Αν έπρεπε κάποιος να περιγράψει το νησί της Θάσου μόνο με φράσεις θα ήταν αρκετές οι: Άπλετο φως. Καθαρές θάλασσες. Πανέμορφες παραλίες. Πέτρινα χτίσματα. Λευκό μάρμαρο. Μνήμες και παραδόσεις. Μία ευκαιρία για απόδραση.
Η Θάσος
κατά γενική ομολογία παραμένει το πιο πράσινο νησί του Αιγαίου, παρά τις μεγάλες και καταστροφικές πυρκαγιές των τελευταίων ετών, που είχαν ως αποτέλεσμα να χαθεί ένα μεγάλο μέρος του δασικού πλούτου του νησιού. Με το πεύκο να φτάνει μέχρι το κύμα και την ελιά να καλύπτει κάθε σπιθαμή καλλιεργήσιμης γης. Τόπος με ευλογημένα «σωθικά», γεμάτα μεταλλεύματα, αλλά και πετρέλαιο στη θάλασσά του, καθώς ο Πρίνος, αποτελεί τα τελευταία σαράντα χρόνια συνώνυμο των ελληνικών πετρελαίων, αφού μέχρι σήμερα στον θαλάσσιο κόλπο υπάρχει το μοναδικό κοίτασμα όπου συνεχίζεται η εξόρυξη του μαύρου χρυσού.
Πλούσια ιστορία
Τα ευρήματα των ανασκαφών αποδεικνύουν ότι η Θάσος κατοικούνταν ήδη από την Νεολιθική εποχή. Αργότερα εποικίστηκε από τους Φοίνικες, που εκμεταλλεύονταν τα ορυχεία χρυσού και σιδήρου και την πλούσια ξυλεία της. Οι πρώτοι Έλληνες έφτασαν στη Θάσο τον 7ο αιώνα π.Χ. από την Πάρο. Οι Πάριοι άποικοι, έμαθαν από τους Φοίνικες την εξόρυξη των μετάλλων και τη βιοτεχνία, εκμεταλλεύτηκαν την ξυλεία των δασών και τα αμπέλια του νησιού, ανέπτυξαν εμπορικές και πολιτισμικές σχέσεις με την Αθήνα, τις Κυκλάδες και τις άλλες ελληνικές αποικίες, στα παράλια της Μακεδονίας και της Θράκης. Η σημερινή Καβάλα ήταν στην αρχαιότητα αποικία των Θασίων. Ο επισκέπτης μπορεί πλέον να θαυμάσει στο σύνολό της την πλούσια ιστορία του νησιού στο σύγχρονο αρχαιολογικό μουσείο που αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα στη βόρεια Ελλάδα με σημαντικά εκθέματα και τον γιγάντιο Κούρο στην είσοδό του.
Ο γύρος του νησιού
Οι επισκέπτες που θέλουν να περιηγηθούν οδικώς το νησί έχουν δύο δυνατότητες. Η πρώτη, είναι να ξεκινήσουν από τον Λιμένα ακολουθώντας το δρόμο δυτικά, με κατεύθυνση τα Λιμενάρια. Η δεύτερη, να ξεκινήσουν από τον Λιμένα και προχωρώντας ανατολικά, να φτάσουν ως τον Ποτό και το Θεολόγο. Ακολουθώντας την πρώτη διαδρομή, ο επισκέπτης βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα του νησιού που είναι πολυσύχναστο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι ορεινές πανέμορφες Τοπικές Κοινότητες. Δεν λείπουν οι εκπληκτικές παραλίες, με τις ατελείωτες αμμουδιές και τα καταπράσινα δάση που αγκαλιάζουν τις πλαγιές των βουνών. Στην πλευρά αυτή, βρίσκονται το Ραχώνι, ο Πρίνος, το Καζαβίτι, ο Σωτήρας, η Καλλιράχη, οι Μαριές, τα Λιμενάρια και το Πευκάρι. Στα περισσότερα από αυτά τα χωριά, υπάρχουν οι Σκάλες στην παραλία, που αποτελούν τόπο έλξης τους καλοκαιρινούς μήνες.
Η άγρια ομορφιά του νησιού
Από τα μεγαλύτερα προνόμια της Θάσου, θεωρούνται οι μοναδικές φυσικές της ομορφιές, που όμοιές τους δεν υπάρχουν σε κανένα άλλο νησί του Αιγαίου. Τοπία εκπληκτικά, δάση και σπηλιές, χαράδρες, ελαιώνες και γραφικές παραλίες.
Η περιήγησή ξεκινά από την παραλία της Μακρύαμμου και συνεχίζεται στην Παναγία, τη Χρυσή Αμμουδιά, την Ποταμιά, τα Κοίνυρα, την Αλυκή, την Αστρίδα, τον Ποτό και τον Θεολόγο. Το άγριο φυσικό τοπίο με τις απότομες καταπράσινες χαράδρες και τις καταπληκτικές ακρογιαλιές, έρχεται σε αντίθεση με την ήρεμη ομορφιά, το απαλό αγκάλιασμα θάλασσας και στεριάς στις άβαθες ακτές στα νότια του νησιού.
Η αρχοντική Μακρύαμμος
Είναι μια πανέμορφη γραφική παραλία, που βρίσκεται στα ανατολικά του Λιμένα. Είναι ένας πανέμορφος γραφικός ήσυχος κόλπος κοντά στην πόλη, με κρυστάλλινα νερά, περικυκλωμένος από καταπράσινα πεύκα. Η ακτή είναι αμμώδης και οργανωμένη, ιδανική για ατελείωτες ώρες μπάνιου και ηλιοθεραπείας. Στην παραλία, υπάρχει μια σύγχρονη τουριστική μονάδα με μπανγκαλόου από τις πρώτες που δημιουργήθηκαν στη χώρα στα τέλη της δεκαετίας του ’60. Τα μικρά γραφικά σπίτια σπαρμένα μέσα στις φυλλωσιές των δέντρων αποτελούν ένα ιδανικό μέρος για ξεκούραστες διακοπές.
Η θάλασσα συναντά την ιστορία στην Αλυκή
Μια από τις ωραιότερες τοποθεσίες της Θάσου είναι η Αλυκή. Εδώ βρίσκεται ένας αρχαιολογικός χώρος στον οποίο υπάρχουν αρχαία και μεσαιωνικά μνημεία. Τα σπουδαιότερα είναι το ιερό, οι λατρευτικές σπηλιές και τα λατομεία μαρμάρων. Ο οικισμός της Αλυκής έζησε όμως τα μεγαλύτερα χρόνια ακμής στους μέσους χρόνους.
Από την εποχή αυτή σώζονται τα ερείπια από δύο βασιλικές εκκλησίες. Τα λατομεία και ο οικισμός, εγκαταλείφθηκαν τον 7ο μ.Χ. αιώνα, λόγω πειρατικών επιδρομών. Όμως ο οικισμός ξαναγεννήθηκε μετά από πολλά χρόνια. Σήμερα το μαγευτικό αυτό κομμάτι έχει μεταμορφωθεί. Τα καθάρια νερά του κόλπου, αποτελούν μια ανεπανάληπτη φυσική πισίνα, ανάμεσα σε πεύκα, ελαιόδεντρα και μνημεία και συγκεντρώνει πάρα πολύ κόσμο.
No comments:
Post a Comment