Οδός “Οδυσσέα Δημητριάδη”

 στο κέντρο της Τιφλίδας

Στις 8 του περασμένου Αυγούστου, το Δημοτικό συμβούλιο της Τιφλίδας έλαβε μια ιστορική απόφαση: Έδωσε

 σε κεντρική οδό της πρωτεύουσας της Γεωργίας, το όνομα του διάσημου Ελληνα αρχιμουσικού, δασκάλου και 

συνθέτη Οδυσσέα Δημητριάδη.

“ Νιώθω μεγάλη ικανοποίηση, αφού πριν δυο χρόνια ξεκίνησα την προσπάθεια για να δοθεί το όνομα του

 παππού μου σε μια οδό της πόλης την οποία αγαπούσε και “έζησε δημιουργικά”, είπε μιλώντας σε άπταιστα

 ελληνικά στο ΑΠΕ ΜΠΕ ο εγγονός του μεγάλου μαέστρου, 45χρονος Οδυσσέας Δημητριάδης (τζούνιορ) .

“ Από μικρός είχα καταλάβει, ότι ο πάππους μου δεν ανήκει μόνο σε εμένα, είναι μεγάλη προσωπικότητα, ανήκει 

σε όλον τον ελληνισμό και φυσικά στη Γεωργία, όπου γεννήθηκε στην πόλη Βατούμ το 1908 και άφησε την 

τελείται του πνοή στην Τιφλίδα”, το 2005, πρόσθεσε, με ενθουσιασμό.

“ Ως δάσκαλος, ο Οδυσσέας Δημητριάδης δημιούργησε «σχολή διεύθυνσης». Σε διάστημα 40 ετών διδασκαλίας

 στο Ωδείο της Τιφλίδας και της Μόσχας εκπαίδευσε περισσότερους από 40 μαέστρους”, λέει ο εγγονός του ,

 που τον έζησε από κοντά, ειδικά στην “ ελληνική περίοδο” της ζωής του , τα χρόνια, δηλαδή, της παλιννόστησης

 του μεγάλου μαέστρου στην Ελλάδα, (Αθήνα).

Η οδύσσεια του “ Μεγάλου Οδυσσέα” και του εγγονού του ολοκληρώθηκε στην Τιφλίδα, όπου επέστεψαν

 οικογενειακώς. Ο εγγονός μάλιστα διατέλεσε για δύο χρόνια (2017-2019) πρόεδρος της Ομοσπονδίας 

ελληνικών συλλόγων της Γεωργίας. “ Βρήκαμε κατανόηση από δημοτικούς συμβούλους του Δήμου της 

Τιφλίδας, και χαίρομαι για αυτό”, λέει.

“ Η αλήθεια είναι ότι τον πάππου μου οι Γεωργιανοί τον θεωρούσαν δικό τους άνθρωπο, γιατί η παιδεία του,

 η άπταιστη γνώση της γεωργιανής γλώσσας και της κουλτούρας/ιστορίας, αλλά και της νεοελληνικής γλώσσας

 και της ποντιακής διαλέκτου, τον έκαναν αγαπητό άνθρωπο σε όλες τις παρέες της Τιφλίδας, μιας πόλης

 πολυπολιτισμικής», λέει ο εγγονός Οδυσσέας, που δεν ακολούθησε τα χνάρια του παππού του, καθώς έγινε

 οικονομολογος.

“ Έχω ζήσει στην Αθήνα από τα 15 μου χρόνια έως τα 30. Έχω σπουδάσει στην Αθήνα, διοίκηση επιχειρήσεων.

 Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο παππούς επέλεξε να επιστρέψει στον τόπο του – την Τιφλίδα…Και εγώ 

πλέον μένω μόνιμα εδώ, αλλά την Αθήνα δεν την ξεχνάω, την επισκεπτόμαστε οικογενειακώς τακτικά”, 

συμπλήρωσε.

Ένας άλλος γνωστός πολίτης της Τιφλίδας, ο ελληνικής καταγωγής Βαντίμ Αναστασιάδης, επί 63 χρόνια

αρχισυντάκτης της ιστορικής εφημερίδας “ Βραδυνή Τιφλίδα” (Evening Tbilisi Plus All Georgia), μιλώντας

 στο ΑΠΕ-ΜΠΕ τόνισε, ότι η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ήταν μια δικαίωση όχι μόνο για τους 

Έλληνες της Γεωργίας αλλά και όλους τους πολίτες, που γνωρίζουν το έργο του Οδυσσέα Δημητριάδη και την

 συμβολή του στον πολιτισμό της χώρας.

“ Η Γεωργία θυμάται τον Οδυσσέα Δημητριάδη και εκτιμά την συμβολή του στη διαμόρφωση της σύγχρονης

 μουσικής ιστορίας της χώρας. Ως απόδειξη αυτού, ο Οδυσσέας Αχιλλέσοβιτς (σσ. του Αχιλλέα) Δημητριάδη

 κηδεύτηκε στο νεκροταφείο δίπλα σε εξέχουσες προσωπικότητες του μουσικού πολιτισμού της Γεωργίας, στο

 κέντρο της Τιφλίδας, στη λεωφόρο Ρουσταβέλη, στον κήπο του θεάτρου της Όπερας της Τιφλίδας”, μας

 λέει κ. Αναστασιάδης και υπενθυμίζει, ότι στο Βατούμ, την γενέτειρα πόλη του μαέστρου Δημητριάδη, ένας

 από τους κεντρικούς δρόμους της πόλης ήδη φέρει το όνομα του συμπατριώτη μας από το 2010. Στο Βατούμ ,

 το όνομα του Οδυσσέα Δημητριάδη φέρει επίσης το Θέατρο Όπερας και Μπαλέτου – Κέντρο Πολιτισμού και

 Τέχνης.

Η ζωή και το έργο του Οδυσσέα Δημητριάδη

Ο Οδυσσέας Δημητριάδης γεννήθηκε στο Βατούμ το 1908 από Πόντιους γονείς και πέθανε στην Τιφλίδα

 στην ηλικία 97 ετών, το 2005. Σπούδασε διεύθυνση ορχήστρας στο Ωδείο του Λένινγκραντ (1933-36). (σ.σ. 

Σ αυτήν την πόλη γνωρίστηκε το 1934 με τον Δημήτρη Μητρόπουλο χαρακτηρίζοντας αργότερα αυτήν την

 γνωριμία ως “ το σημαντικότερο γεγονός της ζωής του”).

Στη συνέχεια διετέλεσε μαέστρος του Θεάτρου Όπερας και Μπαλέτου της Γεωργίας από το 1937 και την

 περίοδο 1952-65 ανέλαβε τη θέση του πρώτου αρχιμουσικού του Θεάτρου. Στο διάστημα 1947-52 ήταν

 αρχιμουσικός της Κρατικής Συμφωνικής Ορχήστρας της Γεωργίας. Το 1965 εγκαταστάθηκε στη Μόσχα και

 εργάστηκε ως αρχιμουσικός στο Θέατρο Μπολσόι (1965-73) και παράλληλα ως καθηγητής της τάξης της

 διεύθυνσης ορχήστρας στο Ωδείο Τσαϊκόφσκι.

Το εύρος του ρεπερτορίου και ο όγκος της εργασίας χαρακτηρίζουν, μεταξύ άλλων, τον Δημητριάδη ως

 διευθυντή ορχήστρας.

Έχει διευθύνει περισσότερες από 60 όπερες και μπαλέτα, καθώς και συμφωνικά έργα τουλάχιστον 70 

 συνθετών, και έχει πραγματοποιήσει πολλές πρώτες εκτελέσεις. Οι καταμετρημένες συναυλίες του σε όλο τον

 κόσμο είναι περισσότερες από 6.000.

Πραγματοποίησε πολλές περιοδείες σε Ευρώπη και σε Αμερική, διευθύνοντας κορυφαίες ορχήστρες του

 κόσμου: Ορχήστρα της Όπερας της Βιέννης, ορχήστρες του Βερολίνου, της Πράγας, της Βουδαπέστης, του 

Μπουένος Άϊρες, της ΚΟΘ στη Θεσσδαλονικη,όλες οι ορχήστρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και σολίστ όπως οι Ρίχτερ, Οϊστράχ,

 Ροστροπόβιτς, Ομπόριν, Γκίλελς, Ιγκούμνοφ, Νόιχαουζ, Βιρσαλάτζε, Κλάιμπερν, Κουσεβίτσκι κ.ά. 

Ο Οδυσσέας (Αχιλλέσοβιτς) Δημητριάδη είχε αναγορευτεί επίτιμος δημότης Αθηνών (1988), Τιφλίδας (1987)

 και Βατούμ (1988).