ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ" ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΦΛΑΜΟΥΡΗ ΠΟΥ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΔΙΑΒΑΣΕΙ Είναι απαραίτητο να βάζεις στόχους για να ζήσεις την ζωή που ονειρεύεσαι;   «Όλοι λένε να βρεις που θέλεις να είσαι σε δέκα χρόνια από τώρα και μετά να δουλέψεις προς τα πίσω για να δεις πώς θα φτάσεις εκεί. Εσύ τώρα λες κάτι άλλο πάλι…»   «Ναι, Δημήτρη, γιατί όπως σου είπα δεν είναι εύκολο να ξέρεις τι θέλεις. Μόνο ζώντας μαθαίνεις ποιος είσαι. Όχι αλλιώς. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να ξέρεις από πριν. Δοκιμάζεις, βλέπεις τι σου αρέσει και αξιολογείς διαρκώς. Οπότε τι νόημα έχει να βάλεις ένα στόχο για δέκα χρόνια από τώρα και να παραμείνεις πιστός σε αυτόν; Δε θα είσαι ο ίδιος Δημήτρης τότε. Το ποιος είσαι αλλάζει σύμφωνα με τις εμπειρίες σου. Οι άνθρωποι, ενώ αναγνωρίζουν ότι οι επιθυμίες τους και τα κίνητρά τους έχουν αλλάξει πολύ από το παρελθόν, εν τούτοις πιστεύουν ότι δε θα αλλάξουν ιδιαίτερα στο μέλλον. Σκέψου σαν αναλογία τα διαφορετικά στυλ μαλλιών που είχες. Σαν να λες, άλλαξα πολλά στυλ, αλλά αυτό θα το κρατήσω από εδώ και πέρα. Αλλά αυτός που είσαι τώρα θα αλλάξει, όπως άλλαξε και το ποιος ήσουν και μέχρι τώρα. Οι άνθρωποι όμως το ξεχνούν. Οπότε δοκίμαζε τι σου αρέσει και σταδιακά θα δημιουργείς τον εαυτό σου. Και αυτός ο εαυτός μάλλον δε θα είναι σταθερός και δεν πειράζει. Το μυστικό της επιτυχίας είναι να έχεις βραχυπρόθεσμο σχεδιασμό, βασισμένο στις τωρινές σου αξίες. Όχι μακροπρόθεσμους στόχους. Αυτό δείχνουν οι σχετικές έρευνες και ξέρω ότι πάει κόντρα στην επικρατούσα φιλοσοφία που ακούς εκεί έξω».   «Εντελώς κόντρα… Και όλοι αυτοί που λένε πως Αν δεν ξέρεις που πηγαίνεις, τότε κανένας άνεμος δεν είναι ευνοϊκός; Πώς τους απαντάς;»   «Απαντώ λέγοντας πως αν δεν ξέρεις που πηγαίνεις, τότε επίσης κανένας άνεμος δεν είναι αντίθετος. Όπως ξανασυζητήσαμε, η σημερινή κοινωνία έχει εμμονή με τη μακροπρόθεσμη στοχοθεσία. Κι όμως, μπορείς να ζήσεις μια όμορφη ζωή χωρίς να ξέρεις τι θέλεις για το μέλλον. Αρκεί, ανά πάσα στιγμή να πράττεις όσο πιο σύμφωνα μπορείς με τις εκάστοτε αξίες σου. ‘Αν δεν βλέπεις που πηγαίνεις, τότε θα πας εκεί που βλέπεις’, λένε. Ε, και; Τι πειράζει; Αν ξέρεις να ταξιδεύεις, αν έχεις πυξίδα που δουλεύει, ας πας εκεί που βλέπεις. Ωραία θα περάσεις»