστατο το 1948 η Carmen Miranda με τις Andrews Sisters, όταν το τραγούδησαν στο φιλμ «A date with Judy». Στην ταινία πρωταγωνιστούν η Elizabeth Taylor και η Jane Powell και παίζει η ορχήστρα Xavier Cugat. Σε δίσκους έγινε επιτυχία το 1948-49 σε τέσσερις εκτελέσεις: από την Carmen Miranda με τις Andrews Sisters, τον Xavier Cugat, τον Jack Smith με τις Clark Sisters και την Eve Young (αργότερα γνωστή ως Karen Chandler) με τους Drugstore Cowboys. Η σύνθεση είναι στο στιλ guaracha (τραγούδια και χοροί που χαρακτηρίζονται από σατιρικούς στίχους, φωνητικές ανταλλαγές όπου υπάρχουν ερωτήσεις και απαντήσεις και αυτοσχεδιασμοί στα οργανικά τμήματα). Η guaracha ξεκίνησε από την Κούβα. Έγινε χορευτική επιδημία φθάνοντας στις ΗΠΑ στη δεκαετία του ’40. Θυμίζει mambo. Στο ίδιο στιλ είναι η επιτυχία του 1943 «El cumbanchero».

DANCE WITH A DOLLY

Tο 1844, ο Cool White έγραψε ένα τραγούδι με τίτλο «Buffalo gals (won’t you come out tonight)» Είναι αυτό που ψιθύριζε ο γερο-Τζιμ στο δεύτερο κεφάλαιο του βιβλίου του Mark Twain «Οι περιπέτειες του Χόκλμπερι Φιν». Η μελωδία αυτή διασκευάστηκε το 1944. Τρεις εκτελέσεις της ξεχώρισαν σε δίσκο. Από την Evelyn Knight, τον Tony Pastor και –η δημοφιλέστερη απ’ όλες– της ορχήστρας Russ Morgan. O νέος τίτλος ήταν «Dance with a dolly (with a hole in her stocking)» Η σύνθεση χρησιμοποιήθηκε στις ταινίες του 1945 «On stage everybody» (ερμηνεύτρια η Julie London), «Her lucky night» (ερμηνεύτριες οι Andrews Sisters). Ήδη το 1935 είχε χρησιμοποιηθεί η αρχική μελωδία στο φιλμ «Steamboat round the bend» (με εκτελεστή τον Will Rogers). Σε δίσκο ξαναέγινε επιτυχία το 1950 με τίτλο «Buffalo Billy» και το 1960 με τίτλο «Dance by the light of the moon» από τους Οlympics.

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΚΟΓΚΑΛΙΔΗΣ