ΤΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΔΡΑΜΑ «ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ»

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΡΤ-3

Η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 και το ΚΕMΕΣ συνεχίζουν το αφιέρωμά τους Γυναίκες και προβάλλουν τη Δευτέρα 23 Απριλίου στις 21:00 στην αίθουσα ΒΑΚΟΥΡΑ 1 (Ιωάννου Μιχαήλ 8, τηλ. 2310233665) το ψυχολογικό δράμα του Γούντι Άλεν Εσωτερικές σχέσεις (ΗΠΑ, 1978, έγχρωμη, 92’). Ντάιαν Κίτον, Τζέραλντιν Πέιτζ, Κριστίν  Γκρίφιθ, Μορίν Στέιπλετον, Σαμ Γουότερστον

. 

Θα προλογίσει ο Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, ενώ στους θεατές θα διανεμηθεί έντυπη ανάλυση του Αντώνη Μοσχοβάκη από την εφημερίδα Ελευθεροτυπία. Στο τέλος της προβολής θα ακολουθήσει μακρά συζήτηση με το κοινό.

Το προς συζήτηση θέμα στο μάθημα για τον κινηματογράφο θα είναι: Ο Γούντι Άλεν και το σινεμά προσομοίωσης.

Τρεις αδερφές ξεφεύγουν από τον έλεγχο των γονέων τους, όταν εκείνοι χωρίζουν ξαφνικά.

Η ανάλυση που θα διανεμηθεί είναι η ακόλουθη:

«Όσο κι αν περνά εκπληκτικά και θαυμαστά στον σοβαρό τόνο, αναπτύσσοντας μια τραγωδία ο Γούντι Άλεν δεν παύει να ερμηνεύει την ανθρώπινη κωμωδία: Την προσπάθεια του ανθρώπου, τραγική αλλά και κωμική, να υπερισχύσει στο θάνατο περιχαρακώνοντας τον δικό του χώρο μέσα στον κόσμο, τη φύση, το άγνωστο: Τα «εσωτερικά» (του σπιτιού του), όπου ο λογικά, ωφελιμιστικά, αισθητικά οργανωμένος διάκοσμος του παρέχει ένα αίσθημα ασφάλειας.

Τα πρόσωπα του έργου (εκτός της Περλ) κοιτάζουν τη ζωή και τον κόσμο μέσα από παράθυρα. Είναι αυτός ο τρόπος της Εύας που διαμόρφωσε τις τρεις κόρες (και τον άντρα της) να εμπιστεύονται απόλυτα τα σχήματα της λογικής και τις ψευδαισθήσεις της τέχνης, παραμερίζοντας την αληθινή, την άμεση αίσθηση του ενστίκτου, του συναισθήματος. Το σπίτι είναι σε μια ερημική ακρογιαλιά, μέσα στη φύση, αλλά οργανωμένο διανοητικά, με μια ψυχρή τελειότητα, και τα πρόσωπα βλέπουν τον κόσμο πίσω από τζάμια.

Η τελειότητα αυτή δε θ’αργήσει να αποδειχθεί εύθραυστη. Πρώτα ο πατέρας θα γυρέψει να ξεφύγει. Ύστερα η Ρενάτα, που είναι ποιήτρια, έχει συνειδητοποιήσει πως η τέχνη της δεν τη σιγουρεύει απ’το θάνατο. Η Τζόι, που δεν έχει ταλέντο, ξεγελά τον εαυτό της γράφοντας κριτικά άρθρα. Και η Φραν, στάρλετ του Χόλυγουντ, έχει γίνει ένα απ’αυτά τα ψεύτικα πλάσματα που κατασκευάζει το εμπόριο της τέχνης.

Απροσδόκητα εισβάλλει η Περλ. Ο πατέρας την έχει γνωρίσει στην Ελλάδα κι έχει αποφασίσει να την παντρευτεί. Η Περλ είναι το αντίθετο της Εύας. Αντιλαμβάνεται τη ζωή με το ένστικτό, το συναίσθημα, έχει τη σωστή αίσθηση για το Καλό και το Κακό, το αληθινό και το ψεύτικο, ζει τη ζωή άμεσα, έντονα, παρά τα 60 της χρόνια, γλεντά και χορεύει και νιώθει τον άντρα της ως γυναίκα και ως άνθρωπος. Ο αυθορμητισμός της, η περιορισμένη της μόρφωση, τα ακαλλιέργητα γούστα της, τα κόκκινα, φανταχτερά της φουστάνια θα προκαλέσουν την περιφρόνηση της οικογένειας, μα η εισβολή της θα συντρίψει τον αποστειρωμένο, γυάλινο κόσμο της. 

Κι αυτή είναι η θαυμαστή έκπληξη: Ότι μονομιάς ο Γούντι Άλεν πραγματοποιεί ένα στυλ αβίαστο, πηγαίο, ανεπιτήδευτο, περνώντας απ’τη σπασμωδικότητα και τη νευρικότητα των κωμικών ταινιών του σε μια αρμονία, όπου η σκηνοθεσία συνυφαίνεται με το στοχασμό, όπου τα ντεκόρ κι οι χρωματικοί τόνοι συνταιριάζονται με την ψυχολογία, όπου η τεχνική εντάσσεται υπέροχα στη δραματουργία κι όπου το έργο πραγματοποιεί μια υποβολή και σαγήνη που αγγίζει τους χώρους της φαντασίας. 

Η υπέροχη ερμηνεία των πέντε πρωταγωνιστριών ολοκληρώνει την τελειότητα σ’ένα έργο που έχει το χαρακτήρα του μοναδικού και ανεπανάληπτου.»

ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΙΣ «ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ»

Εξάλλου, 10 λόγοι για να μη χάσετε τις Εσωτερικές σχέσεις είναι:

10. Για την αέρινη σκηνοθεσία που αξιοποιεί εσωτερικούς χώρους αλλά και συμβολικές σημάνσεις των ηρώων.

Για τους υποδειγματικούς, πειστικούς και λιτούς ρόλους.

Για την δημιουργία μια πειστικής κατάστασης οικογενειακής ψυχοπάθειας.

Για την σωστή απεικόνιση των προβλημάτων δυσαρμονίας στον γάμο.

Για την εκπληκτική φωτογραφία από τον Γκόρντον Γουίλς στους τόνους του καφέ και του άσπρου - συμπαραδήλωση κατάθλιψης.

Για τα υπέροχα καταθλιπτικά εσωτερικά και εξωτερικά ντεκόρ και την εν γένει καλλιτεχνική διεύθυνση.

Γιατί ο Γούντι Άλεν σκηνοθετεί και αξιοποιεί εσωτερικούς χώρους αλλά και συμβολικές σημάνσεις των ηρώων.

Για την σκληρότητα των επιλογών κάποιων χαρακτήρων.

Για την συμβολική διαχείριση της θάλασσας, του υγρού στοιχείου γενικά ως ένδειξη θανάτου και διάλυσης.

Για την εξαιρετική παράκαμψη των στοιχείων του αμερικανικού σινεμά «οικιακού συναισθηματισμού» και την πλήρη προσομοίωση του μπεργκμανικού μοντέλου.

Υ.Γ. Τη Δευτέρα 30 Απριλίου στις 21:00 η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 και το ΚΕΜΕΣ προβάλλουν στα πλαίσια του ίδιου αφιερώματος το ερωτογραφικό δράμα του Κεν Ράσελ Οι νύχτες της Τσάινα Μπλου (1984).