Το  «οριζόντιο σπίτι» της Θεσσαλονίκης!

Eδαφος με ελαφρές κλίσεις, τοπίο ήσυχο, διάστικτα κτίσματα στον κοντινό ορίζοντα που δημιουργούν συνθήκες ηρεμίας. Αντίστιξη με στοιχεία έντασης, που προσφέρει η δυναμική παρουσία του Χορτιάτη ανατολικά και ο εκτεταμένος ορίζοντας προς τον Θερμαϊκό Κόλπο νοτιοδυτικά.

Το θέμα:
Το έδαφος, ως τόπος, ως τοπίο και φύση. Η εμπειρία του τόπου, όσο και ο τρόπος ζωής των ανθρώπων που θα τον κατοικήσουν αποκτούν σημασία. Τόσο η μορφή του εδάφους, όσο και η βιωματική σχέση με τη γη γίνονται σημαίνουσες αξίες.

Ερωτήματα:
Το περίβλημα, ως το μέσο για τον ορισμό πολλαπλών σχέσεων ανάμεσα στο μέσα και στο έξω. Η σχέση της κατοικίας με το οριζόντιο τοπίο. Η οριζόντια γραμμή, που γίνεται επιφάνεια, περίβλημα, όριο, γίνεται ο τρόπος της επαφής του κτισμένου με τη γη.

Η κεντρική ιδέα:
Ο ορισμός του αντικειμένου ως περιβλήματος και η ενσωμάτωση σε αυτό των επί μέρους χωρικών και λειτουργικών υποενοτήτων. Ο πρωταρχικός όγκος μετατρέπεται σταδιακά σε επιφάνεια, η περιβάλλουσα οριζόντια επιφάνεια περιέχει το επί μέρους. Η άρθρωση των χώρων, η μορφή και τα υλικά προκαλούν ή παρακολουθούν το πλέγμα συσχετισμών ανάμεσα στο μέσα και στο έξω.