ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ  #47

LET’S TWIST AGAIN

Μετά το «Twist» και το «Pony time» o Chubby Checker κέρδισε άλλο έναν χρυσό δίσκο, με μια ανανέωση της πρόσκλησής του για τουίστ. Το «Let’s twist again», μεγάλη επιτυχία του 1961-62 και στις ΗΠΑ και στην Αγγλία, έγινε «Viens danser le twist» στη Γαλλία, και ο Peppino di Capri με τα σπασμένα αγγλικά του το έκανε εξίσου μεγάλη επιτυχία και στην Ιταλία (1/ 62).

LETTER, The

Οι Box Tops, που δημιουργήθηκαν στη Μέμφιδα το 1966, διαλύθηκαν το 1970, αφού πρόλαβαν να εισχωρήσουν 10 φορές στο αμερικάνικο hit parade. Η μεγαλύτερη επιτυχία τους ήταν «The letter», που υπήρξε και η πρώτη ηχογράφησή τους. Πούλησε 4 εκατομμύρια αντίτυπα και ήταν σύνθεση του Wayne Carson Thompson, o οποίος έχει βραβευθεί με Grammy για το «Always on my mind». Η έμπνευση για τον πρώτο στίχο προήλθε από τον πατέρα του συνθέτη, όταν είπε σε μία συζήτηση «Give me a ticket for an aeroplane». Προστέθηκε ο ήχος ενός τζετ, η μουσική, οι υπόλοιποι στίχοι και το τρίο –τότε– Box Tops έβαλε τον ήχο της λευκής «σόουλ» αποτελώντας την απάντηση της Μέμφιδας στους Young Rascals της Νέας Υόρκης. Όταν ο τραγουδιστής του γκρουπ, Alex Chilton, ηχογράφησε το τραγούδι, ήταν μόλις 16 χρόνων. Η τελευταία φορά που τον είδαν πριν από μερικά χρόνια έπλενε πιάτα για να επιβιώσει, σε εστιατόριο της Νέας Ορλεάνης. «The letter» ήταν Νο 1 για τέσσερις εβδομάδες το 1967 στις ΗΠΑ. 

Η άλλη μεγάλη επιτυχία των Box Tops, εκτός από «The letter», ήταν το χρυσό «Cry like a baby» (ΗΠΑ 2/ 68). Το «Γράμμα» ηχογράφησαν στις ΗΠΑ, επίσης, οι Arbors (1969) και ο Joe Cocker (1970) και στην Αγγλία οι Mindbenders (1967), Amii Stewart (1980).

LET THERE BE LOVE

Όσοι θυμούνται σήμερα τη μελωδία του «Let there be love» είναι κυρίως χάρη σε μια έξοχη εκτέλεση του Nat «King» Cole και χαρακτηριστικούς στίχους όπως «chili con carne, sparkling champagne». Οι στίχοι είναι του Ian Grant και η μουσική του Lionel Rand. Έγινε επιτυχία σε δίσκους, το 1940, σε δύο εκτελέσεις από τους Sammy Kaye, Kay Kyser.

LILI MARLENE

Το 1915, ένας Γερμανός στρατιώτης, ο Hans Leip, καθώς πήγαινε στο ρωσικό μέτωπο έγραψε τους πρώτους στίχους ενός τραγουδιού. Έναν χρόνο πιο πριν στο Βερολίνο είχε δύο φίλες, την κόρη ενός επιχειρηματία που την έλεγαν Lili και μια στρατιωτική νοσοκόμα, τη Marlene. Μια νύχτα, ενώ φυλάει σκοπιά, κάτω από ένα φανάρι, γράφει τις πρώτες τρεις στροφές. Τελικά το τραγούδι τελειώνει 22 χρόνια αργότερα, το 1937. Με αρχικό τίτλο «Madchens unter der laterne» ή «My Lili of the lampost» (Η Λίλυ μου του φανοστάτη). To 1938, προστίθεται η μουσική. Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο είναι ήδη δημοφιλέστατο στη Γερμανία αλλά και μεταξύ των Βρετανών που υπηρετούσαν στην 8η Στρατιά. Η Marlene Dietrich γίνεται θρυλική μ’ αυτό. Στην Αγγλία το αγαπάνε στην ερμηνεία της Ann Shelton. Οι Γάλλοι μαγεύονται από την έκδοση της Suzy Solidor. Ακόμα αξέχαστες είναι οι ερμηνείες των Lale Andersen (1942), Vera Lynn, Willy Fritsch (1939). Στις ΗΠΑ δυο εκτελέσεις είχαν επιτυχία: με τον Perry Como και την Hildegarde, και οι δύο το 1944. Το τραγούδι «Lili Marlene» ενέπνευσε τρεις ταινίες: το 1950 τη «Lili Marleen», το 1953 «The wedding of Lili Marlene» και το 1981 «Lili Marleen» με την Hanna Schygulla.

LISBON ANTIGUA

Στην Πορτογαλία, το 1953, ακούστηκε για πρώτη φορά μία μελωδία-ύμνος για την παλιά Λισσαβόνα («Lisboa antigua») με στίχους των Jose Galhardo – Amadeu do Vale και μουσική του Paul Portela. Αργότερα προστέθηκαν οι αγγλικοί στίχοι του Harry Dupree. Στο τέλος του 1955, ηχογραφεί τη σύνθεση η ορχήστρα του Nelson Riddle και μέσα σ’ έναν χρόνο ξεπερνάει το ένα εκατομμύριο πωλήσεις και γίνεται χρυσή (1/ 56 για τέσσερις εβδομάδες). Μια άλλη εκτέλεση, από τον Mitch Miller είχε μικρότερη απήχηση (19/ 56). Ο Riddle γεννήθηκε το 1921 και άρχισε τη μουσική εκπαίδευσή του σε ηλικία οκτώ χρονών, εγκαταλείποντας το πιάνο στα 14 για να αφοσιωθεί στο αγαπημένο όργανο του πατέρα του, το τρομπόνι. Στη δεκαετία του ’50, είναι δίπλα στον Νat «King» Cole. Η σφραγίδα του υπάρχει σε τραγούδια όπως «Τoo young» και «Mona Lisa». Όταν συνεργάστηκε με την Ella Mae Morse στο «Blacksmith Blues» τον ανακάλυψαν ο Frank Sinatra, η Margaret Whiting, η Betty Hutton. Το 1983, δύο χρόνια πριν από τον θάνατό του, ηχογράφησε το «What’s new» με τη Linda Ronstadt.

LITTLE BROWN JUG

Τον 19ο αιώνα γεννήθηκαν στη Φιλαδέλφεια δύο αδέρφια που έμελλαν να γίνουν επιτυχημένοι συνθέτες και μουσικοί: ο Septimus Winner (1827-1902) και ο Eastburn Winner (1837-1918). Ο πρώτος έγραψε περισσότερα από 200 τραγούδια (πολλά με το ψευδώνυμο Alice Hawthorne), ενώ ο δεύτερος έμεινε στην ιστορία με μια μόνο σύνθεση (και το ψευδώνυμο R. A. Eastburn), που έγραψε το 1869, με τίτλο «Little bown jug». Αυτό το τραγούδι έγινε για πρώτη φορά επιτυχία σε δίσκους το 1900 και μετά ξανά το 1939 από τον Glenn Miller. Το 1939, το ερμηνεύει στην ταινία «Dodge city» η Ann Sheridan, ενώ την ίδια χρονιά ακούγεται στο φιλμ «Jeepers creepers», το 1940 στο «Hired wife», το 1950 στο «The jackpot» και το 1954 στο «The Glenn Miller Story».

LITTLE CURLY HAIR IN A HIGH CHAIR

O Eddie Cantor το παρουσίασε πρώτος στην ταινία του 1940 «Forty little mothers». Οι στίχοι είναι του Charles Tobias και η μουσική του Nat Simon. Σε δίσκους το έκαναν επιτυχία το 1940 οι: Fats Waller, Jimmy Dorsey (με ερμηνεύτρια την Helen O’Connell).

LITTLE GIRL

Oι Syndicate of Sound είναι ένα κουιντέτο της δεκαετίας του ’60 που έπαιζε γκαράζ-ροκ μουσική. Είχαν συνολικά τρεις παρουσίες στο hit parade από το 1966-70. Η μεγαλύτερη επιτυχία απ’ αυτές ήταν το «Little girl» (8/ 66). Tη σύνθεση έγραψαν ο τραγουδιστής-σαξοφωνίστας του γκρουπ Don Baskin και ο μπασίστας Bob Gonzalez. Ο πρώτος σήμερα διευθύνει κατάστημα επίπλων και ο δεύτερος παίζει σε μπαρ μουσική country.

LITTLE GIRL BLUE

Στο θεατρικό μιούζικαλ του 1935 «Billy Rose’s Jumbo» υπάρχει μία σύνθεση των Rodgers – Hart με τίτλο «Little girl blue», που ερμήνευσε η Doris Day στην κινηματογραφική έκδοση του έργου «Jumbo», το 1962. Σε δίσκο την έκανε επιτυχία μόνο η Margaret Whiting (1947), μολονότι την ηχογράφησαν και άλλες, όπως η Mabel Mercer και η Jeri Southern. H Southern την ηχογράφησε το 1956 για το άλμπουμ «When your heart’s on fire», με διευθυντή ορχήστρας τον Tutti Camarata. Η ερμηνεύτρια που πέθανε το 1991, σε ηλικία 65 χρονών, γνώρισε δημοτικότητα από το 1951-55, κυρίως στην περιοχή του Σικάγου. Τραγουδίστρια της τζαζ, έπαιζε και πιάνο στις εμφανίσεις της.

LITTLE ON THE LONELY SIDE, A

Οι στίχοι και η μουσική του «A little on the lonely side» οφείλονται στους Dick Robertson, James Cavanaugh, Frank Weldon (1944). Τρεις εκτελέσεις ξεχώρισαν το 1945, από τους: Frankie Carle, Guy Lombardo (με ερμηνευτή τον Jimmy Brown), Phil Moore Four.

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΚΟΓΚΑΛΙΔΗΣ