LITTLE ROSS ISLAND

Το σκοτεινό μυστικό ενός επίγειου -προς πώληση- παραδείσου

Ένα νησί, σε ένα ειδυλλιακό τοπίο της σκοτσέζικης εξοχής, που κοστίζει λιγότερο από όσο ένα δυάρι στο Λονδίνο 

Στο νότιο άκρο της Σκωτίας και στο θαλάσσιο στενό μεταξύ Ιρλανδίας και Ηνωμένου Βασιλείου, στη λεγόμενη και Ιρλανδική Θάλασσα, βρίσκεται ένα μικρό νησί 117 στρεμμάτων που στέκει σχεδόν σαν «φύλακας» ενός μεγάλου κόλπου που σχηματίζουν οι εκβολές του ποταμού Dee. Σε απόσταση περίπου 10 λεπτών με τη βάρκα από το ακρωτήριο του Meikle Ross, το νησί Little Ross φιλοξενεί για περισσότερο από 170 χρόνια έναν πλήρως εξοπλισμένο φάρο 20 μέτρων, ο οποίος κατασκευάστηκε από τον Alan Stevenson, έναν θρυλικό Σκωτσέζο μηχανικό φάρων που έχτισε 13 ακόμα σε διάφορα απομονωμένα νησιά και νησίδες της χώρας.

Από το 1843 που κατασκευάστηκε έως το 1960, ο φάρος του Little Ross ήταν υπό την επιτήρηση ενός φαροφύλακα και του βοηθού του, που μαζί με τις οικογένειες τους ζούσαν στο νησί, σε δύο κατοικίες που χτίστηκαν ειδικά για το σκοπό αυτό και στις οποίες φιλοξενούνταν μέχρι και 16 άτομα. Οι άνθρωποι του νησιού ζούσαν σχεδόν απομονωμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο και τρεφόντουσαν από δύο μικρές παραγωγικές μονάδες που είχαν δημιουργήσει, μία με πρόβατα και η άλλη με χοίρους. Η επικοινωνία με την ακτή, τουλάχιστον ως τα τέλη της δεκατίας του 1920 ήταν εξαιρετικά δύσκολη καθώς οι δυνατοί άνεμοι που πνέουν στην περιοχή έκαναν πάντα αυτό το πέρασμα ιδιαίτερα επικίνδυνο.

Τον Αύγουστο του 1960 ένα φοβερό συμβάν έμελλε να αλλάξει για πάντα τη ζωή στο Little Ross. Εκείνο το καλοκαίρι, όπως συνηθίζονταν, ο επικεφαλής φαροφύλακας και η οικογένεια του είχαν φύγει για κάποιες ημέρες από το νησί και στο πόστο τους εγκαταστάθηκαν δύο νεαροί βοηθοί, οι οποίοι εργάζονταν στην κρατική εταιρεία φάρων, ως αντικαταστάτες, για τέτοιες ακριβώς περιπτώσεις. Ήταν 18 Αυγούστου του 1960 όταν το πρωινό εκείνης της ημέρας ο γραμματέας της ομάδας διασωστών, μιας οργάνωσης που διατηρεί για χρόνια -σαν παράδοση- η Σκωτία, μαζί με το γιο του, David R. Collin,ξεκίνησαν με το μικρό ιστιοπλοϊκό σκάφος τους από το Kirkcudbright Sailing Club για να επισκεφτούν το νησί, διανύοντας μία απόσταση δύο περίπου ωρών με πανιά.

Φτάνοντας το μεσημέρι στο Little Ross, ο πατέρας του Collin βρήκε νεκρό τον Hugh Clark, τον έναν από τους δύο βοηθούς, στο κρεβάτι, με το πρόσωπο τυλιγμένο με πετσέτα και χωρίς κανένα ίχνος πάλης και βίαιης εισβολής στον χώρο. Ο άλλος βοηθός, ο Robert Dickson, ήταν εξαφανισμένος από το νησί, αν και το σκάφος ήταν κανονικά στη θέση του. Λίγα 24ωρα αργότερα και μετά από έρευνες, η αστυνομία συνέλαβε τον Dickson και έπειτα τη δίκη που έγινε στο Χάμφρεϊς, τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς, ο βοηθός βρέθηκε ένοχος -με συντριπτικά στοιχεία- για ανθρωποκτονία εκ προθέσως και καταδικάστηκε σε θάνατο δια απαγχονισμού. Η υπεράσπιση του Dickson επικαλέστηκε την ύπαρξη βαριάς ψυχολογικής ασθένειας για τον πελάτη της που προήλθε από την απομόνωση του στο Little Ross, ενώ μέχρι και σήμερα τα αναμένα φώτα στις δύο μεγάλες κατοικίες που φιλοξενεί το νησί δημιουργεί διάφορες δεισιδαιμονίες και ιστορίες…

Σήμερα, 57 σχεδόν χρόνια μετά, ο φάρος του Little Ross, έχοντας πλέον αυτοματοποιημένη λειτουργία από ενέργεια που παρέχεται μέσω του ηλιακού φωτός και του ανέμου, ανοίγει ξανά επισήμως τις πύλες του για ενδιαφερόμενους επενδυτές που θα ήθελαν να αγοράσουν το -κατά τα άλλα- πανέμορφο νησί των 177 στρεμμάτων. Με τιμή που έχει οριστεί μόλις στις 325.000 λίρες (μικρότερη δηλαδή και από ένα δυάρι στο Λονδίνο), το νησί, εκτός από το φάρο του, διαθέτει ένα αρκετά μεγάλο κτίριο 6 υπνοδωματίων με τεράστιο καθιστικό και κουζίνα, ένα μικρότερο με δύο υπνοδωμάτια, σε μικρή απόσταση από το πρώτο, δύο-τρεις βοηθητικούς χώρους ως αποθήκες, γλύστρα για τα σκάφη (διαμορφωμένος χώρος για να βγαίνει το σκάφος στη στεριά) και δύο-τρεις αρκετά μεγάλες εκτάσεις διαμορφωμένες για κάθε είδους καλλιέργεια.