Στέλιος Κούκος 

Το δέντρο της ελευθερίας

Εικαστικό αφιέρωμα στην επέτειο 

1821, 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση

Η έκθεση θα βρίσκεται στο ημιώροφο του περιπτέρου 15 (σύνδεση περιπτέρων 15-13) 

Στο πλαίσιο της 18ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης, την οποία διοργανώνει το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού στις 25-28 Νοεμβρίου 2021 στις εγκαταστάσεις της ΔΕΘ-Helexpo, ο Στέλιος Κούκος εκθέτει μια σειρά ζωγραφικών έργων με τίτλο «Το δέντρο της ελευθερίας» στην επετειακή ενότητα «1821, 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση».

Πρόκειται για 24 έργα μικρών σχετικά διαστάσεων, με δέντρα και λουλούδια τα οποία κατατίθενται και αφιερώνονται ταπεινά σε όλον αυτόν τον επαναστατημένο κόσμο που θυσίασε τη ζωή του για το μεγάλο αυτό όραμα του ελληνισμού, την ελευθερία, την προστασία της ιδιοπροσωπίας του, την προκοπή του.

Τα έργα έγιναν με ραπιδογράφους σε μαύρο και κόκκινο χρώμα, με μια αισθητική προσέγγιση εμπνευσμένη από το έργο του μεγάλου θεσσαλονικιού συγγραφέα και εικαστικού Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη. 

Η επιμέλεια της έκθεσης είναι της Αθανασίας Τουμπέκη και του Δημήτρη Παπαγεωργίου, οι κορνίζες του κ. Κλεάνθη Παπαδόπουλου, ο σχεδιασμός της αναμνηστικής κάρτας του γραφίστα Θανάση Γεωργίου (atelier@geographik.gr) και η αφίσα του εικαστικού Χρήστου Γουσίδη.

Χώρος έκθεσης ημιώροφος του περιπτέρου 15 (σύνδεση περιπτέρων 15-13). 

Λίγα λόγια από τον Στέλιο Κούκο

Το δέντρο της ελευθερίας

Το δέντρο της ελευθερίας, στον ίσκιο του οποίου ζούμε σήμερα, είναι ποτισμένο με αίμα.

Αίμα ενός κόσμου που βίωσε τη σκλαβιά και κουβαλούσε συνάμα τις αντίστοιχες μνήμες των προγόνων του. Αιμάτινες κι αυτές...

Ένα προφανώς εκρηκτικό μίγμα, για να φτάσει ο κόσμος αυτός πολύ εύκολα στο «ελευθερία ή θάνατος» και να θέλει να αγωνιστεί για το ξεσκλάβωμά του.

Να σηκώσει το κεφάλι ψηλά σαν ένα δεντρί που σηκώνεται μέσα από τη γη και τείνει να φτάσει στον ουρανό και τον ήλιο!

Στης δικαιοσύνης τον ήλιο τον νοητό!

Και η μυρσίνη η δοξαστική να στεφανώσει τα λαμπρά παλικάρια!

Με άνθη εύοσμα και μυρίπνοα, ή ακόμη και με λίγα χορτάρια που είχαν μείνει στην έρημη γη! Αυτά τα δέντρα, άλλωστε, δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό!