ΠΑΡΑ τη συννεφιά, η θερμοκρασία κι η υγρασία στην ατμόσφαιρα, σε έκαναν να νιώθεις ένα πνίξιμο. Στην άκρη της θάλασσας, φυσούσε ένα ελαφρύ αεράκι. Όχι ότι σε δρόσιζε, αλλά είχες την αίσθηση ότι η θερμοκρασία ήταν καλύτερη. Η παρέα με τα BMX ανέβηκε αθόρυβα στην ξύλινη προβλήτα. Έκαναν μερικές αναγνωριστικές γύρες με τα ποδήλατά τους κι οι περισσότεροι από αυτούς που απολάμβαναν τη θέα της θάλασσας, τράβηξαν τις τσάντες και τα κινητά κοντά τους. Σιγά, σιγά οι ποδηλάτες άρχισαν να ανεβαίνουν στις μαρμάρινες πλάκες. Να κάνουν σούζες, ακροβατικά, να πηδάνε στο πλακόστρωτο, να οδηγούν τα ποδήλατά τους ανάποδα. Αρχικά, η εισβολή των νεαρών ενόχλησε αυτούς που ρέμβαζαν κοιτάζοντας προς τη θάλασσα. Στην συνέχεια όμως γύρισαν και άρχισαν να παρατηρούν τον ενθουσιασμό και τα ριψοκίνδυνα κόλπα των ποδηλατών. Από το βάθος έρχονταν η καλοκαιρινή καταιγίδα. «Riders on the storm…»
Αυτό ήταν το κείμενο που ανέβασα ένα απόγευμα, στο λογαριασμό του HumanStories στο Facebook, μαζί με μερικές φωτογραφίες των νεαρών με τα BMXνα κάνουν κόλπα με τα ποδήλατά τους και την καταιγίδα να έρχεται από την άλλη μεριά του Θερμαϊκού. Να στέκεται πίσω τους σαν Background φωτογράφισης, με τις ακτίνες του ήλιου να ξεπροβάλουν μέσα από τα σύννεφα σε ριπές, ως προβολείς σε στούντιο. Το κείμενο και οι φωτογραφίες, έγιναν αφορμή για να γνωρίσω τους CandyBar.
Μια καταπληκτική ομάδα νέων ανθρώπων, που περνάνε τα απογεύματα τους πάνω σε ένα BMX ποδήλατο. Άλλοτε κρατώντας τις ρόδες των ποδηλάτων τους στη γη κι άλλοτε στον αέρα. Το ραντεβού μας, ήταν στις μπλε ράμπες, λίγα μέτρα μακριά από το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Κάποια ποδήλατα, ήταν αραδιασμένα στην άκρη του πάρκου ενώ κάποια άλλα διέσχιζαν τις ράμπες κι έκαναν κόλπα. Πριν τους πλησιάσω, τους παρατήρησα από μακριά. Θυμήθηκα τα λόγια της συναδέλφου που μου έκανε την επαφή. «Όπου κι αν πάνε να κάνουν ποδήλατο τους διώχνουν. Λένε ότι προκαλούν ζημιές», μου είπε. Ένα από τα καταφύγιά τους λοιπόν, είναι οι μπλε ράμπες. Ξεχαρβαλωμένες σε αρκετά σημεία, με τις λαμαρίνες να προεξέχουν σαν μαχαίρια, βίδες να λείπουν από κάποια άλλα. «Πολλές φορές τις διορθώνουμε μόνοι μας. Τα κλαδιά τα έκοψα μόνος μου για να βλέπουμε όταν ανάβουν οι ηλεκτρικές λάμπες το βράδυ» θα σχολίαζε λίγο αργότερα ο Γιώργος. Γνωστός και ως «ουρίτσας» για τους φίλους του, λόγω του χτενίσματος του. «Σε κάποια στιγμή κάηκαν οι λάμπες και πήγαμε στον Δήμο Θεσσαλονίκης. Ζητήσαμε να τις αντικαταστήσουν, προκειμένου να μπορούμε κάνουμε ποδήλατο και το βράδυ. Εδώ και μήνες, δεν έχουν κάνει τίποτε. Οι λάμπες παραμένουν καμένες» συμπληρώνει ο Στέφανος.
Ο Αντώνης Ρεπανάς συνομιλεί με τα μέλη του CandyBar, οι οποίοι μοιράζονται τις ανησυχίες τους και τα προβλήματα που δε λύνονται στην παραλία προκειμένου να ασχοληθούν ανενόχλητοι με αυτό που αγαπάνε…
Στα τέλη Ιανουαρίου του 2018 στις μπλε ράμπες, ένας 17χρονος ποδηλάτης έχασε τη ζωή του. «Εκείνη η ράμπα έχει αφαιρεθεί», μου είπε ο Στέφανος και συνέχισε: «Το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουμε, είναι ότι δεν υπάρχουν χώροι για εμάς. Όλοι μας κοιτάζουν παράξενα. Υπάρχει βέβαια ένας οργανωμένος χώρος για BMX πλάι στο Mediterranean Cosmos κι ένας ακόμη στο Πανόραμα, όμως πώς να πας εκεί με το ποδήλατο; Δεν υπάρχουν ποδηλατοδρόμοι. Πρέπει να πας μέσα από τον δρόμο και θα σε φάνε λάχανο».
Ο Μάικ παρεμβαίνει: «Ακόμη κι εδώ στο πάρκο με τις ράμπες έχουμε προβλήματα. Έρχονται γονείς με τα παιδιά τους και τα βάζουν να κάνουν τσουλήθρα στις ράμπες. Μπαίνουν μέσα με μικρά ποδηλατάκια δίχως να καταλαβαίνουν ότι εδώ είναι ένας ειδικός χώρος για ποδήλατα, σκέιτ και πατίνια. Έχουμε γίνει πολλές φορές φασαρίες γιατί δεν καταλαβαίνουν. Μια φορά φέρανε και την αστυνομία, επειδή τους είπαμε ότι οι ράμπες δεν είναι τσουλήθρες. Μπορούνε να πάνε λίγο πιο πλάι που έχει πάρκο για μικρά παιδιά και να κάνουν ποδήλατο, ή να κάνουν τσουλήθρα».
Οι CandyBar, απαρτίζονται από δεκαπέντε περίπου ποδηλάτες. Σε ολόκληρη τη Θεσσαλονίκη όμως υπάρχουν εκατοντάδες νέοι που ζουν πάνω σε ένα ΒMX και εκφράζονται οδηγώντας το σε μια αφιλόξενη πόλη για το ποδήλατο και σε μια καχύποπτη πόλη σε ότι κινείται έξω από τα καλούπια. Τους πρωτοείδα λίγο πριν ξεκινήσει μια καταιγίδα έξω από το Μακεδονία Παλλάς. Τους συνάντησα και πάλι λίγο πριν ξεκινήσει μια νέα καταιγίδα, μερικές μέρες μετά, στις μπλε ράμπες λίγα μέτρα μακριά από το μέγαρο μουσικής. Τους αφιερώνω ένα τραγούδι της δικής μου γενιάς από τους τους TheDoors: “Ridersonthestorm”.
- Σύντομα στο Humanstories.gr οι ιστορίες των CandyBar.
Οι CandyBar εν ώρα δράσης…
No comments:
Post a Comment