Το Pet Sounds θεωρείται ως το καλύτερο άλμπουμ των Beach Boys κι ένα από τα κορυφαία της ποπ μουσικής. Υπήρξε δημιουργία του ηγέτη του συγκροτήματος Μπράιαν Γουίλσον, ενός ιδιοφυούς μουσικού που πάντα βρισκόταν σε μία δημιουργική αντιπαράθεση με τους Beatles, όταν δεν ήταν χαμένος στον κόσμο του.
Ο Γουίλσον, με θητεία στο ξένοιαστο surf-rock των αρχών της δεκαετίας του '60, επιζητούσε κάτι πιο ουσιαστικό. Η αφορμή τού δόθηκε στα τέλη του 1965 από το άλμπουμ των Beatles Rubber Soul. «Ήταν μία συλλογή τραγουδιών με εσωτερική συνοχή… σαν να ακούς ένα και μόνο κομμάτι… Έτσι μπήκα στο τριπάκι να δημιουργήσω ένα μεγάλο άλμπουμ» δήλωσε σε μία συνέντευξή του.
Ο Γουίλσον στρώθηκε στη δουλειά με τον στιχουργό Τόνι Άσερ και μέσα σε δύο μήνες είχαν έτοιμα μια σειρά τραγουδιών με μια ενιαία λογική, δηλαδή ένα concept album. Στιχουργικά, το άλμπουμ αφηγείται τη δύσκολη μετάβαση ενός νεαρού αγοριού στην εφηβεία στην Αμερική της δεκαετίας του '60. Μουσικά, ο Μπράιαν Γουίλσον δημιουργεί ένα πλούσιο συμφωνικό ήχο, με συμβατικά και εξωτικά όργανα, κόρνες, κουτάκια Κόκα-Κόλας, κραυγές σκύλων και φυσικά τα ανεπανάληπτα φωνητικά, που αποτελούν το σήμα κατατεθέν του συγκροτήματος.
Το Pet Sounds κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ στις 16 Μαΐου 1966 από την Capitol Records. Δεν γνώρισε την επιτυχία που περίμενε ο δημιουργός του, ο οποίος τα έβαλε με τη δισκογραφική εταιρεία, επειδή κατά τη γνώμη του δεν προώθησε επαρκώς το άλμπουμ. Στη Μεγάλη Βρετανία, όμως, γνώρισε αποθεωτική υποδοχή και έφθασε μέχρι το Νο2 του πίνακα επιτυχιών.
Το Wouldn't It Be Nice, το παραδοσιακό Sloop John B και το Caroline No είναι μερικά από τα κομψοτεχνήματα του δίσκου και φυσικά το God Only Knows, που είναι το αγαπημένο τραγούδι του Πολ Μακάρτνεϊ των Beatles. Όπως αποκάλυψε σε μια συνέντευξή του, το Pet Sounds αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το δικό τους αριστούργημα Sargeant Pepper's Lonely Heart's Club Band.
Άλλωστε, τα δύο αυτά άλμπουμ συναγωνίζονται χρόνια τώρα για τον τίτλο του κορυφαίου άλμπουμ της ποπ μουσικής, σε δημοψηφίσματα που διοργανώνουν μουσικά έντυπα.
