ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ   #70

ROMANCE DE PARIS, La

Στις 16 Ιουλίου 1941 στο Παρίσι, ο Charles Trenet ηχογράφησε με τη βοήθεια της ορχήστρας του Jacques Metehen, τη σύνθεση αυτή που έγραψε ο ίδιος μαζί με τον Leo Chauliac –με τον ίδιο συνέθεσαν και το 1943 το αθάνατο «Que reste-t-il de nos amours?» ( «I wish you love»)

ROMANCE IN THE DARK

Η τραγουδίστρια των blues Lil Green είχε την έδρα της στο Σικάγο. Είναι αυτή που ηχογράφησε την πρωτότυπη εκτέλεση της επιτυχίας του Benny Goodman «Why don’t you do right». Είναι αυτή που συνέθεσε, σε δικούς της στίχους, το «Romance in the dark». Ήταν και η μοναδική επιτυχία της σε δίσκους. Μαζί της ο κιθαρίστας Big Bill Broonzy. H Lil Green πέθανε το 1954 σε ηλικία 34 χρονών.

ROMAN GUITAR (chitarra romana)

Η σύνθεση των Eldo Di Lazzaro – C. Bruno «Roman guitar» (Chitarra Romana) φαίνεται ότι έγινε επιτυχία μόνο στην Ελλάδα, όταν κυκλοφόρησε το 1956 στην εκτέλεση του Lou Monte. O Di Lazzaro είναι γνωστός και από άλλες δημιουργίες του, όπως «Ferryboat Serenade» («La piccinina») και «Woodpecker song» («Reginella campagnola») Το «Roman guitar» ηχογράφησαν, επίσης, οι Connie Francis (1960) που το έκανε επιτυχία στην Ιταλία το 1961, Tommy Mottola (1962), Jerry Vale (1962) κ. ά.

ROMANTICA

Ο Renato Rascel γεννήθηκε το 1912 και άρχισε την καλλιτεχνική του καριέρα πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ως κωμικός στο θέατρο, ενώ το 1942 κάνει την πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο και αργότερα παρουσιάζεται ως τραγουδιστής και συνθέτης. Ίσως το πιο γνωστό του τραγούδι είναι το «Arrivederci Roma» με δεύτερο το «Romantica», την σύνθεση που του χάρισε το α’ βραβείο στο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο, το 1960.

ROSE MARIE

Λίγα τραγούδια που προέρχονται από τον χώρο της οπερέτας αγαπήθηκαν τόσο πολύ όσο η «Rose Marie» (από το ομώνυμο έργο), που συνέθεσε ο τσεχικής καταγωγής Rudolf Friml σε στίχους των Otto Harbach – Oscar Hammerstein II. Η οπερέτα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη Νέα Υόρκη το 1924 και το τραγούδι «Rose Marie» έγινε την ίδια εποχή επιτυχία, κυρίως σε τέσσερις εκτελέσεις, από τις οποίες ξεχώρισε της ορχήστρας Paul Whiteman. Το 1936, όταν το «Rose Marie» έγινε ταινία, η φωνή του Nelson Eddy έκανε αθάνατο το ομώνυμο τραγούδι σ’ όλο τον κόσμο. Σε μία δεύτερη έκδοση με τον ίδιο τίτλο το 1954 ο Howard Keel τραγούδησε με ιδιαίτερες απαιτήσεις την σύνθεση. Στο φιλμ του ’36 συμπρωταγωνιστές είναι η Jeanette MacDonald και ο Nelson Eddy και στιγμιαία εμφανίζεται ο νεαρός κι άγνωστος τότε David Niven. Στο φιλμ του ’54 συμπρωταγωνιστούν η Ann Blyth και ο Fernando Lamas. Και βέβαια υπάρχει και μία κινηματογραφική έκδοση του 1928, με την Joan Crawford, την εποχή της εμφάνισης του ομιλούντος κινηματογράφου. Ο παραγωγός Arthur Hammerstein, που είχε την ιδέα για το μιούζικαλ, όταν διάβασε για μία γιορτή πάγου στον Καναδά, έστειλε τον ανιψιό του, Oscar, και τον Otto Hurbach να του βρουν την πόλη όπου θα γινόταν η γιορτή. Δεν την βρήκαν αλλά με βάση το θέμα έγραψαν το λιμπρέτο για μία τραγουδίστρια Rose Marie και έναν κυνηγό ζώων με γούνα. Έτσι γεννήθηκε η «Rose marie». Το έργο θεωρήθηκε τολμηρό για την εποχή του, γιατί η πλοκή του αναφερόταν σε ένα έγκλημα.

ROSEMARY

Τραγούδι του 1945 που συνέθεσαν οι Jimmy Dodd – John Jacob Loeb και έκανε επιτυχία σε δίσκους μόνο η ορχήστρα Kay Kyser με ερμηνευτή τον Mike Douglas και τους Campus Kids.

ROSE O’DAY (THE FILLA-GA-DUSHA SONG)

Οι στίχοι και η μουσική είναι των Al Lewis – Charles Tobias (1941). Ένα βράδυ, ενώ γευμάτιζε στο σπίτι του Eddie Cantor, o Tobias είπε ότι είχε συνεχώς ιδέες για τραγούδια –και παντού όπου βρισκόταν. Η οικιακή βοηθός εκείνη την ώρα τούς σέρβιρε το επιδόρπιο. Ο Tobias ρώτησε το όνομά της. Όταν απάντησε Rose Ο’Day, ο τραγουδοποιός άρχισε να γράφει την επόμενη επιτυχία του. Πρώτος την παρουσίασε ο Eddie Cantor. Η ηχογράφηση της Kate Smith πούλησε πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα. Τέσσερις ήταν οι εκτελέσεις που ξεχώρισαν το 1942: Kate Smith, Freddy Martin, Four King Sisters, Woody Herman.

ROSES ARE RED

Ο Stanley Robert Vinton γεννήθηκε το 1935. Ο πατέρας του ήταν μαέστρος κι έτσι από μικρός ο μετέπειτα διάσημος ως Βobby Vinton ασχολήθηκε με το κλαρινέτο. Επηρεάστηκε από τις μεγάλες ορχήστρες του Les Brown και του Stan Kenton και γι’ αυτό ίσως ορισμένες επιτυχίες του ήταν διασκευές παλιών τραγουδιών –της δεκαετίας του ’30 ή του ’40 ή στο στιλ της μπαλάντας. Υπηρετώντας την στρατιωτική θητεία του παίζει τρομπέτα και αργότερα σαξόφωνο και όμποε. «Τα τριαντάφυλλα είναι κόκκινα» ήταν η πρώτη επιτυχία του Vinton. Πούλησε πάνω από τρία εκατομμύρια αντίτυπα. Όταν διένειμαν τον δίσκο ως δείγμα στους σταθμούς, οι ντισκ τζόκεϊ παρελάμβαναν και κόκκινα τριαντάφυλλα. Το «Roses are red» έμεινε στο Νο 1 των ΗΠΑ για τέσσερις εβδομάδες το 1962. «Δεν έχω φωνή σαν του Sinatra ή του Como γι’ αυτό πρέπει να εργαστώ για να φτιάξω την καριέρα μου», δήλωσε σε  συνέντευξη και σε μία έκρηξη ειλικρίνειας ο Bobby Vinton, που κατάγεται από το Canonsburg της Πενσιλβάνια, την ίδια πόλη όπου γεννήθηκε ο Perry Como.

ROSE TATOO, The

Τρία τραγούδια του Harry Warren κέρδισαν Όσκαρ. Το 1935 το «Lullaby of Broadway», το 1943 «You’ll never know» και το 1946 το «On the Atchison, Topeka and Santa Fe». Ο συνθέτης που έζησε από το 1893-1981 έγραψε, όμως, και άλλες επιτυχίες όπως «September in the rain», «The more I see you», «Jeepers creepers», «You must have been a beautiful baby». Μαζί με τον στιχουργό Jack Brooks (1912-71), που έχει υπογράψει επιτυχίες όπως «That’s amore», δημιούργησαν ένα ρομαντικό τραγούδι για την κινηματογραφική έκδοση του θεατρικού έργου του Tennessee Williams, «The rose tattoo». Η ταινία αυτή του ’55 που έχει υπόκρουση του Alex North και πρωταγωνιστές τους Anna Magnani, Burt Lancaster, Μarisa Pavan, Jo Van Fleet απέσπασε τρία Όσκαρ για την φωτογραφία, την καλλιτεχνική διεύθυνση και την ερμηνεία της Anna Magnani. Το τραγούδι «The rose tatoo» που ερμηνεύει ο Perry Como είχε περιορισμένη απήχηση στις ΗΠΑ, αλλά ακούστηκε πάρα πολύ στα μέσα της δεκαετίας του ’50 στην Ελλάδα. 

RUBY

Για την ταινία του 1952 «Ruby Gentry», όπου παίζουν οι Jennifer Jones, Charlton Heston, Karl Malden, γράφτηκε η σύνθεση «Ruby», που ηχογράφησαν και έκαναν επιτυχία το 1953 οι Richard Hayman, Les Baxter, Harry James, Victor Young, Vaughn Monroe, Les Brown. Μεγαλύτερη απήχηση είχε ο δίσκος του Richard Hayman, που, μεταξύ άλλων, ήταν υπεύθυνος για την ενορχήστρωση της μουσικής του φιλμ «Meet me in St Louis».

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΚΟΓΚΑΛΙΔΗΣ