ΤΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ «ΠΑΛΤΟ»

ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 2 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ στις 21:00 ΣΤΟ ΒΑΚΟΥΡΑ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΡΤ3 

«Το παλτό»  του Αλμπέρτο Λατουάντα (Il cappotto, ασπρόμαυρο, Ιταλία 1952, διάρκεια 95΄) είναι η επόμενη προβολή της κινηματογραφικής λέσχης των εργαζομένων της ΕΡΤ3 και του ΚΕΜΕΣ, τη Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου στις 21:00 στο σινέ ΒΑΚΟΥΡΑ (Ιωάννου Μιχαήλ  8 τηλ.2310233665), στο πλαίσιο του αφιερώματος «Περί ηθικής». Το σενάριο είναι βασισμένο στο ομώνυμο διήγημα του Νικολάι Γκόγκολ και το υπογράφουν οι Αλμπέρτο Λατουάντα, Τζιόρτζιο Πρόσπερι, Τζιορνάνο Κόρσι, Έντσο Κουρέλι, Λουίτζι Μαλέρμπα, Λεονάρντο Σινισγκάλι και Τσέζαρε Τζαβατίνι. Παίζουν οι Ρενάτο Ράσελ, Ιβόν Σανσόν και Τζούλιο Στίβαλ. 

Η ταινία  βασίζεται στο διήγημα του Νικολάι Γκόγκολ με την τοποθεσία όμως αλλαγμένη από την Ρωσία του 19ου αιώνα στην Ιταλία του 1952. Πρόκειται για την ιστορία ενός πολύ φτωχού υπάλληλου (Ρενάτο Ράσελ) του οποίου η μόνη του επιθυμία είναι να αποκτήσει ένα καινούριο παλτό. Ένα πολύκροτο μεν, αλλά άγνωστο ψυχαγωγικό και δηκτικό αριστούργημα, που αποτελεί μια ταινία-πρόταση της λέσχης και του ΚΕΜΕΣ.

Την ταινία θα προλογίσει ο Αλέξης Δερμεντζόγλου, έντυπη κριτική του οποίου θα διανεμηθεί στο κοινό, ενώ το προς συζήτηση θέμα μετά το τέλος της προβολής θα είναι: Η μαύρη Ιταλική σάτιρα.

Η κριτική που θα διανεμηθεί είναι η ακόλουθη:

«Πρόκειται για μια ταινία που  βασίζεται στην ιστορία του Νικολάι Γκόγκολ, που μεταφέρει τη δράση από τη Ρωσία του παρελθόντος στην Ιταλία το 1952. Ένας φουκαριάρης υπάλληλος του δήμου έχει ως μεγάλο όνειρο να αγοράσει ένα ωραίο παλτό, το οποίο και τελικά αποκτά. Έτσι κερδίζει νέες γνωριμίες, αποκτά κομψότητα, αλλά του κλέβουν το ένδυμα. Παράλληλα, βιώνει και διάφορες περιπέτειες με τη δουλειά του: Απολύεται, επαναπροσλαμβάνεται, ο Δήμαρχος είναι πολύ αυταρχικός. Ακολουθούν εξελίξεις…

Πρόκειται για μια εξαιρετικά διεισδυτική ματιά του έμπειρου Λατουάντα, που ξεπερνάει τα όρια της σάτιρας και φτάνει σε μια κατάμαυρη καφκική σουρεαλιστική αλληγορία. Είναι ένα στιλ που μας θυμίζει Φερέρι, Μπουνιουέλ, Ριπστάιν (και στο βάθος Λάνθιμο). Η ατμόσφαιρα είναι υποδειγματική, με την κατάμαυρη πηχτή και μουντή φωτογραφία, που έρχεται από τα βάθη του γερμανικού εξπρεσιονισμού και επιβάλλει όλο αυτό το ζοφερό παράλογο κλίμα.

«Το παλτό» στέκεται επάξια δίπλα στη «Δίκη» και η μεταφυσική τελική του απόκλιση, ουσιαστικά απομονώνοντας ένα ενοχικό σύμπαν, σε επιστρέφει στο παρόν. Ο Αλμπέρτο Λατουάντα δεν το έκρυψε ποτέ πως είναι ένας κοινωνιστής σκηνοθέτης και μάλιστα κορυφαίος!»

Ταινίες που πλησιάζουν την προβληματική αυτού του φιλμ είναι : «Το παλτό» (1926) του Γκριγκόρι Κοζίντσεφ και Λεονίντ Τράουμπεργκ, «Το παλτό»(1959) του Αλεξέι Μπατάλοφ, «The Bespoke Overcoat» (1955) του Τζακ Κλέιτον και «Η δίκη» (1962) του Όρσον Γουέλς. 

Την επόμενη Δευτέρα, 9 Δεκεμβρίου, θα προβληθεί η έξοχη ταινία του Ετόρε Σκόλα, «Η ταράτσα».

Για οποιαδήποτε επικαιροποιημένη πληροφορία  γύρω από τις ταινίες, τους συντελεστές και το πρόγραμμα συμβουλεύεστε το kemes facebook ή το kemes.wordpress.com