ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ  #66

PINK SHOELACES

Ήταν μόλις 13 χρονών η Dodie Stevens όταν τραγούδησε το «Pink Shoelaces» (ροζ κορδόνια). Tην συνοδεύει η ορχήστρα του Bobby Hammack. Ήταν ο μοναδικός δίσκος της που έγινε χρυσός. Οι μετέπειτα 4 δίσκοι της είχαν ασήμαντη απήχηση. Το πραγματικό της όνομα Geraldine Ann Pasquale. Γεννήθηκε το 1946 στο Σικάγο.

PIOVE

Έπαιζε πιάνο, ακορντεόν και τραγουδούσε. Και μία μέρα αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του στην ραδιοφωνική εκπομπή του ηθοποιού Walter Chiari (1924-1992), τραγουδώντας το απολαυστικό «La donna riccia», που έγινε και η πρώτη επιτυχία του κι ερμήνευε πάντα και παντού, ακόμα και στη Θεσσαλονίκη, όταν εμφανίστηκε στο θερινό, κοσμικό κλαμπ Λουξεμβούργο. Το 1958, ο Donenico Modugno κερδίζει το α’ βραβείο στο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο με το «Volare» κι επαναλαμβάνει την πρωτιά του, έναν χρόνο αργότερα, με το «Piove», γνωστότερο ως «Ciao ciao bambina», που ηχογράφησαν επίσης οι Four Aces, Connie Francis και δεκάδες άλλοι.

PLANTATION BOOGIE

Ο Lenny Dee έπαιζε πιάνο και ακορντεόν από επτά χρονών. Κάποια στιγμή ανακάλυψε το hammond organ κι αφοσιώθηκε σ’ αυτό, εντυπωσιάζοντας το κοινό με την δεξιοτεχνία του και τα εκατομμύρια ηχητικών συνδυασμών. Στα μέσα της δεκαετίας του ’50, κι ενώ έπαιζε στο Plantation Club της Νάσβιλ τον ακούει ο τραγουδιστής της country μουσικής Red Foley (έκανε επιτυχία το «Chattanoogie Shoeshine Boy» – 1/ 50), που η κόρη του παντρεύτηκε τον Pat Boone, και πείθει την Decca Records να υπογράψει συμβόλαιο μαζί του. Ο Lenny Dee ηχογραφεί μια δική του δημιουργία, το «Plantation Boogie», που είναι και η μοναδική του επιτυχία (19/ 55). Μεγαλύτερη απήχηση είχε το άλμπουμ «Dee-lightful» στο οποίο συμπεριλαμβάνεται το «Plantation Boogie» (11/ 55). Τρία άλμπουμ του ξεχώρισαν ακόμα, όλα σε Decca, μεταξύ του 1968-70, αλλά με ασήμαντη ανταπόκριση.

POETRY IN MOTION

Είκοσι έξι επιτυχίες είχε από το 1958-65 ο Johnny Tillotson. Από 9 χρονών τραγουδά στο ραδιόφωνo. Μετά γίνεται ντισκ τζόκεϊ και όταν διευρύνεται η δημοτικότητά του, χάρη σε δική του τηλεοπτική εκπομπή, στρέφεται στο τραγούδι. Η μεγαλύτερη επιτυχία του ήταν το «Poetry in motion» (2/ 60).

POINCIANA (SONG OF THE TREE)

Για ένα τροπικό δένδρο που λέγεται «Poinciana» έγραψε την ομώνυμη σύνθεσή του το 1943 ο Nat Simon («Istanbul», «The old Lamplighter») Έναν χρόνο αργότερα, η «Poinciana» ήταν επιτυχία σε τρεις εκτελέσεις, με τον Bing Crosby (3/ 44) τον David Rose (11/ 44) και τον Benny Carter (12/ 44). Μετά οκτώ χρόνια, ξαναέγινε επιτυχία με τον Steve Lawrence (21/ 52). Το 1961, την ηχογράφησε ο Nat «King» Cole, το 1964 ο Johnny Mathis και το 1976 οι Μanhattan Transfer. Το 1965, την ερμήνευσε και η Caterina Valente.

POOR BOY

Το οργανικό συγκρότημα rock ’n’ roll Royaltones από το Dearborn του Μίσιγκαν δημιουργήθηκε το 1957 με την επωνυμία Paragons, με τενόρο σαξοφωνίστα τον George Katsakis, με κιθαρίστα τον Karl Kay, πιανίστα τον Mike Popoff και ντράμερ τον Greg Popoff. Έπαιζαν σε τοπικούς χορούς πριν γίνουν το καλύτερο γκρουπ rock ’n’ roll του Ντιτρόιτ. Είχαν δύο επιτυχίες: το «Poor boy» (17/ 58), με μουσική του David Sanderson (άσχετο με το ομότιτλο τραγούδι που παρουσίασε ο Elvis Presley το 1956 στο φιλμ «Love me tender») και το «Flamingo express» (82/ 61). Στα μεταγενέστερα χρόνια συνόδευσαν τον Del Shannon σε επιτυχίες του.

POOR PEOPLE OF PARIS

Η Γαλλίδα συνθέτις Marguerite Monnot, που έζησε από το 1903-61, έγινε κυρίως γνωστή από το μιούζικαλ «Irma la Douce» του οποίου έχει υπογράψει την μουσική. Έγραψε, όμως, και πολλά τραγούδια όπως «Hymn a l’amour» και «Mylord». Μια σύνθεσή της που έκανε επιτυχία η Edith Piaf το 1954, το «La goualante du Pauvre Jean» (Ο θρήνος του φτωχού Ζαν), πέρασε τον Ατλαντικό κι από ένα λάθος στο τηλεγράφημα μετονομάστηκε «The poor people of Paris». Από τις τέσσερις εκτελέσεις που έγιναν επιτυχία το 1956, μόνο η ηχογράφηση του Les Baxter πήγε στο Νο 1, όπου αγκυροβόλησε για έξι εβδομάδες και κέρδισε χρυσό δίσκο.

POPCORN

«Hot Butter» ήταν το ψευδώνυμο του Stan Free, που ηχογραφούσε χρησιμοποιώντας το συνθεσάιζερ moog (προφέρεται μόογκ). Έπαιζε από κλασική ως ροκ μουσική. Συνεργάστηκε σε δίσκους της Boston Pops Orchestra. Η μοναδική προσωπική του επιτυχία σε δίσκους ήταν η σύνθεση του Gershon Kingsley από το 1970 «Popcorn», που πούλησε δυο εκατομμύρια αντίτυπα (9/ 72). Mε τον ίδιο τίτλο, αλλά διαφορετικές συνθέσεις, ήταν τα τραγούδια που ηχογράφησαν οι Sunglows (1965) και ο James Brown (1969). Ο Brown ηχογράφησε και το «Popcorn with a feeling» (1969), ενώ οι New Edition το «Popcorn love» (1983). Εξάλλου το 1937 έγινε επιτυχία το «Popcorn man» από την Hudson – Delange Orchestra και από το Milt Herth Trio.

PORTUGESE WASHERWOMEN

Τουλάχιστον τέσσερα τραγούδια που αναφέρονται στην Πορτογαλία είναι γνωστά. Από το 1920 «The Argentines, the Portugese and the Greeks», από το 1953 το «April in Portugal», από το 1956 «Petticoats (μισοφόρια) of Portugal» κι επίσης, από το 1956 το «Portugese washerwomen». Αυτό το τελευταίο είναι διασκευή μιας γαλλικής σύνθεσης των Andre Popp – Roger Lucchesi από το 1955 που έκαναν επιτυχία σε δίσκους με τίτλο «Les lavandieres du Portugal» και η Jacqueline Francois και ο Louis Marriano. Ήταν η εποχή που άρχισαν να γίνονται της μόδας τα ηλεκτρικά πλυντήρια, όταν το κομμάτι αυτό έγινε επιτυχία στις ΗΠΑ από τον πιανίστα και διευθυντή ορχήστρας Joe «Fingers» Carr (19/ 56), που ηχογραφούσε και με το όνομα Lou Busch (1910-79).

PRAISE THE LORD AND PASS THE AMMUNITION

Ένα από τα πιο πατριωτικά τραγούδια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν το «Ύμνησε τον Κύριο και πέρνα-δωσε τα πυρομαχικά», το 1942. Ο τίτλος είναι από τα λόγια ενός στρατιωτικού ιερέα πάνω σε πολεμικό πλοίο, που κατευθυνόταν στο Pearl Harbour. Η μελωδία του Frank Loesser βασίζεται στη σύνθεση του 1917 «The old Grey Mare», που με τη σειρά της δανείζεται στοιχεία από το τραγούδι του 1858 «Down in Alabam». Αυτό το συγκεκριμένο τραγούδι με τίτλο, όμως, «Old Abe Lincoln» χρησιμοποιήθηκε στην προεδρική καμπάνια του Λίνκολν, το 1860.

Το «Praise the Lord and pass the ammunition» έγινε αγαπητό σε δύο εκτελέσεις, το 1942. Με τους Merry Macs ήταν η μία ηχογράφηση. Έμεινε, όμως, ως προσωπική επιτυχία του Kay Kyser και της ορχήστρας του, πουλώντας πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα.

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΚΟΓΚΑΛΙΔΗΣ