Πέθανε, σε ηλικία 92 ετών, η Ντένη (Θεώνη) Βαχλιώτη, η πιο διάσημη ενδυματολόγος του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου.
Η Βαχλιώτη άφησε την τελευταία της πνοή στον Ευαγγελισμό, όπου νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα.
Γεννήθηκε το 1922 στην Αθήνα και σπούδασε στο Παρίσι, τη Φλωρεντία και τη Ρώμη όπου και βρισκόταν όταν το 1955 της ανέθεσαν τα κοστούμια για την παράσταση «Ωραία Ελένη» του Ρουσέν στο Θέατρο Ρεξ- Κοτοπούλη σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Μυράτ και πρωταγωνίστρια τη Μελίνα Μερκούρη με την οποία συνδεόταν φιλικά από την εφηβεία της.
Ακολούθησε η «Στέλλα» του Μιχάλη Κακογιάννη και αργότερα οι ταινίες του Ζυλ Ντασσέν «Ποτέ την Κυριακή» και «Φαίδρα» για τις οποίες ήταν υποψήφια για Όσκαρ ενδυματολογίας.
Επίσης, υπέγραψε τα κοστούμια της Μελίνας στους «Νικητές» του Μίλος Φόρμαν, στο «Γλυκό πουλί της νιότης» του Τενεσί Γουίλιαμς στο Θέατρο Τέχνης σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν, στο Παρίσι στο «Φλώρα» των Μπρουζάτι Μάουρι σε σκηνοθεσία Ντασσέν και στο «Τοπ Καπί».
Αργότερα, το 1975 έντυσε τη «Μήδεια» του Ευριπίδη για το ΚΘΒΕ σε σκηνοθεσία του Μίνωα Βολανάκη.
Έκανε επίσης τα κοστούμια στις ταινίες «Ο δράκος» του Νίκου Κούνδουρου του 1956, «Οιδίποδας» του Φίλιπ Σέβιλ του 1967 με τους Κρίστοφερ Πλάμερ, Ντόναλντ Σάδερλαντ και Όρσον Γουέλς ενώ υπέγραψε σκηνικά – κοστούμια στη σειρά «Ακυβέρνητες πολιτείες» της ΕΡΤ σε σκηνοθεσία Ροβήρου Μανθούλη το 1986.
Γεννημένη στο Κολωνάκι, Σκουφά και Ηρακλείτου, η Ντένη Βαχλιώτη έμεινε σε όλη της τη ζωή μια γυναίκα με πάθη -για τη δουλειά της, την τέχνη, τους φίλους και τους έρωτές της. Έγραψε δοκίμια για τη σύγκρουση των φύλων μέσα από τη μόδα ενώ υπογράμμισε μέσα από κείμενά της την κοινωνιολογική σημασία του κοστουμιού στη μεγάλη οθόνη.
Πιστή στη γειτονιά της, διέμενε στην οδό Αλωπεκής και τα τελευταία χρόνια απέφευγε τις εξόδους.
Αδελφός της ήταν ο σκηνοθέτης Χρήστος Βαχλιώτης, εξαδέλφη της η σκηνογράφος-ενδυματολόγος Θεώνη Βαχλιώτη-Ολντριτζ, ενώ ανιψιές της είναι η επίσης ενδυματολόγος Ντένη Βαχλιώτη και η σκηνοθέτρια Ειρήνη Βαχλιώτη.
Η Βαχλιώτη άφησε την τελευταία της πνοή στον Ευαγγελισμό, όπου νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα.
Γεννήθηκε το 1922 στην Αθήνα και σπούδασε στο Παρίσι, τη Φλωρεντία και τη Ρώμη όπου και βρισκόταν όταν το 1955 της ανέθεσαν τα κοστούμια για την παράσταση «Ωραία Ελένη» του Ρουσέν στο Θέατρο Ρεξ- Κοτοπούλη σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Μυράτ και πρωταγωνίστρια τη Μελίνα Μερκούρη με την οποία συνδεόταν φιλικά από την εφηβεία της.
Ακολούθησε η «Στέλλα» του Μιχάλη Κακογιάννη και αργότερα οι ταινίες του Ζυλ Ντασσέν «Ποτέ την Κυριακή» και «Φαίδρα» για τις οποίες ήταν υποψήφια για Όσκαρ ενδυματολογίας.
Επίσης, υπέγραψε τα κοστούμια της Μελίνας στους «Νικητές» του Μίλος Φόρμαν, στο «Γλυκό πουλί της νιότης» του Τενεσί Γουίλιαμς στο Θέατρο Τέχνης σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν, στο Παρίσι στο «Φλώρα» των Μπρουζάτι Μάουρι σε σκηνοθεσία Ντασσέν και στο «Τοπ Καπί».
Αργότερα, το 1975 έντυσε τη «Μήδεια» του Ευριπίδη για το ΚΘΒΕ σε σκηνοθεσία του Μίνωα Βολανάκη.
Έκανε επίσης τα κοστούμια στις ταινίες «Ο δράκος» του Νίκου Κούνδουρου του 1956, «Οιδίποδας» του Φίλιπ Σέβιλ του 1967 με τους Κρίστοφερ Πλάμερ, Ντόναλντ Σάδερλαντ και Όρσον Γουέλς ενώ υπέγραψε σκηνικά – κοστούμια στη σειρά «Ακυβέρνητες πολιτείες» της ΕΡΤ σε σκηνοθεσία Ροβήρου Μανθούλη το 1986.
Γεννημένη στο Κολωνάκι, Σκουφά και Ηρακλείτου, η Ντένη Βαχλιώτη έμεινε σε όλη της τη ζωή μια γυναίκα με πάθη -για τη δουλειά της, την τέχνη, τους φίλους και τους έρωτές της. Έγραψε δοκίμια για τη σύγκρουση των φύλων μέσα από τη μόδα ενώ υπογράμμισε μέσα από κείμενά της την κοινωνιολογική σημασία του κοστουμιού στη μεγάλη οθόνη.
Πιστή στη γειτονιά της, διέμενε στην οδό Αλωπεκής και τα τελευταία χρόνια απέφευγε τις εξόδους.
Αδελφός της ήταν ο σκηνοθέτης Χρήστος Βαχλιώτης, εξαδέλφη της η σκηνογράφος-ενδυματολόγος Θεώνη Βαχλιώτη-Ολντριτζ, ενώ ανιψιές της είναι η επίσης ενδυματολόγος Ντένη Βαχλιώτη και η σκηνοθέτρια Ειρήνη Βαχλιώτη.
No comments:
Post a Comment