Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΦΛΑΜΟΥΡΗ
Χαρά μοιρασμένη, δυο φορές χαρά!
Όταν ακούμε Κένυα ένα από πράγματα που μας έρχεται στο μυαλό είναι άνθρωποι να τρέχουν και να παίρνουν τα μετάλλια στους Ολυμπιακούς αγώνες δρόμου. Όντως, η χώρα αυτή είναι τόσο όμορφη που αξίζει να τρέξει κανείς για να τη δει…
Σε ταξιδιωτική διάθεση το @Psychologikoblog ταξιδεύει καταμεσής του καλοκαιριού στην πιο ζεστή ήπειρο της Γης!
Φτάνοντας στο Ναϊρόμπι η συμβουλή είναι να μείνεις στο ξενοδοχείο σου γιατί πρώτον μπορεί να είναι επικίνδυνα να βγεις πιο έξω (ειδικά βράδυ) αλλά και γιατί την επόμενη μέρα θα έχει ταξίδι πολλών ωρών με το αυτοκίνητο οπότε καλύτερα να πιεις ένα καφέ δίπλα στην πισίνα και να ξεκουραστείς.
Η περιπέτεια ξεκίνησε την επόμενη μέρα όταν πήραμε τα βουνά. Στο Serena Mountain Lodge το ξενοδοχείο είναι χτισμένο μπροστά σε μια γούρνα γεμάτη λάσπη.
Ωστόσο η λάσπη αυτή κρύβει κάποια πολύ απαραίτητα συστατικά για τα ζώα του οικοσυστήματος. Σε όλη τη διάρκεια της μέρας εμφανίζονται από όλα τα σημεία για να γλύψουν το έδαφος και να πάρουν πολύτιμα για τη δίατά τους άλατα.
Άλλα ζώα προτιμούν να γλύφουν κόκκαλα αντί για λάσπη και έτσι το ξενοδοχείο φροντίζει ώστε να υπάρχει πάντα κάτι και γι’ αυτά να καταναλώσουν.
Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται όμως, γιατί είναι πολύ εύκολο να ξεχαστεί κανείς χαζεύοντας τη μαγεία της φύσης και να έρθει αντιμέτωπος με δυσάρεστες εκπλήξεις και ελλείψεις όταν ξαναγυρίσει στο δωμάτιο. Ακάλεστοι προσκεκλημένοι καραδοκούν για λιχουδιές της βαλίτσας…
Ο επόμενος προορισμός δίνει την ευκαιρία να ανακαλύψουμε μέρος της καταπληκτικής πανίδας της Κένυας. Ακόμα και τα πιο μικρά μέλη της, όπως οι τερμίτες που μένουν σε αυτή την τεράστια φωλιά κάνουν εντύπωση στον επισκέπτη.
Τα τικ τικ είναι σαν μικρές αντιλόπες. Τα ζώα αυτά έχουν το χαρακτηριστικό ότι ζουν σε ζευγάρια και όχι σε κοπάδια. Τα τικ τικ είναι μονογαμικά. Όταν συναντήσουν το ταίρι τους μετά θα μείνουν για μια ζωή μαζί.
Οι αντιλόπες βγαίνουν και σε κανονικό μέγεθος και είναι πολύ κομψές από όποια γωνία και αν τις δεις…
Πέρα από τα συμπαθητικά αυτά ζωάκια στην ίδια περιοχή ζουν και μεγαλύτερα και εξίσου αξιοθαύμαστα αρπακτικά. Η λεοπάρδαλη με φυσικό leopard style είναι ίσως το ομορφότερο θηλαστικό της Σαβάννας.
Αν και έχει τη φήμη του επικίνδυνου κυνηγού η συγκεκριμένη λεοπάρδαλη φαινόταν πολύ εξοικειωμένη με τις ορδές τουριστών που είχαν τρέξει να τη φωτογραφίσουν!
Οι επισκέπτες χρειάζεται να είναι σε εγρήγορση συνεχώς γιατί πάντα μπορεί κάποιος περαστικός να κάνει και γρήγορη εμφάνιση πίσω από τα πουρνάρια
Όταν το αυτοκίνητο βγει στην ανοικτή πεδιάδα όμως, τότε γίνεται πολύ πιο εύκολος ο εντοπισμός των ζώων. Πχ αυτά τα ριγέ γαϊδουράκια:
Τα πιο επικίνδυνα ζώα για τους τουρίστες στις πεδιάδες αυτές είναι οι νεροβούβαλοι. Ο λόγος είναι ότι μπορεί πολύ εύκολα να γίνουν επιθετικοί και τότε μπορούν να ορμήσουν ακόμα και πάνω στα τουριστικά αυτοκίνητα και με τον τεράστιο όγκο τους, να τα ανατρέψουν.
Κάποιο άλλο είδους βουβαλιού είναι πιο φιλικό στον άνθρωπο…
Ένα είδος το οποίο φοβάται τον άνθρωπο είναι ο μαύρος ρινόκερος. Σαν είδος έχει σχεδόν εξαφανιστεί και ελάχιστα ζώα παραμένουν στο φυσικό τους περιβάλλον και όχι σε ζωολογικό κήπο.
Πέρα από την χερσαία πανίδα υπάρχει και η αμφίβια. Στο ξενοδοχείο αυτό κάθε μέρα σε συγκεκριμένη ώρα οι κροκόδειλοι βγαίνουν από το ποτάμι για να τραφούν με κόκκαλα που έχουν αφεθεί γι αυτούς λίγο έξω από το τοιχάκι του ξενοδοχείου.
Ευτυχώς οι κροκόδειλοι δεν πηδάνε (ή δεν πεινάνε αρκετά) οπότε οι τουρίστες μπορούν να φωτογραφηθούν σε πολύ μικρή απόσταση από αυτούς.
Συνεχίζοντας τις υγρές περιηγήσεις στη λίμνη Nakuru υπάρχουν τα πραγματικά ροζ φλαμίνγκο! Και μάλιστα κατά χιλιάδες.
Γύρω από τη λίμνη υπάρχει μεγάλη ποικιλία σε ζώα, όπως αυτό το επιβλητικό waterbuck
Αλλά και ο λευκός ρινόκερος με τα δυο κέρατα στη μύτη
Τα βουβάλια ζουν σε αρμονία με τις καμηλοπαρδάλεις εδώ καθώς υπάρχει τροφή για όλους.
Παρόλα αυτά δημιουργούνται κάποιες φορές θέματα με τους τουρίστες, όταν μπλεκόμαστε στα πόδια τους…
Στη σαβάννα τέτοια θέματα δεν υπάρχουν. Εκεί ο καθένας έχει το χώρο του και το φαγητό του.
Και όσο παραμένουμε σε απόσταση σεβασμού, όλα κυλούν ήσυχα.
Κοιτάζει ο καθένας τη δουλειά του…
Τα τσιτάχ δεν τρέχουν, αλλά παραμονεύουν
και τα τσακάλια περιμένουν καρτερικά την κατάλληλη ευκαιρία για δράση
Μέχρι να έρθει αυτή η ευκαιρία όμως, η εν λόγω ύαινα σκέφτηκε να πάρει έναν υπνάκο…
Οι αποστάσεις είναι μεγάλες στην Κένυα και τα τοπία τα οποία συναντάει κανείς στο δρόμο του μοιάζουν, μέσα στην ποιητική τους απλότητα, με πίνακες ζωγραφικής.
Συνοδοιπόροι στο ταξίδι αυτό είναι οι συμπαθέστατοι ελέφαντες με την ξακουστή μνήμη. Μνήμη που τους χρησιμεύει ώστε να θυμούνται τις διαδρομές που θα τους οδηγήσουν στις δυσεύρετες περιοχές με νερό στις εποχές ξηρασίας. Ταξιδεύουν μαζί με τα μικρά τους
και ζουν σε μητριαρχικές αγέλες.
Μετά από ατελείωτες ώρες οδήγηση στο πάρκο Masaai Mara, στα μαγικά του τοπία φτάνει κανείς έως και την Τανζανία
Ακούγεται ενδιαφέρον και εξωτικό, όμως η σκληρή πραγματικότητα αυτού του ταξιδιού είναι ότι η οδήγηση 5-6 ώρες την ημέρα σε χωματόδρομους είναι ιδιαίτερα επίπονη. Ως αποτέλεσμα με επισκέφθηκε ο πυρετός. Motion sickness είπε ο γιατρός
Έχασα δυο σαφάρι λόγω εξάντλησης, όταν όμως ξανασηκώθηκα το θέαμα με αντάμειψε ξανά. Ιπποπόταμοι στο φυσικό τους περιβάλλον.
Εκεί που νομίζαμε ότι τα βουβάλια είναι τα πιο επικίνδυνα ζώα, ήρθαν τα γλυκύτατα αυτά παχύδερμα με τα ελάχιστα (αλλά κοφτερότατα) δόντια τους να τους πάρουν τη θέση. Οι ιπποπόταμοι παραμένουν κυρίως μέσα στο νερό. Έχουν πάντα όμως ένα σημείο εξόδου σε περίπτωση ανάγκης. Αν για κακή σου τύχη βρεθείς στο σημείο αυτό όταν βγαίνουν τότε είναι απολύτως βέβαιο ότι θα σε ποδοπατήσουν!
Ευτυχώς τίποτα τέτοιο δεν έγινε και έτσι επιστρέψαμε το ηλιοβασίλεμα πίσω στο κατάλυμα, με μια στάση για μια καταπληκτική φωτογραφία στο δρόμο.
Τι πιο όμορφο σαν τέλος της ημέρας από το να τραγουδήσεις στους ήχους των ντόπιων (είναι γνωστό Κενυάτικο όργανο η κιθάρα εξάλλου!) το Hakuna Matata. Μια Σουαχίλι έκφραση από την Τανζανία η οποία έγινε γνωστή μέσω της ταινίας κινουμένων σχεδίων Lion King. Τι σημαίνει; Μην ανησυχείς! Μαθήματα για μια ήρεμη ζωή από την καρδιά της ζούγκλας!!
No comments:
Post a Comment