Ενα μεγάλο ελληνικό γεύμα σε μια καθαρή ακτή του Ιονίου. Ετσι περιγράφει το γεύμα του στην ταβέρνα της Τούλας στην Κέρκυρα συντάκτης της Daily Mail. Ενα γεύμα που όπως λέει τον βοήθησε να αλλάξει γνώμη για την ελληνική κουζίνα...
Ο Τομ Πάρκερ Μπόουλς βρέθηκε στην ταβέρνα της Τούλας στην κόλπο Αγνή στην Κέρκυρα και όπως φαίνεται από το δημοσίευμά του μάλλον... μαγεύτηκε.
Περιγράφοντας γλαφυρά ένα ένα τα πιάτα που γεύτηκε με την παρέα του καταλήγει ότι για αυτή την ταβέρνα θα ήταν περήφανος και ο Ομηρος!
«Στον κόλπο Αγνή στην Κέρκυρα σε μια μικρή παραλία καθόμαστε στη σκιά κοιτάζοντας το νερό της θάλασσας που λαμπυρίζει. Μικρά σκάφη δένουν στην όμορφη λευκή προβλήτα. Ο χώρος είναι ανοιχτός, απλός και ανεπιτήδευτος, ενώ το θαλασσινό αεράκι δίνει μια άλλη... πνοή. Μια σύγχρονη ταβέρνα με αρχαία καρδιά», ξεκινά την περιγραφή του ο δημοσιογράφος της Daily Mail.
Και ακολούθως αρχίζει σιγά σιγά και γλαφυρά την περιγραφή των πιάτων:
«Ενας σερβιτόρος καταφθάνει κρατώντας έναν βαρύ δίσκο με ψάρια με λαμπερά μάτια και δέρμα. Λαβράκι, μπαρμπούνια, σκορπίνες, αστακός. ''Τα πιάσαμε σήμερα το πρωί'' μας λένε, σαν να χρειαζόμασταν περαιτέρω στοιχεία για τη φρεσκάδα τους.
Παραγγέλλνουμε ελληνικό λευκό κρασί, αντζούγιες λιπαρές και γλυκιές, ταραμοσαλάτα, αλαβάστρινα λευκή, απαλά καπνιστή και τόσο όσο ξινή.
Τα παιδιά παραγγέλνουν σπαγκέτι μπολονέζ και βόνγκολε. Τόσο ωραία όσο εκείνα που είχαν φάει στην Ιταλία, μας λένε, λίγο πριν εξαφανιστούν έξω για να παίξουν στην αποβάθρα.
Απολαύσαμε τις γαρίδες μας, τις καταβροχθίσαμε ολόκληρες -τηγανιτές και υπέροχα τραγανές.
Παραγγείλαμε αχινούς, που κολυμπούσαν σε λεμόνι και λάδι. Δεν ήταν οι πρώτοι που τρώγαμε. Το ίδιο πρωί είχαμε μαζέψει κάποιους από το βυθό της θάλασσας εκεί κοντά. Ο φίλος μου ο Ρον τους άνοιξε και τους έφαγε, αφού τους έβαλε λίγο λεμονάκι.
Χταπόδι καρπάτσιο.... με λάδι, κρεμμυδάκι, ρίγανη και ροζ πιπέρι. Η σάρκα του τρυφερή.
Πέφτουμε με τα μούτρα στο ελληνικό fritto misto. Χρυσαφένιο με χταπόδι και φρέσκο γαύρο. Σ αυτήν την κουζίνα σίγουρα ξέρουν να τηγανίζουν.
Δοκιμάζουμε τσιγαρέλι, ένα τοπικό κερκυραϊκό πιάτο με χόρτα του βουνού. Εντονα πικρό, καρυκευμένο με τσίλι, χυμό λεμονιού και λάδι. Θεϊκό.
Ακόμη και η ελληνική σαλάτα, είναι ιδιαίτερη. Με ντομάτες που έχουν μεγαλώσει κάτω από τον ήλιο, αγγούρια αληθινά δροσερά, κρεμώδη φέτα».
Ο δημοσιογράφος περιγράφει εξαιρετικά και την ατμόσφαιρα στην ταβέρνα που τον μάγεψε: «Στο μαγαζί υπάρχουν μερικοί κατακόκκινοι Αγγλοι, που όλοι μοιάζουν να γνωρίζονται μεταξύ τους, κάποιοι ντόπιοι και ελάχιστοι έλεγκαντ Γάλλοι, που μάλλον βγήκαν από τα γιοτ.
Μέχρι τις τρεις η ταβέρνα έχει γεμίσει, βουίζει χαρούμενα, ο ζεστός θαλασσινός αέρας αναμειγνύεται με το άρωμα του ψαριού. Αν και δεν μοιάζει με το αγαπημένο μου εστιατόριο, το Da Adolofo στο Ποζιτάνο, η ταβέρνα της Τούλας το... απειλεί. Η τοποθεσία, η μαγειρική, το σερβίρισμα, η ψυχή».
Και εξηγεί γιατί και ο Ομηρος θα ήταν υπερήφανος:
«Η συγκεκριμένη ταβέρνα ήταν ένα ακόμη βήμα στο ταξίδι μου για την περαιτέρω εκτίμηση του πραγματικού καλού ελληνικού φαγητού. Συνήθιζα να το αποφεύγω, σκεπτόμενος ότι αποτελείται κυρίως από χυμώδη γεμιστά αμπελόφυλλα, ροζ ταραμοσαλάτα, μελιτζάνες και αρνί μαγειρεμένο με ένα εκατομμύριο τρόπους. Πόσο λάθος έκανα.
Ενα από τα ωραιότερα δείπνα που έχω κάνει τα τελευταία χρόνια ήταν στο The Apollo στο Σίδνεϊ, όπου ο σεφ Τζορτζ Καλομπαρίς, με τη μαγειρίτσα του, το κλέφτικο και τους κεφτέδες με το κριθαράκι, βοήθησαν να ανέβει στα μάτια μου το ελληνικό φαγητό.
Και τώρα η ταβέρνα της Τούλας. Είναι ακόμη δύσκολο να βρω ένα πραγματικά καλό ελληνικό εστιατόριο στη Βρετανία αλλά ζούμε πάντα με την ελπίδα.
Ενα από τα ωραιότερα δείπνα που έχω κάνει τα τελευταία χρόνια ήταν στο The Apollo στο Σίδνεϊ, όπου ο σεφ Τζορτζ Καλομπαρίς, με τη μαγειρίτσα του, το κλέφτικο και τους κεφτέδες με το κριθαράκι, βοήθησαν να ανέβει στα μάτια μου το ελληνικό φαγητό.
Και τώρα η ταβέρνα της Τούλας. Είναι ακόμη δύσκολο να βρω ένα πραγματικά καλό ελληνικό εστιατόριο στη Βρετανία αλλά ζούμε πάντα με την ελπίδα.
Ηταν ένα από αυτά τα γεύματα σε διακοπές που εύχεσαι να μην τελειώσουν ποτέ.
Το μεσημεριανό γεύμα στην Τούλα ήταν επικό. Ο Ομηρος θα ήταν υπερήφανος».
No comments:
Post a Comment