Προς τιμήν των Θεσσαλονικιών που διέσχισαν τον Ατλαντικό 

Εκατό περίπου ναυτικά μίλια πρέπει να «τρέξουν» οι ιστιοπλόοι που θα λάβουν μέρος αύριο, 23 Ιουνίου 2017, στο Κύπελλο Ωκεανοπόρων που διοργανώνει ο Ναυτικός Όμιλος Ανοικτής Θάλασσας (ΝΟΑΘ).

Ο αγώνας έχει καθιερωθεί στη μνήμη της προσπάθειας των

 Ηλία Αντωνιάδη και Τάσου Περυσινάκη

 (ιστιοπλόων της πόλης που δε βρίσκονται πια στη ζωή), οι οποίοι διέσχισαν τον Ατλαντικό αγωνιζόμενοι με κυβερνήτη τον Νότη Μπατσή και πλήρωμα τους Ιορδανίδη Νούλη, Καστερά Μίμη, Μπόζο Γιώργο, Κοσμίδη Σταύρο, Τσαλίκη Άκη και Πασχαλίδη Ντάνυ.

 

 

Ήταν Νοέμβρης του 1992, όταν το σκάφος «BAR-BAR» του Ηλία Αντωνιάδη δηλώνει συμμετοχή στον αγώνα-διάπλου του Ατλαντικού για τα 500 χρόνια από την ανακάλυψη της Αμερικής με το νέο του όνομα «ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ’97» (σ.σ. το 1997 η Θεσσαλονίκη θα ήταν Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης).  «Το όνειρο κάθε ιστιοπλόου είναι να διασχίσει τον ωκεανό. Διαβάσαμε άπειρα βιβλία, επί έξι μήνες προετοιμάζαμε το σκάφος και με την βοήθεια των χορηγών μας ξεκινήσαμε. Ήταν τόσα, μάλιστα, τα τρόφιμα και τα ρούχα που είχαν συγκεντρωθεί που αρκετά τα πετάξαμε στη θάλασσα για να ‘ελαφρύνουμε’ και άλλα τα δώσαμε στο άλλο ελληνικό σκάφος που συμμετείχε από Αθήνα με το όνομα ‘Μακεδονία’» δηλώνει ένας εκ των εμπνευστών της ιδέας, κ. Νούλης Ιορδανίδης.  

 

 

Στον αγώνα συμμετείχαν συνολικά 16 σκάφη από Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία, Ελβετία, Η.Π.Α. και τα δυο από Ελλάδα. Ο κυβερνήτης Νότης Μπατσής είχε δηλώσει στην έναρξη του ταξιδιού: «Πηγαίνουμε στην Αμερική που γιορτάζει τα 500 χρόνια της ανακάλυψης της για να μεταφέρουμε στην άλλη άκρη του κόσμου το όνομα της Θεσσαλονίκης μας και τα 2300 χρόνια ιστορίας της». 

 

Παλεύοντας με τον ωκεανό

 

Η εκκίνηση δόθηκε στις 28 Νοεμβρίου και οι αθλητές έπρεπε να διασχίσουν 4500 ναυτικά μίλια ξεκινώντας από το Πάλος ντε λα Φροντέρα της Ισπανίας για να καταλήξουν στο Μαϊάμι της Αμερικής. Η διαδρομή επιφύλασσε για αυτούς νηνεμίες αλλά και βροχές και καταιγίδες. «Φοβηθήκαμε αλλά κανείς δεν το εξέφραζε. Κάναμε τις βάρδιες μας και ανταγωνιζόμασταν ποιος θα κάνει τα περισσότερα μίλια» θυμάται ο κ. Ιορδανίδης. Οι συνθήκες ήταν δύσκολες, αλλά η ομάδα, ενωμένη σαν μια γροθιά, κατάφερε να αντιμετωπίσει τις αντιξοότητες, να ξεπεράσει τα εμπόδια και με δύναμη και αποφασιστικότητα να τερματίσει με ναυτοσύνη στον τελικό προορισμό της, έπειτα από 31 ολόκληρες μέρες: «Μια στραβή κουβέντα όλο αυτό το διάστημα δεν ανταλλάξαμε. Είχαμε και τις ζημιές μας. Έσπασε ένα ρέλι και υπήρξε ράγισμα στην πρύμνη. Για να μην μπαίνει νερό το κολλήσαμε με τσίχλες!».

 

Το πειράγματα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού δεν έλειπαν, όπως και τα… ευτράπελα: «Κάναμε μπάνιο στην θάλασσα. Ένας από εμάς είχε τρέλα με τα μαλλιά του και είχε πάρει μαζί όσα σαμπουάν μπορούσε. Όταν είχε καταιγίδα, λουζόταν στη βροχή!» λέει στην ThessNews ο κ. Ιορδανίδης. «Ακούγαμε στα βραχέα τις συνομιλίες από άλλα πλοία για μια ώρα τη μέρα. Κυριολεκτικά ακούγαμε τα πάντα! Άλλος μιλούσε με συγγενείς του, άλλος με την γυναίκα του και αμέσως μετά με την… ερωμένη του, κ.α. Ήταν το καφενείο μας». Τελικά, το ελληνικό σκάφος τερμάτισε στις 29 Δεκεμβρίου στο Μαϊάμι, κατακτώντας την τρίτη θέση και τυγχάνοντας θερμής υποδοχής.

 

 

Στο σήμερα

 

Ο κ. Ιορδανίδης δηλώνει ότι θα το ξαναέκανε καθώς, σύμφωνα με τον ίδιο, η ιστιοπλοΐα είναι αγώνας και όχι κρουαζιέρα. Ερωτηθείς για το ποια θάλασσα θεωρεί πιο δύσκολη είναι κατηγορηματικός: «Το Αιγαίο, σίγουρα. Το κύμα είναι ψιλό, κοφτό. Αδύνατο, δηλαδή, να πλεύσεις με τον τρόπο και τα μίλια που κάναμε σε εκείνο το ταξίδι».

 

Ο ίδιος θέλει να έρθει ακόμη περισσότερος κόσμος κοντά στο άθλημα. Ακόμη, σχολιάζοντας στην ThessNews τη δημιουργία μαρίνων και το παραλιακό μέτωπο της πόλης, θεωρεί ότι «είναι απελπιστικό για την Θεσσαλονίκη μας να μην υπάρχουν μαρίνες» και πιστεύει ότι η ιστιοπλοΐα αποτελεί κομμάτι του τουρισμού.

 

Το επαμειβόμενο κύπελλο των Ωκεανοπόρων αθλοθετήθηκε από το 1998 και απονέμεται στον πρώτο νικητή της Γενικής κατάταξης. Είναι μία από τις δύσκολες δοκιμασίες στη θάλασσα καθώς πέρα από τη μεγάλη διαδρομή που πρέπει να καλύψουν με τα σκάφη τα πληρώματα μπορεί να έρθουν αντιμέτωπα με ακραίες καιρικές συνθήκες που μπορεί να προκύψουν σε διάστημα τουλάχιστον 12 ωρών πλεύσης.  Στόχος είναι να μιμηθούν οι αγωνιζόμενοι το ταξίδι που άφησε το δικό του στίγμα στην ιστορία της ιστιοπλοΐας της πόλης και όχι μόνο.