Πέθανε ο Ανέστης Βλάχος

Πέθανε σε ηλικία 87 ετών ο Ανέστης Βλάχος, ο αξιαγάπητος «κακός» του ελληνικού κινηματογράφου.

Την είδηση έκανε γνωστή ο γιος του με ανάρτηση στα social media. «Έφυγε από τη ζωή σήμερα ο ηθοποιός Ανέστης Βλάχος», έγραψε ο γιος του Ηρακλής. «Να την προσέχεις την μαμά σε παρακαλώ εκεί που πας Πατέρα, βρες και την Σοφία μας και να με περιμένετε, σας αγαπώ όλους τόσο πολύ… Αντίο μπαμπά… Καλό ταξίδι».

Ο Ανέστης Βλάχος τις τελευταίες ημέρες νοσηλευόταν στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός».

Ήταν ένας από τους κορυφαίους ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου, παίζοντας με μεγάλη επιτυχία τον ρόλο του κακού στον κινηματογράφο, στην τηλεόραση και στο θέατρο.

Γεννήθηκε στην Προσοτσάνη Δράμας στις 7 Φεβρουαρίου 1934 από πολύ φτωχούς γονείς, οι οποίοι ήταν γεωργοί στο επάγγελμα. Ο παππούς του, Φίλιππος, ήταν Μακεδονομάχος (σύνδεσμος του Παύλου Μελά) και ο πατέρας του, Ηρακλής, σκοτώθηκε στο Αλβανικό μέτωπο το 1940. Εγκαταστάθηκε στην Αθήνα (Καλλιθέα) το 1946.

Σπούδασε στην Ανωτέρα Σχολή Κινηματογράφου-Θεάτρου Σταυράκου, όπου είχε συμμαθητή τον Κώστα Καζάκο και άλλους.

Παράλληλα με τις σπουδές του δούλευε σε οικοδομή όπου χτύπησε σε ένα καρφί, με αποτέλεσμα να χάσει το μάτι του. Η Έλλη Λαμπέτη με τον Δημήτρη Χορν πλήρωσαν το νοσοκομείο, που νοσηλεύτηκε, ενώ, μέχρι να αναρρώσει, τον φρόντιζαν στο σπίτι τους.

Το 1956 πρωτοεμφανίστηκε στην ταινία «Το κορίτσι με τα μαύρα», όπου ερμήνευε έναν χαρακτηριστικό ρόλο. Καθιερώθηκε με την ταινία του Κώστα Μανουσάκη «Ο Φόβος» κι από κει και πέρα ερμήνευσε πάντα δεύτερους ρόλους ενσαρκώνντας συνήθως τον τύπο του «σκληρού» - «κακού».

Αφησε το στίγμα του σε κινηματογραφικές παραγωγές όπως «Ο Δράκος» του Νίκου Κούνδουρου (1955), «Το κορίτσι με τα μαύρα» του Μιχάλη Κακογιάννη (1956), «Η κατάρα της μάνας» του Βασίλη Γεωργιάδη (1961), «Το σπίτι της ηδονής» του Γιώργου Ζερβουλάκου (1961), «Μικρές Αφροδίτες» του Νίκου Κούνδουρου (1963), «Η Κύπρος στις φλόγες» του Ερρίκου Θαλασσινού (1964), «Λόλα» του Ντίνου Δημόπουλου (1964), «Με τη λάμψη στα μάτια» του Πάνου Γλυκοφρύδη, «Κιέριον» του Δήμου Θέου (1968), «Ληστεία στην Αθήνα» του Βαγγέλη Σερντάρη (1969), «Στο Δρόμο του Λαμόρε» του Δημήτρη Μαυρίκιου (1979), «Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι» του Θόδωρου Μαραγκού (1980), «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο» του Νίκου Τζήμα (1980), «Τα όπλα μου ρίχνουν λουλούδια» του Γιάννη Φαφούτη (1981), «Αυτόπτης Μάρτυς» του Μάρκου Χολέβα (1993) και «Lilly’s Story» του Ροβήρου Μανθούλη (2002).

Στο θέατρο, πρωτοεμφανίστηκε με το έργο «Θάψτε τους νεκρούς» (Κυκλικό θέατρο του Τριβιζά) και συνέχισε παίζοντας σε όλα τα είδη, ενώ εμφανίστηκε και στην τηλεόραση. Το 1994, μετά από απουσία πολλών χρόνων, πρωταγωνίστησε στην ταινία «Αυτόπτης μάρτυρας».

Συλλυπητήριο μήνυμα της Υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη

Από τις πλέον εμβληματικές μορφές του ελληνικού κινηματογράφου, ο Ανέστης Βλάχος έγινε διάσημος και δημοφιλής για τους επιθετικούς, «κακούς» χαρακτήρες που ερμήνευσε. Στο θέατρο, συνεργαζόμενος με τους σπουδαιότερους ηθοποιούς και σκηνοθέτες της ελληνικής θεατρικής σκηνής, απέδειξε τη ευρεία ερμηνευτική του γκάμα, μακριά από την τυποποίηση της μεγάλης οθόνης. Με την ευγένεια που τον χαρακτήριζε, ο Ανέστης Βλάχος ήταν από τους πιο αγαπητούς ηθοποιούς στον χώρο του θεάματος. Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους πολλούς φίλους του.