ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ #48
LITTLE SERENADE
Oι Ames Brothers, ένα από τα δημοφιλέστερα αμερικάνικα συγκροτήματα στην δεκαετία του ’50, είχαν τόσο μεγάλη απήχηση ώστε το 1955 τους έδωσαν την δική τους τηλεοπτική σειρά. Πέντε τραγούδια τους έγιναν χρυσά. Οι μεγαλύτερες επιτυχίες τους ήταν «The naughty lady of Shady Lane», «Tammy», «Melodie d’amour». Τετραμελές φωνητικό συγκρότημα, δημιουργήθηκε το 1947 και διαλύθηκε στο τέλος της δεκαετίας του ’50. Το 1958, ακολουθώντας την μόδα της εποχής ηχογράφησαν την αγγλική διασκευή μίας ιταλικής επιτυχίας. Το «Piccolissima serenata», που προηγουμένως τραγούδησε και ο Renato Carosone και ο Teddy Randazzo κι έπαιξαν ορχήστρες όπως των Eddy Calvert και Percy Faith, ερμήνευσαν οι Ames Brothers με τίτλο «Little serenade».
LITTLE SHOEMAKER, The
Ένα τρίο φοιτητών ιταλοαμερικάνικης καταγωγής έκανε αίσθηση ενώ τραγουδούσε στο πανεπιστήμιο του Ντιτρόιτ. Ήταν οι Gaylords, που είχαν έντεκα επιτυχίες από το 1952-58 και άλλη μία το 1976. Οι δύο μεγαλύτερες επιτυχίες τους «Tell me you’re mine» (2/ 53) και «The little shoemaker» είναι το πρώτο ιταλικό τραγούδι («Per un bacio d’amor») και το δεύτερο γαλλικό («Le petit cordonnier») Στο δεύτερο ακούγονται να μιλούν και ιταλικά! Μολονότι την σύνθεση ηχογράφησε και η ορχήστρα Hugo Winterhalter με τον Eddie Fisher (9/ 54) μεγαλύτερη επιτυχία είχε ο δίσκος των Gaylords με την ορχήστρα George Annis (2/ 54).
LITTLE WHITE LIES
Ο Walter Donaldson, που συνέθεσε «Love me or leave me», «My baby just cares for me», «My blue heaven», «Tender is the night», «Yes sir that’s my baby», «You’re driving me crazy», έγραψε το 1930 το «Little white lies». Τότε το έκαναν επιτυχία σε δίσκους οι: Fred Waring’s Pennsylvanians, Ted Wallace, Earl Burtnett. Το 1948, επιστρέφει σε δύο εκτελέσεις με τον Dick Haymes και με την Dinah Shore και το 1957 με την Betty Johnson. Αργότερα κυκλοφορεί σε δίσκους με τους Mel Torme, George Shearing, Ella Fitzgerald κ. ά.
LOCOMOTION
Η Eva Narcissus Boyd γεννήθηκε το 1945 στην βόρεια Καρολίνα από μία οικογένεια που είχε 14 παιδιά. Ήταν μπέιμπι σίτερ στο ζεύγος Gerry Goffin – Carole King, όπου κέρδιζε 35 δολάρια την εβδομάδα. Οι δύο τραγουδοποιοί γνώριζαν ότι της άρεσε να ψιθυρίζει επιτυχίες της εποχής και της ζήτησαν να ηχογραφήσει το δοκιμαστικό του «Locomotion», που προόριζαν για την Dee Dee Sharp. H Carole King έκανε και φωνητικά στον δίσκο. Η Little Eva είχε πέντε επιτυχίες από το 1962-63, αλλά το «The locomotion» παρέμεινε η μεγαλύτερή της (1/ 62). Το 1974, το τραγούδι ξαναπήγε στο Νο 1 με τους Grand Funk, ενώ η Kylie Minogue σημείωσε ανάλογη επιτυχία με την δική της ερμηνεία (3/ 88).
LONG AGO AND FAR AWAY
Στην τελική φάση του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, το 1944, η επιθυμία για να ξαναβρεθούν όλα τα αγαπημένα πρόσωπα είναι έντονη. Οι Αμερικανοί στρατιώτες είναι μακριά από την πατρίδα τους, στον Ειρηνικό, στη Βρετανία, Β. Αφρική, Ιταλία ή Γαλλία. Ο συνθέτης Jerome Kern με στιχουργό τον Ira Gershwin γράφουν για την ταινία «Cover girl» το «Long ago and far away», όπου το ερμηνεύουν ο Gene Kelly και η Rita Hayworth (την Hayworth ντουμπλάρει η Martha Mears). O Kelly το ηχογράφησε για το φιλμ παρουσία του συνθέτη και γι’ αυτό ήταν και τρακαρισμένος. Την πρώτη πρώτη ηχογράφηση, που δεν άρεσε, όμως, στον Kelly, επέλεξε ο Jerome Kern. Η εκτέλεση αυτή δεν έγινε επιτυχία. Υπήρξαν έξι άλλες ηχογραφήσεις που άρεσαν, όλες το 1944, με τους Three Suns, Guy Lombardo, Perry Como, Jo Stafford, Bing Crosby και η πιο επιτυχημένη απ’ όλες από το ντουέτο Helen Forrest – Dick Haymes, που ήταν δημοφιλέστατoι τότε, χάρη σε ραδιοφωνική εκπομπή την οποία συμπαρουσίαζαν.
LOOK ME OVER ONCE
Ο Αυστριακός συνθέτης, μαέστρος και βιολιστής Johann Strauss II (1825-99), μεγαλύτερος γιος του Johann Strauss, έγινε γνωστός και ως «βασιλιάς του βαλς», αφού έγραψε τουλάχιστον 400 βαλς, από τα οποία τα δημοφιλέστερα ήταν «Blue Danube», «Roses from the south», «Emperor Waltz», «Tales from the Vienna woods». Από τις οπερέτες του η πιο διάσημη είναι «Die Fledermaus» («Η νυκτερίδα» – 1874), που βασίζεται στη γαλλική επιθεώρηση «Le reveillon» (1872) των Meilhac – Halevy, που με τη σειρά της αντιγράφει την κωμωδία του Roderich Bendix «Das Gefangnis» («Η φυλακή» – 1851). Η «Νυκτερίδα» παρουσιάστηκε με τους αγγλικούς τίτλους «The gay Rosalinda» και «The merry countess». Το 1955, έγινε και ταινία (από τους σκηνοθέτες των έργων «The Red Shoes» και «Tales of Hoffman» Michael Powell – Emeric Pressburger) με τίτλο «Oh, Rosalinda» με πρωταγωνιστές τους Michael Redgrave, Ludmilla Tcherina, Mel Ferrer, Anthony Quayle κ. ά. Tο «Look me over» είναι μία από τις πολλές δημιουργίες του Strauss που τραγουδήθηκε στις HΠA, σε διάφορες εκτελέσεις.
LOUISVILLE, KY
To Louisville είναι λιμάνι του βόρειου Κεντάκι, στον ποταμό Ohio, έχει 300.000 κατοίκους και είναι ο χώρος διεξαγωγής του ετήσιου Kentucky Derby. Σ’ αυτήν την πόλη αναφέρεται στην σύνθεσή του «Louisville, KY» o Sunny Skylar. Την έκανε επιτυχία μόνο η Ella Fitzgerald με την ορχήστρα της (23/ 41). Ο Skylar έχει συνυπογράψει κι άλλες επιτυχίες με γεωγραφικό στίγμα, όπως «Atlanta, Ga» (1946), «Just a little bit south of North Carolina» (1940), «Song of New Orleans» (1947). Κι ακόμα έχει γράψει τους αγγλικούς στίχους των «Amor», «Besame mucho» και «You’re breaking my heart».
LOVE AND MARRIAGE
Το θεατρικό έργο «Η πόλη μας» («Our Town») του Thornton Wilder έγινε ταινία το 1940 και αργότερα τηλεοπτική παραγωγή. Για τη μεταφορά της στη μικρή οθόνη, ο Sammy Cahn και ο Jimmy Van Heusen έγραψαν το 1955 το «Love and marriage». Tο ηχογράφησαν ο Frank Sinatra (που είχε και την πιο επιτυχημένη εκτέλεση), η Dinah Shore, ο Tony Martin, η Joan Regan κ. ά. Τον Sinatra στην «χρυσή» του εκτέλεση συνοδεύει η ορχήστρα Nelson Riddle (5/ 55).
LOVE IS A MANY SPLEΝDORED THING
Ο συνθέτης Sammy Fain κέρδισε δύο φορές Όσκαρ Τραγουδιού. Την πρώτη για το «Secret love» (1953), που ερμήνευσε η Doris Day στο «Calamity Jane» και την δεύτερη για το «Love is a many splendored thing» (1955) για την ταινία με τον ίδιο τίτλο, που αποτέλεσε μεγάλη επιτυχία των Four Aces (1/ 55). Άλλες δημοφιλείς εκτελέσεις: Don Cornell (26/ 55), David Rose (54/ 55), Woody Herman (79/ 55), Don, Dick ’n’ Jimmy (96/ 55). Οι φήμες λένε ότι το τραγούδι προσφέρθηκε στους Frank Sinatra, Tony Martin, Doris Day, Nat «King» Cole, οι οποίοι αρνήθηκαν να το ηχογραφήσουν για το φιλμ. Μια ανώνυμη χορωδία, χωρίς να φαίνεται, το αποδίδει στην ταινία, αλλά οι Four Aces το κυκλοφόρησαν συγχρόνως με την προβολή κι ήταν η μοναδική εκτέλεση που κυκλοφόρησε τότε. Όταν το τραγούδι κέρδισε Όσκαρ όλοι όσοι είχαν αρνηθεί να το ηχογραφήσουν το συμπεριέλαβαν στο ρεπερτόριό τους. Η ωραιότερη ίσως απ’ όλες τις εκτελέσεις έχει την υπογραφή του Νat «King» Cole.
LOVE IS BLUE
Όταν το Λουξεμβούργο δήλωσε συμμετοχή το 1967 στον διαγωνισμό τραγουδιού της «Γιουροβίζιον», κέρδισε την τέταρτη θέση στέλνοντας μιαν Ελληνίδα να την εκπροσωπήσει. Την Vicky Leandros. Η σύνθεση του Andre Popp «L’amour est bleu» ηχογραφήθηκε από την Vicky σε 19 διαφορετικές εκτελέσεις-γλώσσες. Συνολικά 300 καλλιτέχνες ηχογράφησαν την μελωδία. Μόνο μία εκτέλεση, όμως, κέρδισε το κοινό της Αμερικής. Από τον Γάλλο μαέστρο Paul Mauriat που έστειλε το «Love is blue», όπως βαπτίστηκε στα αγγλικά η σύνθεση, στο Νο 1 το 1968 (για πέντε εβδομάδες). Ο ίδιος ενορχήστρωσε τον σκοπό, διευθύνει την ορχήστρα και παίζει τσέμπαλο. Έγινε χρυσός δίσκος στις HΠA.
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΚΟΓΚΑΛΙΔΗΣ
