Ανακοίνωση της Αντιδημάρχου Πολιτισμού και Τεχνών, Έλλης Χρυσίδου

Με αφορμή δημοσίευμα που αφήνει αιχμές εναντίον της Διοίκησης του Δήμου Θεσσαλονίκης για αδιαφάνεια, για προτιμησιακό καθεστώς στην επιλογή καλλιτεχνών και καλλιτεχνικών δράσεων και για μη σύννομες απευθείας αναθέσεις, οφείλω να επαναλάβω για πολλοστή φορά αυτό που επισημαίνω σε κάθε ευκαιρία και το οποίο για άλλη μια φορά είτε αγνοείται είτε αποσιωπάται σκόπιμα: οι καλλιτεχνικές δραστηριότητες περιβάλλονται από μια ιδιότυπη μοναδικότητα, η οποία δεν μπορεί να απαξιώνεται με χαρακτηρισμούς, όπως: «εξαιρετικές αποκλειστικότητες», «κάποιος dj», «αμφίβολης αναγνωρισιμότητας».

Στόχος του συγκεκριμένου δημοσιεύματος, όπου τέτοιοι χαρακτηρισμοί εκτοξεύονται με περισσή ευκολία, δεν είναι άλλος από τη δημιουργία στρεβλών εντυπώσεων. Αφορμή, μια εκ παραδρομής δημοσιοποίηση ενδοϋπηρεσιακής αλληλογραφίας για την βελτίωση ενός σχεδίου πρόσκλησης ενδιαφέροντος που απευθυνόταν προς μια υποψήφια ανάδοχο εταιρεία.

Για την αποκατάσταση της αλήθειας, η υποψήφια ανάδοχος εταιρία επιλέχθηκε επειδή εκπροσωπεί τους καλλιτέχνες που η Υπηρεσία είχε προηγουμένως διαλέξει, λαμβάνοντας υπόψη την ποιότητα, τα τεχνικά πλεονεκτήματα και την πρότερη καλή συνεργασία – αυτά είναι τα κριτήρια σε κάθε περίπτωση. Το τελικό πρόγραμμα του Thessaloniki Sound Festival, όπως και κάθε άλλης εκδήλωσης που διοργανώνει ο Δήμος Θεσσαλονίκης, διαμορφώνεται βάσει της διαθεσιμότητας των συμμετεχόντων καλλιτεχνών σε συνδυασμό με το γενικότερο σχεδιασμό της Διεύθυνσης Πολιτισμού και Τουρισμού. Ενημερωτικά, πάντως, στο εν λόγω φεστιβάλ, θα πραγματοποιηθούν και άλλες εκδηλώσεις, με άλλους συνεργάτες, πέραν των συγκεκριμένων.

Φαίνεται, όμως, πως βρισκόμαστε μπροστά σε άλλη μια προσπάθεια απαξίωσης ολόκληρου του Δήμου Θεσσαλονίκης (υπαλλήλων, υπηρεσιακών δομών, διαδικασιών, κ.ο.κ.) στο βωμό της δημιουργίας εντυπώσεων και μόνον. Και, μάλιστα, χωρίς τεκμηρίωση και στοιχειοθέτηση των εκτοξευόμενων κατηγοριών. Φαίνεται πως ορισμένοι παρουσιάζονται «βασιλικότεροι του βασιλέως», αυστηρότεροι του νομοθέτη, ο οποίος, αναγνωρίζοντας την ιδιαιτερότητα και μοναδικότητα των καλλιτεχνικών και γενικά των διανοητικών δραστηριοτήτων, περιλαμβάνει σχετική πρόβλεψη στο νόμο. Καλή κι αυτή η προσπάθεια, αλλά πέφτει στο κενό.