Τον κίνδυνο της ψηφιακής εξαφάνισης αντιμετωπίζουν τουλάχιστον 21 ευρωπαϊκές γλώσσες, μεταξύ των οποίων και η ελληνική, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη. Πρόκειται για τις γλώσσες που δεν υποστηρίζονται επαρκώς από τη γλωσσική τεχνολογία, δηλαδή δεν ενσωματώνονται σε υπολογιστικές εφαρμογές, συστήματα πληροφορικής και επικοινωνιακής τεχνολογίας. Με άλλα λόγια, γλώσσες που δεν χρησιμοποιούμε στην ψηφιακή μας ζωή.
Η μελέτη, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύει η Καθημερινή, καταρτίστηκε από περισσότερους από 200 ειδικούς του δικτύου ευρωπαϊκών ερευνητικών κέντρων ΜΕΤΑ-ΝΕΤ. Αξιολογώντας το επίπεδο της υποστήριξης που παρέχει η γλωσσική τεχνολογία όσον αφορά την αυτόματη μετάφραση, τη φωνητική αλληλεπίδραση, την ανάλυση κειμένου και τη διαθεσιμότητα γλωσσικών πόρων σε 30 ευρωπαϊκές γλώσσες, οι ειδικοί κατέληξαν ότι η ψηφιακή υποστήριξη σε 21 από αυτές είναι από ανεπαρκής έως ανύπαρκτη.
Τη χαμηλότερη βαθμολογία στις περισσότερες «περιοχές» συγκέντρωσαν τα ισλανδικά, τα λεττονικά, τα λιθουανικά και τα μαλτέζικα. Στο άλλο άκρο της κατάταξης, μόνο η αγγλική αξιολογήθηκε ότι έχει «καλή υποστήριξη», ενώ δεν υπάρχει καμία γλώσσα με «άριστη υποστήριξη».
Ακολουθούν τα γαλλικά, τα γερμανικά, τα ιταλικά, τα ισπανικά και τα ολλανδικά με «μέτρια υποστήριξη», ενώ γλώσσες όπως τα ελληνικά, τα βασκικά, τα βουλγαρικά, τα καταλανικά, τα ουγγρικά και τα πολωνικά έχουν «αποσπασματική υποστήριξη» και ως εκ τούτου ανήκουν στις γλώσσες υψηλού κινδύνου.
Από την έρευνα αποκαλύφθηκε ότι το χάσμα μεταξύ των λεγόμενων «μικρών» και «μεγάλων» γλωσσών ολοένα διευρύνεται αντί να συρρικνώνεται. Οπως τονίζουν οι επιμελητές της μελέτης, οι περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες παρουσιάζουν μεγάλες ελλείψεις σε γλωσσικούς πόρους ενώ κάποιες από αυτές είναι τελείως παραμελημένες και είναι δύσκολο να διασφαλιστεί το ψηφιακό τους μέλλον.
Τι συμβαίνει όμως ειδικά με τα ελληνικά; «Τα ελληνικά είναι μία από τις γλώσσες με μικρό αριθμό ομιλητών και μικρό όγκο ψηφιακών γλωσσικών πόρων και τεχνολογιών», σημειώνουν οι συγγραφείς της αντίστοιχης ελληνικής μελέτης.
Η γλωσσική τεχνολογία παράγει λογισμικό που επεξεργάζεται τον προφορικό και τον γραπτό λόγο. Χαρακτηριστικά παραδείγματα λογισμικού είναι οι ορθογραφικοί και συντακτικοί διορθωτές, οι διαδραστικοί προσωπικοί βοηθοί στα έξυπνα τηλέφωνα (όπως η Siri στο iPhone), τα διαλογικά συστήματα μέσω τηλεφώνου, τα συστήματα αυτόματης μετάφρασης, οι μηχανές αναζήτησης στο Διαδίκτυο και η συνθετική φωνή σε συστήματα πλοήγησης στα αυτοκίνητα.
Το πρόβλημα είναι ότι τα σύγχρονα συστήματα γλωσσικής τεχνολογίας βασίζονται κυρίως σε στατιστικές μεθόδους που απαιτούν πολύ μεγάλες ποσότητες προφορικών και γραπτών δεδομένων. Οταν λοιπόν πρόκειται για γλώσσες με σχετικά λίγους ομιλητές, ο απαραίτητος όγκος δεδομένων είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί.
Sunday, September 30, 2012
ΕΞΑΓΟΡΑΣΤΗΚΕ Η ΕΜΙ ΑΠΟ ΤΗΝ UNIVERSAL
Ολοκληρώθηκε η εξαγορά ύψους 1,4 δισ. ευρώ της EMI Recorded Music, η οποία κατέχει τα δικαιώματα του καταλόγου των τραγουδιών των Beatles, από το γαλλικό όμιλο Vivendi και τη θυγατρική του Universal Music Group.
Ο όμιλος Vivendi, παγκόσμιος ηγέτης στην ηχογραφημένη μουσική, αγόρασε την EMI Recorded Music από την αμερικανική τράπεζα Citigroup.
«Η εξαγορά αυτή δίνει τη δυνατότητα στον Vivendi να ενισχύσει τη σημαντική του θέση σε ότι αφορά τους μουσικούς δημιουργούς και τα έργα τους», αναφέρουν ο όμιλος και η θυγατρική του σε μια κοινή ανακοίνωση.
Σε μια άλλη ανακοίνωση, η Citigroup επιβεβαίωσε την ολοκλήρωση αυτής της συναλλαγής χαιρετίζοντας την αξιοσημείωτη επιτυχία της διαδικασίας αυτής.
«Με την EMI, η Universal Music Group ενισχύεται στις ΗΠΑ, την Ιαπωνία και τη Γερμανία, τις τρεις μεγάλες παγκόσμιες αγορές της μουσικής. Η επιχείρηση αύξησε τα μερίδια της στην αγορά με την ανάπτυξη της παρουσίας της σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες» σύμφωνα με τον Vivendi.
«Οι καλλιτέχνες όπως και η πολιτιστική βιομηχανία θα ωφεληθούν από τη δημιουργία αυτής της νέας οντότητας, η οποία συνενώνει μια μεγάλη ποικιλία από εθνικές και διεθνείς δισκογραφικές εταιρείες, και αυτό θα συμβεί και για τους Beatles ή τους Beach Boys» σύμφωνα με τον γαλλικό όμιλο.
Μετά από ενδελεχή έρευνα έξι μηνών, οι Βρυξέλλες επέτρεψαν τελικά την εξαγορά, στις 21 Σεπτεμβρίου.
Παράλληλα, η αμερικανική Επιτροπή Εμπορίου (FTC) ανακοίνωσε ότι σταμάτησε τον έλεγχο της συγχώνευσης Universal-EMI, δίνοντας έτσι την «ευλογία» της στη συναλλαγή.
Η Universal είναι η πρώτη δισκογραφική εταιρεία στον κόσμο, αρκετά μπροστά από τις δύο άλλες μεγάλες εταιρείες Sony και Warner.
ΟΙ ΑΚΤΕΣ ΠΟΥ ΕΧΑΣΑΝ ΤΗΝ ΓΑΛΑΖΙΑ ΣΗΜΑΙΑ
Υποστολή γαλάζιας σημαίας σε 11 ακτές της Κρήτης και 19 σε ολόκληρη τη χώρα, που δεν πληρούσαν τα αυστηρά κριτήρια του σχετικού Προγράμματος.
Πρόκειται, σύμφωνα με το prismanews.gr, για ακτές που στην αρχή της καλοκαιρινής περιόδου είχαν βραβευθεί με το Διεθνές Πρόγραμμα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης "ΓΑΛΑΖΙΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ", ωστόσο στην πορεία του καλοκαιριού, κρίθηκε ότι το... προνόμιο αυτό έπρεπε να τους αφαιρεθεί.
Το χειρότερα μάλιστα είναι πως σύμφωνα με τους όρους του Προγράμματος "ΓΑΛΑΖΙΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ", οι παραπάνω ακτές δεν μπορούν να είναι υποψήφιες για βράβευση ούτε τη επόμενη χρονιά.
Ο κατάλογος των 19 ακτών από τις οποίες αφαιρέθηκε η "Γαλάζια Σημαία"
• Ακτή Βίγλα – Δήμος Ρόδου – Δωδεκάνησα
• Ακτή Τραουνού Σπηλιές – Δήμος Ρόδου – Δωδεκάνησα
• Ακτή Αγ. Βαρβάρα/Κατελιός – Δήμος Κεφαλλονιάς – Κεφαλληνία
• Ακτή Ξι – Δήμος Κεφαλλονιάς – Κεφαλληνία
• Ακτή Αγ. Πέτρος – Δήμος Άνδρου – Κυκλάδες
• Ακτή Μπατσί – Δήμος Άνδρου – Κυκλάδες
• Ακτή Χρυσή Άμμος – Δήμος Άνδρου – Κυκλάδες
• Ακτή Σητεία 2/Πέτρα – Δήμος Σητείας – Λασίθι
• Ακτή Σητεία 3/Καραβόπετρα – Δήμος Σητείας – Λασίθι
• Ακτή Βουρλιά – Δήμος Σητείας – Λασίθι
• Ακτή Λιμανάκι – Δήμος Σητείας – Λασίθι
• Ακτή Ανάληψη – Δήμος Σητείας – Λασίθι
• Ακτή Καλά Νερά – Δήμος Νοτίου Πηλίου – Μαγνησία
• Ακτή Αλμυρίδα – Δήμος Αποκορώνου – Χανιά
• Ακτή Βουλισμένη – Δήμος Καντάνου Σελίνου – Χανιά
• Ακτή Γραμμένο – Δήμος Καντάνου Σελίνου – Χανιά
• Ακτή Λιμνάκι – Δήμος Καντάνου Σελίνου – Χανιά
• Ακτή Παχειά Άμμος – Δήμος Καντάνου Σελίνου – Χανιά
• Ακτή Χαλίκια – Δήμος Καντάνου Σελίνου – Χανιά
Τα μέλη της Εθνικής Επιτροπής Κρίσεων και η Συντονιστική Επιτροπή του Προγράμματος διαπίστωσαν μεν την πολύ καλή ποιότητα των Νερών Κολύμβησης στις συγκεκριμένες ακτές.
Ωστόσο διαπιστώθηκαν σοβαρές ελλείψεις στην επιβεβλημένη παροχή υπηρεσιών προς τους λουόμενους και επισκέπτες όπως η τήρηση των κριτηρίων του βραβείου "ΓΑΛΑΖΙΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ" που αναφέρονται σε καθαριότητα, η ορθή πληροφόρηση και ασφάλεια λουομένων και επισκεπτών και οι δράσεις προστασίας περιβάλλοντος ακτής και παράκτιου χώρου.
ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΕΘΙΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔ
1. Τσιμπούσι πάνω στα μνήματα…
Συνήθως τα γλέντια τα έχουμε συνηθίσει με ανθρώπους ζωντανούς, χορούς, φαγοπότια και πολύ μουσική. Στο Ηράκλειο της Κρήτης όμως οι απίστευτοι σε όλα τους Κρητικοί έχουν βαλθεί να μας κάνουν να ξεχάσουμε ότι ξέρουμε… Έτσι από την Μεγάλη Παρασκευή ξεκινάνε τις προετοιμασίες για να δειπνήσουν την Δευτέρα του Πάσχα με τα αγαπημένα τους πρόσωπα που έχουν φύγει από την ζωή!!! Ναι καλά διαβάζετε. Την Δευτέρα του Πάσχα με φαί και κρασί, ενώ έχει προηγηθεί καθαρισμός και καλλωπισμός του χώρου, συγγενείς και φίλοι των αποβιωσάντων, πηγαίνουνε στο κοιμητήριο της περιοχής και γευματίζουν με παραδοσιακά γλυκά και φαγητά ανταλλάσοντας ευχές. Με αυτό τον τρόπο όπως λένε οι συγγενείς τιμούν την μνήμη τους, τους μακαρίζουνε και κυρίως διαδίδουν το αναστάσιμο μήνυμα των ημερών…
2. Το… τάϊσμα της βρύσης
Συνήθως ταΐζουμε τα μικρά παιδιά, τα ζώα, τους εαυτούς μας… Αλλά να ταΐζουμε και τις βρύσες αυτό είναι από τα άγραφα… Κι όμως. Σε πολλά μέρη της Ηπειρωτικής Ελλάδας το έθιμο αυτό είναι πραγματικότητα. Έτσι σε πολλά χωριά την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς ή το ξημέρωμα των Χριστουγέννων, οι νεαρές γυναίκες, αφού έχουν αδειάσει όλες τις στάμνες που είναι γεμάτες με νερό στο σπίτι, πηγαίνουν να ξαναγεμίσουν από την κοντινότερη βρύση που υπάρχει στο χωριό. Στο δρόμο παραμένουν αμίλητες και αυτός είναι ο λόγος που το νερό λέγεται αμίλητο ή άκραντο. Το… παράξενο της υπόθεσης όμως είναι πως οι νέες έχουν μαζί τους στον δρόμο προς της βρύση διάφορα φαγώσιμα, όπως βούτυρο, σιτάρι, τυρί, μέλι και άλλα. Ο δάσκαλος β. Μπούσιος αναφέρει πως φτάνοντας στην βρύση προσπαθούνε να την.. καλοπιάσουνε λέγοντας της… «”Όπως τρέχει το νερό σ’ βρυσούλα μ’, έτσ’ να τρέχ’ και το βιο μ.» Λέγεται πως η κοπέλα που φτάνει πρώτη στην βρύση θα έχει μεγάλη τύχη για την υπόλοιπη χρονιά.
3. Γεια σας, ήρθαμε να σας κάψουμε…
Επόμενος προορισμός η Ήπειρος. Πάλι. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα έθιμο παράξενο αλλά και επικίνδυνο συνάμα. Βασισμένο σε μια παλιά παράδοση που λέει πως όταν γεννήθηκε ο Χριστός πήγαν βοσκοί να προσκυνήσουν και επειδή ήτανε νύχτα σκοτεινή, πήρε ο καθένας από ένα κλαδί στο χέρι, του έβαλε φωτιά και γέμισε το σκοτεινό βουνό χαρούμενες φωτιές, τριξίματα και κρότους. Έτσι στα χωριά της Άρτας όποιος πάει στον γείτονα να ευχηθεί τα χρόνια πολλά ή ακόμα και τα παιδιά που πάνε για να φιλήσουν το χέρι της μάνας τους και του πατέρα τους, κρατάνε στα χέρια τους ένα κλαρί πουρνάρι η ξύλο αναμμένο που τρίζει, ενώ γεμίζουν τα δρομάκια του χωριού με φωτιές και κρότους.
4. Ξύδι με αράχνη…
Στην πανέμορφη Κορώνη κατά την διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας κάνουν αυστηρή νηστεία και δεν τρώνε ούτε μαγειρεύουν ούτε πίνουν τίποτα. Κάποιοι από τους χωρικούς επειδή δεν αντέχουν, κάνουν το εξής: Βάζουν σε ένα ποτηράκι λίγο ξύδι για να πιουν. Επειδή το ξύδι όμως ως γνωστόν δεν πίνεται… ξεροσφύρι το συνδυάζουν με λίγη αραχνίτσα. Ναι, καλά διαβάζετε. Επειδή η παράδοση λέει πως έτσι πότισαν τον Χριστό οι ντόπιοι πίνουν ξύδι με αράχνη… Έχετε σκεφτεί καλύτερο μεζέ???
5. Άντε να φάμε κανένα ποδαράκι…
Τελευταίο αλλά όχι αμελητέο έθιμο η Κυρά-Σαρακοστή, έθιμο που έχει τις ρίζες του στην Αρκαδία. Εκεί λοιπόν, οι γιαγιάδες ζωγραφίζουν λίγο πριν την έναρξη της Σαρακοστής μια γυναίκα που έχει τα βλέφαρά της χαμηλωμένα, το στόμα της υπομονετικά κλειστό και τα χέρια της άνετα σταυρωμένα σε στάση προσευχής. Τα πόδια της είναι επτά και συμβολίζουν τις επτά εβδομάδες της Σαρακοστής, ενώ η γυναικεία φιγούρα δεν είναι άλλη από την ίδια την Σαρακοστή. Κάθε ένα από τα Σάββατα λοιπόν που απομένουν μέχρι την Μεγάλη Εβδομάδα, ένα από τα εγγόνια, κόβουν διαδοχικά τα πόδια της Κυρα-Σαρακοστής, μέχρι να μείνει ένα πόδι λίγο πριν την Ανάσταση. Τότε η γιαγιά τυλίγει το χαρτί με το τελευταίο πόδι σε μπαλάκι και το βάζει στο Ψωμί της Ανάστασης. Στο Πασχαλινό τραπέζι ο πατέρας κόβει το ψωμί σε φέτες και το μοιράζει στους παρευρισκόμενους. Ο πιο χαρούμενος απ’όλους είναι εκείνος που θα βρει στη φέτα του το κομμένο ποδαράκι της Κυρα-Σαρακοστής…
CDs ARE THIRTY YEARS OLD
On October 1, 1982, the first commercial compact disc, Billy Joel's "52nd Street," was released in Japan. In the 30 years since, hundreds of billions of CDs have been sold, Joel has stopped recording pop music and the music industry has moved on to the next hot medium.
When the first CD player was released that same day, it was described as a "new digital record player, using laser beams" by United Press International. Spun out of the far less successful Philips' laser disc technology (remember those?), the CD was a result of Philips and Sony combining forces.
The compact disc was actually invented several years earlier. The first test CD was Richard Strauss's "Eine Alpensinfonie," and the first CD actually pressed at a factory was ABBA's "The Visitors," but that disc wasn't released commercially until later.
Mass adoption didn't happen immediately -- CDs wouldn't overtake cassette tapes until the late 1980s. The first album to sell 1 million copies in the CD format and outsell its vinyl version was Dire Straits' "Brothers in Arms," released in 1985.
As with most new technologies, one reason for the slow spread of CDs was their steep price tags. The Sony CDP-101 player sold for the equivalent of $730 when it first hit Japanese shelves in 1982. Accounting for inflation, that's about $1,750 today. The audio CDs themselves were $15, which is $35 in 2012 dollars.
Because getting a new player and replacing an entire music collection was costly, audio manufacturers were savvy enough to market the first CD players to classical music fans, who were more likely to care about sound quality and have extra disposable income.
Bill Joel's "52nd Street" came out on vinyl in 1978 and became a pioneering CD four years later.
When they arrived, CDs were hailed for their pristine sound. But whether the audio quality of CDs is greater than vinyl remains a hotly debated topic among hi-fi enthusiasts.
"For most people who weren't audiophiles, the switch to CDs was a revolution. It took away all the audio noise," said Mark Katz, a music professor at the University of North Carolina and author of "Capturing Sound: How Technology Has Changed Music."
Some will still argue that records sound better than CDs, but that is only plausible when people take meticulous care of their albums, listening to them in scratchless, snap-crackle-and-pop-free condition. Most people don't consume music in a vacuum. Even today, the average music fan will listen to tunes on cheap earbuds in an environment filled with background noise, and is likely unable to be able to tell the difference between a CD and an MP3, says Katz.
The compact disc changed technology, and went on to be used for data and video storage, evolving into re-writeable media and Blu-Ray DVDs.
The shiny little platter also changed how people interacted with their music.
"Changing formats usually has greater impact on the way people listen, consume and disseminate the music, but it also does have an impact on the creative side," said Katz.
The first compact discs could hold up to 74 minutes of music (the rumor was that the length of Beethoven's Ninth Symphony established that standard) or at least several songs more than a vinyl LP. This longer length allowed composers to write longer works without worrying about side breaks -- where listeners would have to flip over a record or cassette.
Convenience was another huge change. The discs were small, just 4.5 inches in diameter, and could be carted around far more easily than records. Listening to music on a CD was easier -- there was no standing up to flip over the record or tape, less time spent searching for the song you wanted to hear right then. Some CD players even allowed you to program what songs played or didn't, and in what order.
Three decades later, it may be surprising to some that CD sales, and Billy Joel's career, are still alive. Though their market share is plummeting, CDs still account for the majority of album sales in the U.S. In the first half of 2012, 61% of all albums sold were CDs, according to the Nielsen Company and Billboard.
Even so, CDs are gradually being overtaken by digital files. At first, MP3s were burned from CDs onto computers, traded on peer-to-peer networks such as Napster and the Internet's back alleys. Then Apple released the iPod, and its iTunes store turned digital music files into a legitimate business. Now popular services like Spotify and Pandora let users stream music from anywhere, and Amazon and Apple are encouraging people to store their digital libraries in the cloud.
Like CDs before them, this new format is changing both the creation and consumption of music. Musicians no longer have to wait until an album is finished to release tracks -- they can sell them one at a time. Length of a song isn't an issue, just file size. Listeners have more flexibility than ever, with unlimited mix-and-match options. And increasingly, they're opting to download single songs over albums.
And in an age when computer users can conjure almost any song they want with a few taps or mouse clicks, music stores themselves are disappearing.
Katz doesn't think CDs and physical music storage will ever vanish altogether. People like tangible things, and form meaningful relationships with objects they can hold and look at -- more so than strings of ones and zeros. That explains why vinyl sales are up, often among young hipster types who weren't even alive when vinyl was the dominant medium.
"There is the basic human fact of connection with physical objects, that won't change," said Katz.
Compact discs are unlikely to evoke the nostalgia many people feel for vinyl records, with their spiraling black groove and sometimes trippy cover art. And to people born in this century, they're already becoming a retro curiosity.
MOTOWN PRODUCER DIES AT 71
Frank Wilson, Motown producer and singer, dies
Wilson co-wrote and produced The Supremes' hit Stoned Love
Frank Wilson, who sang the sought-after Northern Soul single Do I Love You (Indeed I Do) and produced a string of Motown hits, has died aged 71.
The Houston native wrote and produced for artists such as Marvin Gaye, The Supremes and The Temptations but only released one single as a vocalist.
Just two or three copies survived - one of which sold at auction for more than £25,000 in 2009.
Wilson had fought a long battle with prostate cancer but died on Thursday.
Just 250 demo copies of Do I Love You (Indeed I Do) were pressed on 7-inch vinyl, but Wilson decided he would rather focus on producing, so they were trashed.
A rare remaining copy which changed hands in 2009 is the most expensive record ever sold at auction. A prized item among collectors, the song is regarded as a Northern Soul classic in the UK.
"It probably is the most iconic record of the lot, because it does have all the qualities that a classic Northern Soul record should have.""It's always seen as the epitome of the Northern Soul style," said promoter Ady Croasdell who runs the 6T's Northern Soul All-Nighter at London's 100 Club.
Croasdell revealed news of Wilson's death on the Soul Source website, after being emailed by mutual friend, Los Angeles producer HB Barnum.
Crossdell told the BBC: "He was a much-loved man with a friendly disposition who was delighted and humbled by the Northern soul scene's admiration of his singing."
Motown hits
Wilson was more widely known for his work as a producer and joined Motown in 1965, when the record label set up an office in Los Angeles where he lived.
That year he co-wrote Patrice Holloway track Stevie, the first single to be released by Motown's west coast operation.
He then re-located to their studios in Detroit, where he worked with artists such as Brenda Holloway, The Four Tops and Eddie Kendricks.
He co-wrote tracks including Love Child and Stoned Love by the Supremes, All I Need by The Temptations, Chained by Marvin Gaye and Whole Lot of Shakin' in My Heart by Smokey Robinson & the Miracles.
He was born Frank Edward Wilson on 5 December 1940 in Houston to James Wilson and Samantha Gibbs, but moved to Los Angeles with his family while he was a teenager.
Wilson left Motown in 1976 and became a born again Christian. After being ordained as a minister, he wrote books and gave speaking tours around the US with his wife Bunny Wilson.
He was also involved in producing gospel music and founded the New Dawn Christian Village in Los Angeles.
His books include The Master Degree - Majoring in Your Marriage; and Unmasking the Lone Ranger. He also appeared on TV programmes such as The Oprah Winfrey Show.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ-30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subscribe to:
Posts (Atom)