Η ΚΛΑΣΙΚΗ ΚΟΜΕΝΤΙ «ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ» 

ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 30 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΟ ΒΑΚΟΥΡΑ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΡΤ3 

Εκλεκτό οσκαρικό χιούμορ τη Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου στις 21:00 στο σινε ΒΑΚΟΥΡΑ από την κινηματογραφική λέσχη εργαζομένων της ΕΡΤ3 και το ΚΕΜΕΣ, με την περίφημη, κλασική κομεντί «Κοινωνικά σκάνδαλα» («The Philadelphia story», ασπρόμαυρο, ΗΠΑ, 1940) σε σκηνοθεσία Τζορτζ Κιούκορ και σενάριο Ντόναλντ Όγκντεν Στιούαρτ από το ομώνυμο θεατρικό έργο του Φίλιπ Μπάρι. Πρωταγωνιστούν οι Κάρι Γκραντ, Κάθριν Χέπμπορν, Τζέιμς Στιούαρτ και Ρουθ Χάσεϊ. Απέσπασε 2 βραβεία Όσκαρ, α’ ανδρικού ρόλου (Στιούαρτ) και σεναρίου, ενώ είχε και άλλες 4 υποψηφιότητες, για καλύτερη ταινία, α’ γυναικείου (Χέπμπορν), β’ γυναικείου (Χάσεϊ) και σκηνοθεσίας.

Η Φιλαδελφιανή κληρονόμος Τρέισι Λορντ (Χέπμπορον) πετάει τον πλεϊμπόι άντρα της, Ντέξτερ Χέιβεν (Γκραντ), έξω απ’ το σπίτι λίγο μετά το γάμο. Δύο χρόνια μετά, η Τρέισι σχεδιάζει να ξαναπαντρευτεί, αλλά ο Ντέξτερ φτάνει σπίτι την παραμονή του γάμου, με έναν δημοσιογράφο (Στιούαρτ) και μια φωτογράφο (Χάσεϊ) από τον περιοδικό «Spy», αποφασισμένος να τους χαλάσει τα σχέδια. Με εκπληκτικούς ρόλους από τους τρεις μεγάλους σταρ, εξαιρετικό σενάριο με καυστικούς διαλόγους, συνδυάζει υποδειγματικά τις συμβάσεις της σκρούμπολ κωμωδίας με κοινωνικά σχόλια και αιχμές. Διαθέτει ακόμα, τέλεια ενδυματολογία και φωτογραφία και σκηνοθετική βιρτουοζιτέ από τον σπουδαίο Τζορτζ Κιούκορ.

Την ταινία θα προλογίσει ο Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, στο κοινό θα διανεμηθεί έντυπη κριτική του Μανώλη Κρανάκη, ενώ το προς συζήτηση θέμα με το τέλος της προβολής θα είναι : Οι σκρούμπολ κωμωδίες (screwball comedies) και η προσφορά τους στον κινηματογράφο.

Η κριτική που θα διανεμηθεί είναι η ακόλουθη:

«Η Φιλαδελφιανή κληρονόμος Τρέισι Λορντ πετάει τον πλεϊμπόι άντρα της, Ντέξτερ Χάβεν, έξω απ’ το σπίτι λίγο μετά το γάμο. Δύο χρόνια μετά, η Τρέισι σχεδιάζει να ξαναπαντρευτεί, αλλά ο Ντέξτερ φτάνει σπίτι την παραμονή του γάμου, με έναν δημοσιογράφο και μια φωτογράφο από τον περιοδικό «Spy», αποφασισμένος να τους χαλάσει τα σχέδια. Η Κέιτ αναγκάζεται να τους δώσει πρόσβαση στην προσωπική της ζωή, γιατί το περιοδικό για το οποίο δουλεύουν απειλεί να ξεσκεπάσει τις υποθέσεις του πατέρα της.

Κάθε σκηνή του «The Philadelphia Story» φλέγεται από το ακούραστο, εκρηκτικό και σαρωτικό ταμπεραμέντο της Κάθριν Χέπμπορν, από την αφοπλιστική κωμική γοητεία του Κάρι Γκραντ, τη γήινη αξιολάτρευτη περσόνα του Τζέιμς Στιούαρτ, σε ένα παιχνίδι τένις για τρεις. Μόνο που στη θέση της μπάλας μπορεί να βρει κανείς μερικούς από τους πιο πνευματώδεις διαλόγους πάνω στη ζωή, τον έρωτα, την απιστία και τη ματαιότητα της αναζήτησης της ευτυχίας. Και στο ρόλο του διαιτητή, έναν Κιούκορ που μεγαλουργεί, με ισχυρά αποθέματα φρενήρους κι όμως τόσο ακριβούς σκηνοθεσίας, παραδίδοντας ένα υπόδειγμα κωμικού timing, καυστικής κριτικής πάνω στα «προβλήματα» της υψηλής κοινωνίας και μικρές ανεκτίμητες στιγμές κινηματογραφικής ευφυΐας, ακριβώς στο σημείο όπου οι φαινομενικά «επιφανειακοί» ήρωές του αποκαλύπτουν το πραγματικό τους πρόσωπο και μεταμορφώνονται στους πραγματικούς πρωταγωνιστές μιας ολότελα κινηματογραφικής –και γι’ αυτό τόσο αληθινής– πραγματικότητας. 

Από την εναρκτήρια –φόρο τιμής στο βωβό σινεμά– σκηνή ανάμεσα στην Χέπμπορν και τον Γκραντ, μέχρι τον μεθυσμένο διάλογο –μάθημα σκηνοθεσίας και υποκριτικής- ανάμεσα στη Χέπμπορν και τον Στιούαρτ, δύσκολα θα βρεις στο «The Philadelphia Story» στιγμή που να μην επιβεβαιώνει το γεγονός πως η Κάθριν Χέπμπορν υπήρξε μία από τις πιο δαιμόνια συναρπαστικές γυναίκες της ιστορίας του σινεμά, πως ο Κάρι Γκραντ ήταν τελικά ένας από τους σπουδαιότερους κωμικούς που γνώρισε η Αμερική, πως ο Τζέιμς Στιούαρτ ήταν από την αρχή ο μελαγχολικός ήρωας που θα διέκρινε λίγα χρόνια αργότερα ο Άλφρεντ Χίτσκοκ.

Και κυρίως δεν υπάρχει στο «The Philadelphia Story» ούτε μια στιγμή που να μην επιβεβαιώνει πως ο Κιούκορ ήταν πολλά περισσότερα από «ο σκηνοθέτης των γυναικών». Χαρακτηρισμό με τον οποίο προτίμησαν να τον κατηγοριοποιήσουν υποτιμητικά όσοι δεν μπόρεσαν ποτέ να διακρίνουν, στη σκηνοθετική χάρη του, το αστείρευτό ταλέντο ενός δημιουργού που ήξερε καλύτερα από οποιονδήποτε πως ένας πραγματικός καλλιτέχνης οφείλει να είναι τόσο διακριτικός, ώστε να περνά απαρατήρητος, κλέβοντας τελικά, ερήμην ακόμη και των λαμπερών πρωταγωνιστών του, την παράσταση».

Ταινίες που πλησιάζουν το στιλ  των «Κοινωνικών σκανδάλων» είναι:  «Η γυναίκα με την λεοπάρδαλη» (1938) και «Ξαναπαντρεύομαι την γυναίκα μου» (1940) του Χάουαρντ Χοκς, «Υψηλή κοινωνία» (1956) του Τσaρλς Γουόλτερς, «Μερικοί το προτιμούν καυτό» (1959) και «Επτά χρόνια φαγούρα» (1955) του Μπίλι Γουάιλντερ, «Η γυναίκα της χρονιάς» (1938) και «Μαζί σου για πάντα» ( 1938) του Τζορτζ Κιούκορ, «Αυτή που όλα τα ξέρει» (1937) του Γουόλτερ Λανγκ, «Η βασίλισσα της Αφρικής» (1951) του Τζον Χιούστον.

Την επόμενη Δευτέρα 6 Ιανουαρίου (των Αγίων Θεοφανίων) κλείνει το αφιέρωμα «Γιορτές με γέλιο» με την ανατρεπτική σάτιρα του Μπίλι Γουάιλντερ, «Ένας υπέροχος απατεώνας» (1966) με τους Τζακ Λέμον και Γουόλτερ Ματάου.

Για οποιαδήποτε επικαιροποιημένη πληροφορία  γύρω από τις ταινίες, τους συντελεστές και το πρόγραμμα συμβουλεύεστε το kemes facebook ή το kemes.wordpress.com